رجعت باور مشترک اسلام و مسیحیت است/ تعقل و تقوا؛ لازمه آمادگی برای عصر ظهور

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، کشیش وسام ابوناصر، رئیس مرکز آکادمی جهانی علمایی مریمی در لبنان در گفت‌گویی به وجه تسمیه مسیح اشاره و تصریح کرد: ابن مریم، المسیح، رسول الله، نبی الله، الوجیه، کلمه الله، المبارک و عبدالله از القاب حضرت عیسی(ع) در قرآن کریم است. در ریشه نام مسیح اختلاف نظر هست، برخی آن را از ریشه مَسَحَ(پاک کرد) می‌دانند؛ در این صورت کلمه‌ای عربی و به معنی پاک‌کننده گناهان است اما برخی آن را غیر عربی و از ریشه «ماشیاخ» در عبری به معنی نجات دهنده و برخی آن را سُریانی می‌دانند.

وی توضیح داد: مسیح عیسی بن مریم که در زمان معاصر به عبری به یشوع و یسوع معروف است، فرستاده خدا و مسیح در اسلام از پیامبران اولوالعزم بوده و مبعوث شد تا بنی‌اسرائیل را به کتاب مقدس جدید هدایت کند. باید توجه داشت در بیشتر آیاتی‌ که‌ ذکری‌ از عیسی(ع) شده‌ نامش‌ با فضیلت‌ و عظمت‌ توأم‌ بوده و به‌ عنوان‌ «عبدالله» و «کلمه خدا» و «روح‌ خدا» و تأیید شده‌ به‌ «روح‌ القدس»‌ است‌. تولد حضرت عیسی را می‌توان در سوره مریم و آل‌ عمران یافت. هر یک از این سوره‌ها مورد خاصی از تولد حضرت عیسی را برجسته‌تر می‌کند و به زوایای دیگری بیشتر بها می‌دهد.

کشیش وسام ابوناصر گفت: اعتقاد مشترکی درباره رجعت عیسی(ع) در آخرالزمان با مسیحیت وجود دارد، درباره بازگشت مسیح، عهد جدید با تأکید فراوان اعلام می‌کند که شخص عیسی به صورت ناگهانی و بدون اطلاع قبلی در جلال و هیبت پدر و به همراه فرشتگان و همراه با پیروزی و فتح به جهان بازخواهد گشت و همه مؤمنان به خود را نجات خواهد داد؛ منظور از بازگشت مسیح، آمدن دوباره او در آخرالزمان است.

این مقام دینی لبنان گفت: کتاب مقدس، بازگشت دوباره مسیح(ع) را حتمی می‌داند و شواهد دینی نشان می‌دهد که رجعت حضرت عیسی و ظهور ایشان باید باور دینی تمام مؤمنان باشد.

وی با اشاره به فرازی از انجیل یوحنا ۱۴: ۱-۳ گفت: یسوع(حضرت عیسی) به حواریون وعده داد که بار دیگر رجعت می‌کند: «قلب‌های شما مضطرب و نگران نباشد چرا که شما به خدا ایمان دارید پس به من هم ایمان بیاورید. در خانه پدرم منزلگاه‌های بسیاری است. ولی من به شما گفتم که گذر می‌کنم تا برای شما جایی را فراهم کنم و اگر گذشتم و برای شما جایی را مهیا کردم، خودم هم می‌آیم و شما را با خود به همانجایی که هستم، می‌برم تا شما نیز همانجا باشید».

وی افزود: ملائکه وعده داده‌اند که یسوع دوباره خواهد آمد. کتاب مقدس به صراحت اشاره می‌کند که «یسوع همان کسی است که از میان شما به آسمان رفت و همانطور که دیدید به آسمان رفت، بازخواهد گشت». و حتی درباره بازگشت حضرت مسیح در متون مقدس(لوقا ۲۱: ۲۷) آمده است: «و هنگامی که می‌بینند فرزند انسان در میان ابری، مقتدرانه و با شکوه تمام می‌آید».

کشیش ابوناصر گفت: رجعت حضرت عیسی(ع) پدیده‌ای قطعی و حتمی بوده و در کتاب مقدس همچنین آمده است: «او روزی می‌آید و تمام چشم‌ها و تمام کسانی که به او صدمه زده و همه  قبائلی که برای او گریه و شیون کرده بودند، او را خواهند دید». در بخشی دیگر آمده است: «مسیح با فریاد ملک الملائک و شیپور خدا از آسمان فرود خواهد آمد و آنگاه رستاخیز مردگان است. سپس ما زندگان باقی مانده همگی به همراه آن‌ها به سوی ابرها می‌شتابیم تا مسیح را در آسمان ملاقات کنیم و هر لحظه اینگونه با مسیح خواهیم بود».

وی ظهور عیسی را امری کاملاً عینی و قابل رؤیت توصیف کرد و گفت: با استناد به انجیل متی ۲۷: ۲۴ «همانطور که نور از سمت شرق طلوع کرده و به سمت مغرب می‌تابد، رجعت فرزند آدم (حضرت عیسی) نیز اینگونه خواهد بود».

