الهیات واکسن| بوداییان مشوق واکسیناسیون و سلامتی بشر هستند

به گزارش سرویس ترجمه ردنا (ادیان نیوز)، به نقل از  RNS، بیش از ۹% ساکنان ایالات متحده در مقابل کووید-۱۹ واکسینه شده اند و با اعلام سومین واکسن جانسون و ورژن تک دوز جانسون، کمپین ایالات متحده با وجود خطاهای اولیه، اکنون امیدبخش به نظر می ­رسد. اما بیش از یک سوم آمریکایی ­ها همچنان می ­گویند که قصد دریافت واکسن را ندارند و یا مطمئن نیستند.

این مساله بسیار واضح است که رهبران مذهبی می ­توانند نظرات و فتاوای خود را در خصوص بهداشت عمومی تغییر دهند.

خاخام جولی شونفلد، مدیرعامل سابق مجمع خاخامی جنبش یهود و کارشناس ارشد کنونی دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه سیتی نیویورک، برای تحقیق در خصوص آنچه روحانیون آمریکایی در راستای حمایت از واکسن انجام می ­دهند، در حال مصاحبه و گفتگو با رهبران مذاهب، در خصوص دیدگاه ­های آیین آنان در مورد بهداشت عمومی و واکسیناسیون است.

این دفعه، وی با تنزین پریادارشی، راهب بودایی که توسط دالایی لاما منصوب شده و مدیرعامل مرکز ارزش های دالایی در انستیتوی فناوری ماساچوست است، گفتگو کرده است که در ادامه می خوانید؛

در ایالات متحده، ما بهداشت را یک امر شخصی می دانیم، در حالی که پزشکان عمومی بهداشت را متعلق به کل جامعه می ­دانند، دیدگاه شما در این موردچیست؟

در دوران کودکی، زمانی که مادر ترزا با افرادی که به جذام آلوده بودند کار می­ کرد در حالی که هیچ خط مشی بهداشت عمومی وجود نداشت، کنار او بودم. امروزه در ایالات متحده، شاهد چالش ­های مشابهی هستیم. خلأهای بهداشت عمومی باید توسط رهبران اجتماعی برطرف شود تا مسائل گسترده تری در مورد بهداشت عمومی بررسی قرار بگیرند.

چه نوع مسائلی؟

در طراحی خط مشی و سیاست های بهداشتی، به ندرت به اهمیت همدلی و تقویت اعتماد توجه داریم اما آنچه که در این کشور شاهد آن بوده ایم، نشانه ­های بحرانی عدم همدلی و اعتماد است.

در حالی که سخنان زیادی پیرامون بهداشت و سلامتی وجود دارد، کسی نمی ­پرسد سلامتی مطلوب چیست؟ در واقع یک فرد سالم کیست؟ جامعه سالم چطور به نظر می ­رسد؟

هر نهادی تا زمانی کار می ­کند که احساس اعتماد به آن نهاد، در جامعه مدنی وجود داشته باشد. در غیر این صورت، این نهادها آسیب ­پذیر خواهند بود و هر سیاستی از سوی آنها این شکنندگی را به همراه خواهد داشت. مطالعات زیادی مبنی بر ارتباط افسردگی و تنهایی با فقدان همدلی و اعتماد عمومی وجود دارد.

این پاندمی چطور ما را به ایجاد اعتماد ترغیب می ­کند؟

امیدوارم از سال گذشته تا کنون متوجه شده باشیم که با فقدان فرهنگ مراقبت مواجه هستیم؛ در فرهنگ مراقبت، آزادی ­های شخصی ما به هیچ وجه مانعی ندارد مادامی که انتخاب ­های ما مطابق با احساس مراقبت باشد. اگر من برای حفظ سلامتی و زندگی دیگران ماسک بزنم به نوعی ایفاکننده نقش من در ایجاد جامعه مدنی سالم است.

آیا در آیین شما توصیه ­های خاصی در مورد واکسیناسیون وجود دارد؟

اولین دستور آیین بودا، اصل عدم گسترش خشونت است از این رو همواره در طراحی هر سیاستی باید از خود بپرسید که اگر من مشارکت نکنم، آیا آسیبی ایجاد خواهم کرد؟ بنابراین هر پیشرفت علمی که منجر به ارتقا سلامتی شود، مورد حمایت جدی بوداییان خواهد بود.

چطور کسی را که خواهان جامعه سالم و نگران ایمنی واکسن است، راهنمایی کنیم؟

دوستانمان در جامعه علمی با مشکل داستان سرایی مواجه هستند، مردم عقاید و عادت­ های خود را بر اساس داده­ های علمی تغییر نمی­ دهند، اما با بیانی متقاعدکننده می ­توان طوری اطلاعرسانی کرد که خشن نباشد و اعتماد عمومی را تقویت کند.

چه چیزی در این پاندمی باعث تعجب شما شده است؟

آنچه که بیشتر از هرچیزی مرا متعجب کرد، واکنش ­های متفاوت به قرنطینه بود. با تغییراتی ساده در ذهنیتمان می­ توانیم خود را با محدودیت ­هایی که پاندمی به ما تحمیل کرده است وفق دهیم. همچنین به ما این فرصت داده شد تا از خود بپرسیم که آیا این چیزی است که من از زندگی ام می­ خواهم؟

نکته جالب دیگر این بود که پاندمی پذیرش عدم قطعیت را در میان ما افزایش داد و ما توانستیم ببینیم که زندگی بدون برنامه ریزی مطمئن چطور خواهد بود.

شما در خصوص تفاوت میان خلوت و تنهایی صحبت کردید، آیا راه­ هایی وجود دارد تا شما از طریق آن به سلامت روان افراد کمک کنید؟

مطمئنا یکی از مهم­ترین نکات، طراحی برنامه ­ای برای حال خوب است. منظور من کاری است که شما به صورت روزانه و برای مدت زمان مشخصی انجام می ­دهید، فارغ از این که حال و هوای شما چطور باشد. این کارها می ­تواند شامل تمرکز روی تنفس، سکوت و جدا شدن از استرس باشد.

ما برای کنترل اضطراب اقدامات معنوی و غیرمعنوی خاصی انجام می­ دهیم، اما من از شما نمی­ خواهم که آن را کنترل کنید، بلکه از شما می ­خواهم تا به مدت ۲۰ یا ۲۵ دقیقه در روز از آن فاصله بگیرید.

شما می ­توانید با دوستانی در ارتباط باشید که بتوانید با آنها از احساس و اولویت ­های خود در زندگی سخن بگویید.

این اقدامات را باید بعد از پاندمی نیز ادامه داد همواره در لحظه بحران مسائل شگفت انگیزی را کشف می ­کنیم، اما با کمرنگ شدن بحران دوباره به سکون خود ادامه می ­دهیم.

مترجم: حامد حبیب زاده