به بهانه دیدار پاپ با آیت‌الله سیستانی/ باید پروژه‌های مشترک بین‌الادیانی تعریف کرد
امروز اتفاق مهمی قرار است در روابط اسلامی – مسیحی رخ بدهد که همانا دیدار تاریخی پاپ فرانسیس اول با آیت‌الله سیستانی به عنوان یکی از مهمترین مراجع تقلید جهان تشیع است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، پاپ پیش از این با شیخ الازهر یکی از مهمترین رهبران اهل تسنن و البته در واتیکان دیدار داشته است اما تفاوت این دو دیدار جدا از مکان، تفاوت جایگاه این دو شخصیت است. چه اینکه شیخ الازهر یک جایگاه رسمی درون شاکله حاکمیتی مصر است اما آیت‌الله سیستانی هیچ جایگاه رسمی در شاکله حکومتی عراق ندارد اما پرنفوذتر از خیلی از مقامات حکومتی عمل میکند.
این روزها اما آنچه که مبحث پرتکرار در فضای اسلامی و حوزوی است مساله گفتگوی ادیان است؛ و این دیدار بهانه خوبی است که این سوال را بپرسیم که آنچه از گفتگوی ادیان گفته میشود چه موقع قرار است موثر باشد؟
از یک منظر گفتگوی ادیان شناخت بهتر ادیان از یکدیگر است؛ بارها شاهد زندگی کشیشها و روحانیون با هم بوده ایم که این در بلندمدت موثر است اما تقویت آن منوط به اجرای پروژه‌های مشترک بین الادیانی است.
عملا تا هنگامی که گفتگوی ادیان یک پز عالی و یک محمل برای سفرهای خارجی و نهایتا بیان صحبت‌های قلمبه سلمبه باشد راه به جایی نمی‌برد.
جمهوری اسلامی خود دارای مرکز گفتگوی ادیان است و باید به این منظر توجه کند که چقدر این هدف با اهداف عملی روی زمین منجر به اتفاق شده یا نه محملی برای سفرهای خارجی و زدن حرف‌های قلمبه سلمبه شده است؟
برای نمونه اگر بخواهیم از پروژه‌های مشترک بین الادیانی سخن بگوییم میتوان به تلاش صهیونیسم جهانی برای عادی کردن هم‌جنس بازی در جهان از طریق برجسته سازی رسانه‌‌ای اقلیتی اندک سخن گفت و این سوال را مطرح کرد که آیا میتوان با دغدغه مندان کلیسای کاتولیک و پاپ پروژه مشترکی برای مبارزه با این مساله طرح کرد؟
و اهمیت چنین پروژه‌‌ای وقتی معلوم میشود که بدانیم لابی صهیونیستی در واتیکان با استفاده از کشیش‌های فاسدی که هر روز خبر فساد اخلاقی و تجاوزهای شان منتشر میشود به دنبال تایید همجنسبازی و یا علی الاقل اعلام بیطرفی از سوی واتیکان در برابر این بحران اخلاقی هستند.
نمونه دیگری از پروژه‌های مشترک بین الادیانی که میتوان تعریف کرد دنبال کردن صلح در مناطق مورد منازعه و جنگ است؛ پروژه‌هایی چون حل مشکلات اختلافات مسیحیان و مسلمانان در آفریقا، حل مشکل شیخ زکزاکی در نیجریه با توجه به نفوذ مسیحیان در نیجریه یا حتی حل مشکلات مردم روهینگیا در گفتگوی بین الادیانی اسلام و بودیسم و یا مبارزه با مظاهر اسلام هراسی در اروپا و آمریکا و ده‌ها پروژه از این دست میتوان نام برد.
پروژه‌های خیریه‌‌ای نیز یکی دیگر از این جنس پروژه‌های مشترک بین الادیانی است که میتوان به آنها فکر کرد اما متاسفانه مساله گفتگوی ادیان به یک پز عالی برای قلم‌فرسایی‌های نخبگانی تبدیل شده که دردی از جوامع و جامعه جهانی برطرف نکرده است.