«سرگذشت خیابان ادیان» کتاب شد
«سرگذشت یک خیابان؛ سیر شکل‌گیری خیابان سی تیر» عنوان کتابی است که به ازسوی سازمان نوسازی شهر تهران و به قلم مریم میرزایی، منتشر شده است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، کتاب «سرگذشت یک خیابان؛ سیر شکل‌گیری خیابان سی تیر» به قلم مریم میرزایی منتشر شد؛ نویسنده این کتاب که رویدادهای مهم تاریخ ایران، نقش و اهمیت این خیابان در حوادث آن دوران را روایت می‌کند، در مقدمه اشاره می‌کند؛ ابتدا سعی داشته به این سؤال پاسخ دهد که چرا خیابان سی‌تیر کانون تجمع پیروان تمامی ادیان توحیدی است.
مریم میرزایی در مقدمه کتاب این گونه می نویسد که پس از چهار سال تحقیق و مطالعه، تصمیم می‌گیرد به جای پاسخ به این سؤال، به توصیف تاریخچه شکل‌گیری این خیابان و رویدادهایی که در آن اتفاق افتاده، چگونگی حضور و اسکان ارامنه در خیابان سی‌تیر از دوره «انقلاب مشروطه»، و احداث بنا‌هایی در این محدوده بپردازد.
حاجی علی اکبری، مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران درخصوص نشر این کتاب گفت: کتاب «سرگذشت یک خیابان؛ سیر شکل‌گیری خیابان سی تیر» با بررسی دقیق سیر شکل‌گیری خیابان سی‌تیر از زمان قاجار تا به امروز به ثبت وقایع تاریخی، شناخت و معرفی بناهای با ارزش محدوده و نحوه شکل‌گیری بافت محله پرداخته است.
وی تصریح کرد: این کتاب حاصل چهارسال پژوهش مریم میرزایی دانش‌آموخته رشته معماری و تهران‌پژوه است که به همت سازمان نوسازی شهر تهران و توسط انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویا منتشر شده است.
مریم میرزایی، نویسنده کتاب، در پاسخ به این سؤال، که علت اصلی پیشنهاد تغییر نام خیابان سی‌تیر، به خیابان ادیان چه بوده، گفت: این پیشنهاد آقای مسجد‌جامعی بود؛ ایشان یکی از برجسته‌ترین تهران‌شناسان به شمار می رود. گویا علت چنین پیشنهادی، قرارگرفتن نمادهای چهار دین توحیدی یعنی مسجد، کلیسا، آتشکده زرتشتیان و کنیسه در کنار یکدیگر، آن هم در فاصله ۳۵۰ متری از یکدیگر، بوده است، که باید آن را پدیده‌ای منحصر به فرد دانست.»
خیابان سی‌تیر در مدت زمان کوتاهی توانست جوامع موسوم به اقلیت‌های دینی را پیرامون خود جمع کند، ارمنیان، زرتشتیان، یهودیان… و همین موضوع سرآغازی برای مطالعات من و نگارش این کتاب شد.مریم میرزایی درباره اسکان اقلیت‌های دینی در خیابانی در مجاورت سفارت انگلیس توضیح داد:«مسیحیان تصمیم گرفتند که به این محله نقل مکان کنند، به این امید که شاید در همسایگی سفارت انگلیس امنیت بیشتری داشته باشند، یهودیان و زرتشتیان هم همین‌طور، اما گویا در آن زمان این امر محقق نشد.
یادداشت‌ها و نامه‌نگاری‌های سفیر انگلیس نیز این امر را گواهی می‌دهد.تصویر نامه‌نگاری‌ها در کتاب موجود است.سفیر انگلیس نوشته است که مسیحیان به اراضی مجاور سفارت پناه آورده‌اند.مسئله این است که در درگیری‌های دوران نهضت مشروطه، ارمنیان هم در معرض خطر قرار داشتند و به همین خاطر دیوارهای سفارت انگلیس را به عنوان پناهگاه انتخاب کردند.
منبع: روشنگر