جاسوسی فرقه بهائیت در ایران

ردنا (ادیان نیوز) – چند سال پیش، هیئتی از مرکز اصلی بهائیت و اعضای دارالتبلیغ، در جلسه‌ای با جمعی از بهائیان ایران، در رابطه با فعالیت در زمینه «روابط خارجی»، هدف‌گذاری‌های خاصی صورت دادند. منظور از روابط خارجی در اینجا، رابطه با خارج از جمع اعضای تشکیلات، یعنی غیربهائیان بود.

سه هدف عمده این صحبت‌ها حول دفاع از بهائیت، تأثیر و نفوذ این تشکیلات بر جامعه متمرکز بود و تصمیم بر آن شد که گروه‌های کاری مختلفی برای ارتباط با نهادها و سازمان‌های دولتی و غیردولتی، فعال شوند تا مأموریت‌هایی را به انجام برسانند.

کم و کیف برنامه‌های تشکیلات در این مورد، چنان گسترده است که پرداختن به جزئیات آن، در حوصله تنها یک نوشتار نمی‌گنجد، اما گوشه‌هایی از این نقشه و یکی از پرونده‌های مربوط به آنکه چندی پیش در سایت‌های خبری منتشر شد به عنوان شاهد مثالی از جاسوسی تشکیلات بهائی، عرضه می‌شود.

هائیان در جلسه‌ای که پیرامون برنامه روابط خارجی برگزار کرده بودند، بیان داشتند: «احیای ایران [احیای تشکیلات بهائی] چارچوب عمل ماست… مهم‌ترین بخش آن، تبلیغ و ترویج امر مبارک [بهائیت] است. این، هدف اصلی و بزرگ است.»(۱)

در نهایت، چهار گروه کاری برای ارزیابی امکان پیشرفت بهائیت در کشور تعیین شد. این گروه‌های کاری برای ۱- ارتباط با نهادهای دولتی ۲-استفاده از قوه قضائیه ۳- همکاری با سازمان‌های غیردولتی و ۴-ارتباط با متفکرین و رسانه‌های گروهی، معین شده بودند و افراد ذیل این گروه‌ها باید توضیح می‌دادند که در هر بخش «چه منابع انسانی موجود است. اسامی را با تجاربی که دارند و مسیر خاص کارشان که می‌توان استفاده کرد، ذکر کنید.»(۲)

پی نوشت:
۱.جلسه مشورت درباره روابط خارجی، ۴ جون ۲۰۰۷م.
۲.همان.

منبع: روشنگر