به نظر ابراهیم فروزش سینمای کودک و نوجوان محملی برای ساخت آثار دینی است، اما نباید از فیلمساز توقع داشت که موضوعات ارزشی را به تنهایی رواج دهد.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، ابراهیم فروزش، کارگردان سینما، با مثبت ارزیابی کردن جشنواره سیودوم فیلم کودک و نوجوان، اظهار کرد: میزان تولیدات سینمای کودک در مقایسه با جمعیت نونهال کشور اندک ولی برای این دوره از جشنواره، تعداد آثار ارسالشده راضیکننده است. با این حال برای رسیدن به نقطه ایدهآل باید راهی طولانی طی شود.
وی در جواب اینکه آیا باورهای دینی در تولیدات سینمای کودک جایگاهی دارد؟ اذعان کرد: در میان تولیدات امسال جشنواره آثاری که به موضوعات دینی به صورت مستقیم توجه کرده باشند کماند، درصورتیکه از این حوزه میتوان برای ساخت کارهایی دینی سود برد، ولی تا زمانی که تهیهکننده و سرمایهگذار مصمم نباشند نباید از فیلمساز توقع داشت که موضوعات ارزشی را به تنهایی در سینمای کودک رواج دهد.
کارگردان فیلم «خمره» در پاسخ به این سؤال که با توجه به تولیدات سالانه سینمای کودک آیا برگزاری جشنواره به خودی خود اتفاقی مثمرثمر است؟ گفت: نباید کتمان کرد که کمیت تولیدات کودک نسبت به یکی دو دهه پیش رشد داشته، هرچند به همان اندازه رشد کمی، جمعیت کودک نیز افزایش پیدا کرده است، اما اینکه بگوییم آیا این میزان تولیدات قادر است جوابگوی یک جشنواره باشد، جوابی قطعی ندارد! اگر بخواهیم خودمان را با جشنوارههای بزرگ دنیا مقایسه کنیم، جواب منفی خواهد بود. نمیتوانیم خود را با جشنواره جهانی مقایسه کنیم زیرا ظرفیت و امکاناتمان قابل قیاس نیست.
این کارگردان که در جشنواره لوکارنو توانسته جایزه یوزپلنگ طلایی را برای سینمای ایران به دست آورد، درباره کیفیت آثار جشنواره فیلم کودک چنین توضیح داد: در مجموع آثاری که در جشنواره فیلم کودک حضور دارد کیفیت لازم را دارد، حتی انیمیشنها نیز توانستهاند به استانداردهای لازم نزدیک شوند. نکته جالبتر اینکه فیلمها تنها در یک گونه خاص نیستند بلکه اشکال مختلف این ژانر را در میان تولیدات میدیدیم.
دارنده سیمرغ طلایی بهترین فیلم جشنواره دهم فیلم فجر ادامه داد: بحث دیگر به ویژگی جذابیت در آثار تعمیم پیدا میکند، چون این فاکتور پاشنه آشیل سینمای کودک محسوب میشود. متأسفانه این ژانر از این بابت بسیار آسیب دیده است.
کارگردان فیلم «کلید» درباره آسیبهای رایج در سینمای کودک تصریح کرد: سالهاست درباره این موضوع تذکر داده میشود که تولیدات سینمای کودک دیگر جوابگوی مخاطبانش نیست اما هرگز به آن توجه نمیشود. وقتی درباره دلیل این مسئله از مدیران سوال میپرسیم با این جواب تکراری مواجه میشویم که سرمایهگذار اشتیاقی کمی برای ورود به این عرصه از خود نشان میدهد. آسیب دیگر این گونه به نداشتن سالنهای نمایش مربوط میشود.
این فیلمساز کودک تاکید کرد: در همه دنیا برای نمایش فیلمهای کودک سالنهای مشخص وجود دارد. این موضوع در دهه ۶۰ در ایران نیز مد نظر بود اما دیگر نمیتوان پردیس یا سینمایی را یافت که به طور مرتب فیلم کودک نشان دهد. پس تا زمانی که امکان نمایش فراهم نباشد، مطمئن باشید کمیت تولید هم رشد نخواهد کرد. برای سالنسازی نباید تنها سازمان سینمایی را موظف دانست بلکه همه بخشهای فرهنگی قادر به فعالیت در این زمینه هستند.
به گزارش ایکنا فروزش متذکر شد: نکتهای که درباره اکران وجود دارد این است که در کنار کمبود سالن به سینمای کودک فشار آورده، آن هم حلقه پخشی است که اجازه نمیدهد فیلمهای این ژانر به طور مطلوبی روی پرده رود. پیشنهاد میدهم سیاستهایی در پیش گرفته شود که امکان سرمایهگذاری را در سینمای کودک بالا ببرد. در نظر گرفتن برخی تسهیلات برای سرمایهگذاران باعث خواهد شد که میزان گرایش به تولید بالا رود