بررسی پرونده های پرسنلی ارامنه در مسجدسلیمان

تاریخ انتشار: 1399/07/07 - 9:50 قبل از ظهر

ارامنه از آغاز حضور خود در مناطق زاگرس که به دوران حکومت صفویه می رسد همواره همزیستی مسالمت آمیزی با دیگر هموطنان خود و از جمله بختیاری ها داشتند.

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، با توسعه فعالیت های نفتی در مناطق نفت خیز، بنا بر ضرورت استخدام نیروی کار مورد نیاز در دستور کار قرار گرفت. بخشی از این نیروی کار را هموطنان ارامنی تشکیل می دادند که از اصفهان، چهارمحال و بختیاری و دیگر شهرهای ایران به عنوان کارگران ماهر و با مهارت های مختلف در شرکت نفت استخدام شدند. ارامنه از آغاز حضور خود در مناطق زاگرس که به دوران حکومت صفویه می رسد همواره همزیستی مسالمت آمیزی با دیگر هموطنان خود و از جمله بختیاری ها داشتند. حضور آنها در”قلعه ممکا”در چهارمحال بختیاری از جمله تجربیات آنها در همزیستی با بختیاری ها بود و شاید به همین دلیل هم بود که ارامنه زودتر از دیگر اقوام غیرمسلمان ایرانی برای کار در کمپانی نفت که در منطقه قشلاق بختیاری ها آغاز به کار کرده بود، ترغیب شدند.

البته آنها نیز همچون اکثر هموطنان خود عموما تخصص و دانش صنعتی مرتبط با موضوع اکتشاف نفت را نداشتند، اما در حوزه های دیگر فنون و مهارتها دارای امتیازاتی بودند.بر اساس اسناد و مدارک موجود از شکل گیری و توسعه فعالیت های کمپانی نفت انگلیس و ایران امروزه می دانیم که مطابق قوانین مربوط به استخدام در شرکت سهامی نفت انگلیس و ایران،کارگرانی که از طرف کمپانی استخدام می شدند به سه دسته کلی تقسیم می شدند:

الف- صاحبان حرفه یا صنعتگران

ب- کارگران ماهر

ج- کارگران غیرماهر

در این قوانین ساعات کار در هر شیفت کاری،۸ساعت و نحوه محاسبه اضافه حقوق،ترفیع، پرداخت های نقدی برای صدمات و انعام پایان خدمت بر طبق شرایط مختلف محاسبه و ذکر شده بود.موضوعی که از بین اوراق پرونده های پرسنلی نسل اول و دوم کارکنان کمپانی نفت قابل خوانش است نمونه هایی از مکاتبات و اوراق مرتبط با این قوانین و مقرارت اداری و استخدامی است.

در گنجینه اسناد طرح موزه صنعت نفت در مسجدسلیمان و در میان پرونده های راکد پرسنلی کارکنان مناطق نفت خیز، پرونده های ۱۴۰نفر از کارکنان ارمنی شاغل در مناطق نفت خیز موجود است که به عنوان نسل دوم نیروی کار در صنعت نفت از سال ۱۳۰۰ خورشیدی به استخدام شرکت نفت درآمدند.

بررسی و پژوهش درمورد تاریخچه قوانین مربوطبه استخدام در این پرونده ها از جمله مهمترین موضوعاتی است که در موزه صنعت نفت مسجدسلیمان مورد توجه قرار گرفته است.در این پرونده ها،فرم های انفصال از خدمت،صورت ریز دستمزد، فرم های محاسبه مستمری بازنشستگی از شعبه های مختلف مناطق نفت خیز همچون مسجدسلیمان،اهواز، آغاجاری، هفتکل، ماهشهر و غیره، گواهی بیرون رفتن از خدمت و تعهدنامه های دریافت پاداش پیشینه خدمت قرار داده شده است.

مطابق قوانین شرکت و آنچه در این پرونده ها دیده می شود، ۲۰سال خدمت حداقل مدتی بود که کارگر را محق به دریافت انعام می کرد و بر اساس آن کارگرانی که ۲۰سال خدمت را در شرکت به پایان می رساندند و یا به خدمت آنها به واسطه کسالت یا ضعف مزاج خاتمه داده می شد یا در اثر وقوع حادثه در حین انجام خدمت یا علل دیگر به خدمت آنها احتیاجی نبود،مبلغی را دریافت می کردند.

نوع کار این افراد نیز با بررسی پرونده های پرسنلی ایشان قابل شناسایی است و مشاغلی همچون نجار، برقکار، مکانیک، ابزارکار حمل ونقل، مراقب دستگاه، راننده و….از جمله بیشترین موارد قابل ذکر است.

ارامنه در کنار دیگر همکاران و همشهریان خود در مسجدسلیمان، نقش مهمی در توسعه فعالیت های نفتی در این شرکت-شهر نفتی ایران داشتند. شهروندانی که بیش از هرچیز صفا و مهربانی ایشان در خاطر دیگر شهروندان مسجدسلیمانی باقی مانده است.