تعقل و تقوا؛ لازمه آمادگی برای عصر ظهور

کشیش وسام ابو ناصر در ادامه همچنین به ظهورهای دروغین اشاره کرد و گفت: بشر همچنین شاهد پیامبران دروغین و حتی ادعاهایی از رجعت مسیح بوده است اما مؤمنان باید هوشیار باشند چراکه خود حضرت عیسی(ع) نیز هشدارهایی در خصوص آمدنش به ما می‌دهد تا هیچ کس ما را گمراه نکند. در انجیل متی ۲۴: ۲۳-۲۶ وحی می‌گوید: «اگر کسی به شما گفت: مسیح اینجا یا آنجاست، باور نکنید! زیرا او مسیح و پیامبران دروغین و ادله‌های بزرگ و امور عجیبی را می‌آورد تا مردم را گمراه کند. ۲۵ آگاه باشید که من زودتر شما را از این موضوع باخبر ساختم. اگر به شما گفتند او در زمین است، به دنبالش نباشید زیرا او فریبکار است پس حرف او را باور نکنید».

وی تأکید کرد: زمان ظهور را هیچ‌کس نمی‌داند و نمی‌توان ساعت آن را تعیین کرد. در انجیل متی ۳۶:۲۴ وحی می‌گوید: «هیچ‌کس و هیچ فرشته‌ای نمی‌داند او چه روز و چه ساعتی می‌آید جز پروردگار یکتا».

این مقام دینی مسیحی در ادامه به وظایف منتظران واقعی عصر ظهور اشاره و تصریح کرد: در حالی که ما از آفت تأخیر بشریت و امروز و فردا کردن آگاه هستیم، مسیح در این باره به ما گفته است، چه کنیم. در انجیل متی ۴۲: ۲۴ وحی می‌گوید: «شب زنده‌دار باشید زیرا شما نمی‌دانید مسیح چه ساعتی می‌آید». مسیح چه هشداری به ما می‌دهد تا در هنگام این اتفاق بزرگ و مهم، غافلگیر نشویم؟! در انجیل لوقا ۲۱: ۳۴-۳۶ وحی می‌گوید: «مراقب باشید مبادا قلب‌هایتان از مستی، خماری و غم‌های زندگی سنگین شود چرا که او آن روز به طور ناگهانی با شما روبه‌رو می‌شود» لذا مؤمنان حقیقی باید هر لحظه برای ظهور دعا کنند.

کشیش ابو ناصر افزود: مسیح(ع) در وعده خود سستی نمی‌کند اما مؤمنان در عصر ظهور وظایفی دارند حال در حالی که ما منتظر آمدن مسیح هستیم، چگونه باید زنده کنیم؟ در تیطُس(بخشی است از عهد جدید در کتاب انجیل) ۱۴-۱۱: ۲ وحی می‌گوید: «وجود نعمت‌های نجات‌بخش خدا بر همه مردم به ما یاد می‌دهد که فساد و شهوت‌های دنیایی را انکار و در عالم حاضر با تعقل و تقوا زندگی کنیم و منتظر این امید مبارک و ظهور مجدد و نجات‌بخشمان مسیح باشیم که به خاطر ما از جان خود می‌گذرد تا ما را از هر گناهی آگاه سازد و برای خود ملتی صالح و درست‌کار بسازد».

مورخان ارتباط ولادت عیسی(ع) با آغاز سال نو را رد می‌کنند

رئیس آکادمی جهانی علمایی مریمی در لبنان در ادامه به اختلاف نظر جهان مسیحیت کاتولیک، ارتدوکس و پروتستان درباره سالروز ولادت حضرت عیسی(ع) اشاره کرد و گفت: بزرگداشت روز ۲۵ دسامبر میلادی، بیشتر از سوی کلیسای کاتولیک غربی است. در حالی که کلیسای ارتدوکس بر اساس تقویم خود روز ۷ ژانویه را سالروز ولادت عیسی مسیح و کریسمس می‌داند. بیشتر مورخان معاصر و قدیم هرگونه ارتباط بین ولادت مسیح با آغاز سال نو را انکار می‌کنند. دکتر حنا جرس در کتاب خود «تاریخ اندیشه مسیحیت» می‌نویسد: «بیشتر تحقیقات و بررسی‌ها نشان می‌دهد که تاریخ حقیقی میلاد مسیح ۵ سال قبل از میلاد یا دو سال بعد آن بوده و این همان نتیجه‌ای است که مورخان قدیم همچون سالینوس و کالیسْتِنِس، مورخ یونانی گرفته که معتقدند تاریخ میلاد مسیح قبل از مرگ امپراتور روم، ژولیوس سزار یعنی حدود ۴۲ سال قبل از میلاد مطابق با تقویم رایج آن زمان بوده است».

وی افزود: ریشه انتخاب اول ژانویه به عنوان نخسین روز از سال نو، شاید کمترین ارتباط را با مسیحیت داشته باشد و به زمان‌های دور و حتی پیش از میلاد مسیح باز گردد. ژولیوس سزار در سال ۴۶ قبل از میلاد، برای خلاص شدن از پیچیدگی‌های تقویم رومی، دستور داد تا اول ژانویه به عنوان نخستین روز از آغاز سال نو انتخاب شود. دلیلش هم هم‌نامی ماه «ژانویه» با «ژانوس» بود که در آن روزگار او را با عنوان خدای آغازها و پایان‌ها قبول داشتند.

کشیش وسام ابو ناصر، رئیس آکادمی جهانی علمایی مریمی در لبنان با بیان اینکه در آن زمان مبدأ تاریخ مرتب در حال تغییر بود، تصریح کرد: با به قدرت رسیدن هر پادشاه جدیدی یک مبدأ جدید به تاریخ اضافه می‌شد تا آن که در سال ۵۲۵ م یک راهب رومی به نام دیونیسیوس اگزیگوس پس از محاسبه و به‌دست آوردن تقریبی زمان تولد حضرت عیسی(ع) تقویمی ارائه کرد که مبدأ آن را تولد حضرت عیسی(ع) قرار داده بود و این تقویم از طرف کلیسای روم پذیرفته شد.