رواج ابتذال و انحرافات جنسی در دئیسم‌ها
در تفکر دئیسم و معنویت دئیستی برای «معنوی بودن» لازم نیست متعهد به عوامل و نواهی الهی باشید و روابط نامشروع جنسی مانعی برای «خوب بودن» انسان تلقی نمی‌شود.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، سوء‌استفاده از جاذبه‌ی جنسی یکی از شیوه‌های جذب و اثرگذاری در بیشتر معنویت‌های نوپدید است.
قبح‌زدایی از انحرافات جنسی، مناسک برهنه و جنسی در برخی عرفان‌ها موجب شده نفوذ معنویت‌های نوین بیشتر شود و به طبع آن ناهنجاری‌های جنسی نیز افزایش یابد.
سبک‌های موسیقی جدید از دهه ۱۹۶۰ به بعد به پیشرفت این امر کمک بسیاری کرده است. خود موسیقی و همچنین، حواشی اجرای صحنه و برگزاری کنسرت‌ها به نوعی است که برهنگی، التقاط زن و مرد حرکت‌های جنسی را بسط می‌دهد.
تفکر دئیسم که براین باور است؛ عقل انسان می تواند بدون توسّل یا تکیه به الهام، وحی و تعهد به مذهب، به وجود خداوند آگاهی و اذعان داشته باشد، در ایجاد و گسترش این وضع نقش جدی داشته که از طریق القای شریعت و اعلام بی‌نیازی و استقلال از دین وحیانی راه را هموار کرده است.
در معنویت دئیستی برای «معنوی بودن» لازم نیست متعهد به عوامل و نواهی الهی باشید و روابط نامشروع جنسی مانعی برای «خوب بودن» انسان تلقی نمی‌شود. از این رو ابتذال و انحرافات جنسی در این تفکر مخالفتی با معنویت ندارد.
منبع: مفازنیوز