در شش سال گذشته، حزب حاکم هند با هدف قرار دادن کسانی که از قوانین [دیکته شده توسط این حزب] پیروی نمی کنند، کنترل خود را بر صنعت فیلم تنگ تر کرده است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، در شش سال گذشته، حزب حاکم هند با هدف قرار دادن کسانی که از قوانین [دیکته شده توسط این حزب] پیروی نمی کنند، کنترل خود را بر صنعت فیلم تنگ تر کرده است. آیا عامرخان (امیرخان)، فوق ستاره بالیوود «ضد هند» است؟ این سوال ممکن است عجیب به نظر برسد و یا حتی مسخره. با این حال، فرهنگ سیاسی جدید هند در بسیج رسانه های اجتماعی خود در تلاش است این ذهنیت را که عامرخان، یکی از بزرگترین ستاره های سینمای هند، به نوعی خائن به هند است را بر افکار عمومی حاکم سازد.
آغاز ماجرا بظاهر [ساده و] بی خطر بود. عامرخان در جریان یک فیلمبرداری در ترکیه، با بانوی اول این کشور، امینه اردوغان ملاقاتی در ۱۵ آگوست داشت؛ این ماجرا توسط خود ایشان با خواندن عامرخان بعنوان یک «بازیگر، فیلمساز و کارگردان مشهور هندی» توییت شد.
سانجای پاندا، سفیر هند در ترکیه، بلافاصله با اظهار نظری(کامنت) با مضمون «یک لحظه ویژه» در زیر این توییت، واکنش نشان داد. وی در ادامه آورده است: «بانوی اول، H.E امینه اردوغان، سفیر فرهنگی و یکی از بهترین نمایندگانمان در سینمای معناگرا، امیر خان را در جریان سفری به ترکیه برای آخرین فیلمش “لال سینگ چادا” به حضور پذیرفت.»
با این حال، اوباش رسانه های اجتماعی هند آنقدر قدرتمند و دارای تعصب سیاسی هستند که الزاماً نیازی به متناقض بودن موضوع ندارند تا جرقه خشمشان روشن شود. لذا عامرخان توسط اقشار مردمی وابسته به حزب حاکم (BJP) مورد حمله قرار گرفت.
این حملات تا حدی بود که حتی کانگا راناوت، بازیگر بالیوود که علناً حمایت خود را از BJP اعلام کرده است، این سؤال را مطرح کرده است که فرزندان عامرخان از کدام دین پیروی می کنند. سپس، شبکه تلویزیونی Times Now با طرفداری از دولت، یک برنامه کامل تلویزیونی را به این سؤال که آیا عامرخان از «فاشیستهای اسلامی ضد هندوستان» حمایت می کند، اختصاص داد.
این واقعیت که سه سوپراستار برتر بالیوود، شاهرخ، سلمان و عامر، مسلمان هستند، مدت هاست هندوهای میهن پرست را می آزارد.
برای مثال در سال ۲۰۱۵ هنگامی شاهرخ خان در خصوص رشد «عدم تحمل [عدم پذیرش نظر مخالف]» در هند، بدون منظور (اشاره به مورد خاصی) سخنانی ایراد کرد، نماینده BJP در مجلس و نیز آدیتینات، رییس وقت ایالت اوتارپرادش، او را با حافظ سعید، تروریست پاکستانی مقایسه کرده و اظهار داشتند او می تواند به پاکستان برود.
دو سال بعد، رییس (Raees) فیلم شاهرخ خان، که در آن وی نقش یک گانگستر مسلمان و خوش قلب از گجرات را بازی کرده بود، مورد غضب دبیر کل ملی BJP، ویجایوارگیا، قرار گرفت.
پاسخ ویجایوارگیا نیز مانند آدیتینات، نهایت اسلام ستیزی را داشته و بزرگترین ستاره بالیوود را با داوود ابراهیم، متهم سازماندهی بمب گذاری ۱۹۹۳ بمبئی مقایسه کرد.
عامرخان نیز، مانند شاهرخ خان از سال ۲۰۱۵ که احساس نگرانی خود را از وقایع اخیر پیرامون عدم تحمل مخالف ابراز کرد، هدف BJP قرار گرفته است، تا حدی که همسرش کارن رائو، پیشنهاد ترک کشور را داده است.
حملات به عامرخان بدلیل ملاقات با بانوی اول ترکیه، همانند مقایسه شاهرخ خان با تروریست های پاکستانی، حاوی زیربنای سیاسی عمیقی است که پایگاه رای دهندگان حزب BJP آن را تشدید می کند.
