دیدگاه جهانی و فرادینی عرفان حلقه ضمن اینکه اساساً در درون، پوچ و واهی است، با شعار صلح کل بودنشان نیز سرسازگاری ندارد.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، در اصل ۴۲ اساسنامه فرقه «عرفان حلقه» آمده: «فرا کل نگری، نگرشی است نسبت به انسان که در آن به انسان به عظمت و وسعت جهان هستی دیده میشود. در این دیدگاه، انسان متشکل است از کالبدهای مختلف، مبدلهای انرژی، کانالهای انرژی، حوزههای انرژی، شعورسلولی، فرکانس ملکولی و… و بی نهایت اجزای متشکل ناشناخته دیگر».
خلاصه کردن حوزه تقدس و حریم احترام انسان در جنبه تکوینی، مساوی است با اینکه مکتب عرفانی، باورهای افراد، دین، مذهب و پایبندیهای آنان برای ارتباط با شعور الهی (در عرفان حلقه) مهم نباشد و «هر انسانی صرفنظر از نژاد، دین و ملت، تحولخواه و کمالپذیر بوده، میتواند در صراط مستقیم قرار بگیرد». (عرفان کیهانی، ص۱۰۲)
بدیهی است، نگاه فراکلنگرانه به انسان که در فرقه عرفان کیهانی مطرح است و بر پایه آن نوعی عرفان پایهگذاری میشود، در واقع از باب به کارگیری یک عنوان خاص (عرفان) برای موضوع عام (انسان با نگاه فراکلنگرانه) است و آن «دینِ انسانی» که امثال فرقه عرفان حلقه، تبلیغ میکنند، با «دین انسانیت» تفاوت دارد.
انسانیت عبارت است از بروز و ظهور و تجلى حقیقت قدسى نهفته در ذات آدمی عجینشده با روح و نفخ حقتعالی. دین برآمده از این مقوله (دین انسانیت) نمىتواند با تمام ادیان، هماهنگ و همنوا و به تعبیر دیگر، «صلح کل» باشد، بر خلاف دین انسان.
بدینسان، دیدگاه جهانی و فرادینی، ضمن اینکه اساساً در درون، پوچ و واهی و دربردارنده نوعی «دین انسانی» است، در عینحال، با شعار صلح کل بودنشان نیز سرسازگاری ندارد و صرفاً ظهوراتی در برابر ادیان و مقدسات است که میتواند در طولانیمدت، بر حیطه نقش و اثرگذاریشان، تأثیرگذار باشد.
منبع: روشنگر