آشفتگی در اندیشه و موضع گیری‌های سید کمال حیدری
کسانی که پیگیر اخبار سید کمال حیدری هستند هیچ اطلاعی از شخصیت آشفته و تغییر و تحول‌های سریع و غافلگیر کننده و متضاد او، ندارند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، هیچ وقت علاقه نداشتم وارد موضوعات مربوط به شخصیت سید کمال حیدری بشوم، و همیشه تلاش می کردم موضوعات مطرح شده از سوی او را نقد و بررسی کنم. اما از برخی اظهارنظرها دریافتم که گویندگان این اظهارات، هیچ اطلاعی از شخصیت آشفته و تغییر و تحول های سریع و غافلگیر کننده و متضاد او، ندارند، و این عدم اطلاع، از سوی کسانی که پیگیر اخبار این شخصیت هستند، آن ها را به این توهم می اندازد که شیوه سید کمال حیدری، برآمده از یک ژرفای تاریخی پایداری است.
زندگی سید کمال حیدری شاهد تغییرات و تحول های پی در پی در مواضع و رویکردهای اوست که همگی به یک هدف واحد منتهی می شود: یعنی تلاش برای اثبات خود در نگاه دیگران! این انگیزه، همان چیزی است که گروه شیرازی ها شخصیت او را بر این اساس تربیت کرده است، چرا که این فرقه همواره یک انگیزه افراطی در جوانان ایجاد می کنند که بر مبنای ادعاهای بزرگنمایی شده و پر طمطراق است. شیرازی ها به خوبی فهمیده اند که جامعه به طور کلی، گرایش به عناوین بزرگ و چشمگیر دارد.
در ابتدا سید کمال حیدری از وابستگی به شیرازی ها، به مخالف آن یعنی شاگردی شهید سید محمد باقر صدر برای مدت کوتاهی تغییر مسیر داد.
او سپس به ایران مهاجرت کرد و در آن جا مشاهده کرد که فضای حوزوی در اختیار علمای برجسته بسیاری است که مجالی برای محقق ساختن آرزوهای شخصی سید کمال، فراهم نمی کند. از همین روی، به عرفان پناه برد و پس از عرفان، به غلو در مقامات اهل بیت علیهم السلام روی آورده و یکی از افراطی های این جریان شد.
بعدتر به مبارزه سخت با دیدگاه های تجددگرا و نواندیش روی آورده و به یکی از قطب های حمله سیاه نمایی علیه سید فضل الله بدل شد. او مجموعه نشست هایی برای حمله به اندیشه های سید محمدحسین فضل الله تخصیص داد که برای مدت مدیدی ادامه داشت، این در حالی است که سید فضل الله اندیشه های تجدیدی خود را بر اساس مبانی طرح می کرد، در حالی که سید کمال حیدری به تقلید صرف دعوت می نمود.
بار دیگر، سید کمال حیدری تغییر موضع داد و این بار، علیه رویکرد تقلیدی خودش شورید و شروع به حمله به مراجع کرد! بهانه این حمله، تهمت واپسگرایی مراجع و اشکال در اجتهاد برخی از مراجع دیگر بود. او این بار خود را یک مرجع متجدد مطرح کرد. این در حالی است که او هیچ گاه به اجتهاد نرسید. حتی سید کاظم حائری در مورد او تصریح کرد که: سید کمال حیدری (حتی) حلقه ثانیه اصول شهید صدر را هم نمی فهمد و آن را به روش غلطی تبیین می کند.
پس از مدت کوتاهی، اما سید کمال حیدری کمی از موضع حمله به مراجع شناخته شده، کوتاه آمد، و این عقب نشینی او بسیار جالب توجه بود، زیرا تأکید نمود که به شیوه و روش ایشان پایبند بوده و در گفت‌وگویی رسانه ای، ادعا کرد که سخنان منسوب به او جعلی بود است.
او وقتی دید که جریان برای مبارزه با خرافات و عقب ماندگی های شعائر حسینی فعالیت می کند، باز هم سوار موج شده، و علیه آنچه در گذشته در زمینه تأیید شعایر واپسگرا و غلو در اهل بیت(ع) می گفت، شورید. او قبلا در سفرهای خود به امارات، تلاش داشت جای شیخ دکتر احمد وائلی را بگیرد. تا از این طریق او سخنران بوده و شیخ وائلی که صدای شیعه بود، تنها به یک روضه خوان در پایان جلسات او بدل شود، که این ایده او بسیار عجیب و پیشنهادی خجالت‌آور بود.
سپس آخرین تحولات او رخ داد: همان وقتی که ما را با موضع گیری اشتباه خود غافلگیر کرد. موضعی که با شعارهای جذاب و تابلوهای بزرگ با عنوان تجدد و پیشرفت و همراهی با زمانه، باعث چالش و جدل در عرصه جامعه می گشت. او از ابتدای طرح خود گرفتار خطاهای فاحشی گشت که در ادامه بیان خواهد شد.
اکنون رخدادهای آینده را پیش بینی می کنم و به برادران گرامی می گویم: کمی صبر کنید و درخواهید یافت که او از این ایده هم عقب نشینی خواهد کرد و به چیز دیگری متحول خواهد شد!
پ.ن: این مقاله در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۶ منتشر شد و در آن زمان، به بهانه ضدیت من با مرجعیت، حمله شدیدی علیه من صورت گرفت، این مقاله را مجددا در صفحه فیس بوک خود منتشر کردم. (سلیم الحسنی)
منبع: رسا