برای نزدیک به یک دهه، رییس جمهور ترکیه، رجب اردوغان خود را در سیاست جهانی بعنوان یک اسلامگرا (پان اسلامیست) با هدف رهبری جهان اسلام سنی با ترکیه بعنوان جانشین امپراطور عثمانی شناسانده است.
با اینکه ملاقات عامرخان با یک سیاستمدار از کشوری که در آن در حال فیلمبرداری می باشد، امری طبیعی است، این که این کشور ترکیه است، به کمپین های آنلاین BJP اجازه میدهد از پیام های سیاسی اسلام هراسی خود استفاده کنند.
تحریک اوباش رسانه ای
در هر حال، آنچه از سال ۲۰۱۵ تغییر کرده است انفجار شبکه های اجتماعی و رشد شبکه های تلویزیونی است که هر شب به یخش برنامه های سیاسی که اغلب مملو از شایعه، تهمت و حتی دروغ است می پردازند. هر دوی این عوامل با مهارت توسط BJP برای اشاعه سیاست های خود، همان گونه که با عامرخان دیده شد، مورد استفاده قرار گرفته است.
در حالی که عامرخان آخرین بازیگری است که داخل این ورطه کشیده شده است، موضوع گسترده تر از این حرف هاست و بنظر می آید کل بالیوود را هدف گرفته است.
برای مثال، مرگ سوشانت سینگ رجپوت با بسیج روایی بزرگتری روبرو شد؛ چرا که اوباش رسانه ای که توسط شبکه های تلویزیونی حمایت می شوند، موضوع را دائماً در صدر قرار میدهند.
مقاله ای در Organiser سخنگوی [سازمان] Rashtriya Swayamsevak Sang مستقیما با خشونت های حواشی تراژدی پیش آمده برای هندوهای میهن پرست، مرتبط بود.
در آن آمده است: «بیش از نفاق گرایی، اتهامات سنگین علیه اسلامگرایان چپ در خصوص انجام فعالیت های ضد هندی، باعث افزایش نگرانی شده است.»
اما ایدئولوژی همه ماجرا نیست؛ اوباش رسانه ای همچنین با دامن زدن به نظریاتی در مرگ راجپوت به سیاسیت های روزمره BJP که برای تسلط در مبارزات انتخاباتی Bihar و نیز حمله به آدیتیا تاکرای، وزیر ماهاراشترا و پسر وزیر ارشد در خصوص ارتباط داشتن وی در توطئه قتل راجپوت، کمک کردند.
در سال ۲۰۱۸ ترانه سرای بالیوود، جاوید اختر، در گفتگو با نسرین مونی کبیر توضیح داد که چگونه بالیوود فرهنگ خودش را دارد که «کاملاً متفاوت با فرهنگ هندی است.» این موضوع، با توجه به شعار BJP در خصوص ملی گرایی واحد، وضعیت نامطلوبی است. بنابراین، در طول شش سال گذشته، این حزب سعی در تحت کنترل گرفتن صنعت فیلم، مانند آنچه با دیگر نهاد های هندی انجام داده است، داشته است.
از نظر بالیوود، این امر به معنای انبوهی از فیلم هاست که بطور گسترده منعکس کننده نگاه BJP به پادشاهان مسلمان هند در قرون وسطی بعنوان مستبدینی بی چون و چرا می باشد.
این امر همچنین منجر به ساخت فیلم های بشدت ناسیونالیستی مانند Uri «یوری» می شود که مستقیماً اقدامات و ماموریت های نظامی تحت حکومت مودی را مورد تحسین قرار می دهد. این فیلم به حدی سیاسی بود که دیالوگ های آن مستقیماً توسط رهبران ارشد BJP در مبازرات انتخاباتی شان مورد استفاده قرار گرفت.
برای هرگونه انتصابی در بالیوود، BJP دستگاه عظیم رسانه ای خود را بکار میگیرد؛ که این قابلیت را دارد که یطور معجزه آسایی از هیچ، یک سر و صدای عطیم به راه بیندازد.[با استفاده از اوباش رسانه ای] حزب BJP در مبارزات انتخاباتی خود، اغلب از عبارت naya Hindustan، یا هند جدید، که از فیلم یوری (Uri) اقتباس شده است، استفاده می کند.
حداقل بخشی از این هند جدید توسط رسانه های اجتماعی خوش ساخت و شبکه های تلویزیونی که برای پوشش دادن جامعه متوسط هند تنها با افکار و نقطه نظرات BJP ساخته شده اند، می باشند.
منبع: شعوبا