سپهبد علی‌محمد خادمی ارتشی بهائی

مجله‌ی شهاب، روزنامه سیاسی صبح تهران، که در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی ایران انتشار می‌یافت، در یکی از شماره‌های خود، به افشای اطلاعات جالبی در مورد تبار و پیشینه خادمی دست زد. این نشریه نوشت:

«خادمی، تمام پست‌های نمایندگی هواپیمایی ملی را در خارج [از ایران]، از جمله: نیویورک، ژنو، زوریخ، وین، فرانکفورت و سایر نقاط را به گروه بهائی‌ها اختصاص داده و هر کس بهائی بود به نان و نوائی رسیده بود. از سوی دیگر، کارکنان شریف و مسلمان و وطن پرست و سالم این شرکت همیشه در فشار و مضیقه بودند. اکثر آن‌ها را که دارای شرایط پست‌های خارجی بودند. یا اخراج می‌کرد یا بایستی درجا بزنند. خادمی از اعتبارات هواپیمای ملی ایران میلیاردها تومان به نفع خود و به نفع فرقه‌ی بهائی و به نفع اربابان خود برداشت کرد. قاچاق مشروب، پارچه، سیگار، هروئین، کوکائین، ورق قمار، عتیقه، از جمله کارهایی بود که عمال خادمی، با اطلاع خود او انجام می‌دادند. خادمی میلیون‌ها تومان عتیقه‌ی قاچاق را برای برادر ناتنی خود عطاءالله به آمریکا فرستاد. وی عطاءالله و هوشنگ و فردوس، برادران و خواهر ناتنی خود را به آمریکا فرستاده بود… گفته می‌شود که از اعتبارات هواپیمایی ملی ایران بسیاری از نوکران رژیم استفاده می‌کردند و حقوق ماهانه می‌گرفتند که اسامی و صورت آن‌ها هم اکنون موجود است. خادمی در این اواخر زخم معده داشت که هر ماه با هزینه‌ی هواپیمایی ملی برای چکاو به آمریکا می‌رفت.»

نشریه یاد شده می‌افزاید:
«اگر یک حسابرسی دقیق در هواپیمایی ملی ایران به عمل آید و قطعاً کارکنان مسلمان و شریف این شرکت، با حساب رسان همکاری کنند، آن وقت مشخص خواهد شد که او چه مبلغی از بیت المال را غارت کرده است…» (۸)

خادمی از افراد بسیار متعصب فرقه بهائیت به حساب می‌آمد. وی از هیچ کوششی برای تبلیغ آن کوتاهی نمی‌کرد و حتی خانه و کاشانه خود را در خدمت تبلیغات گذاشته بود. خانه خادمی در محل امامزاده قاسم شمیران قرار داشت. یکی از مبلغین بهائی به نام سرهنگ فردوس، جوانان و افرادی را که به دام می‌کشید به خانه خادمی می‌برد.

خادمی امکانات مالی هواپیمایی ملی را به سود بهائیان به کار می‌گرفت. او با پول و بودجه‌ی هواپیمایی ملی ایران، سرمایه گذاری وسیعی در امر خانه سازی و کشاورزی در آمریکا و پرورش گوسفند مرینوس کرده بود و سود حاصله از این فعالیت‌های اقتصادی را تماماً در اختیار مشرق الاذکار اعظم مرکز جهانی بهائیت در شهر عکا می‌گذاشت. (۹)

سپهبد خادمی در ۱۸ آبان ۱۳۵۷ ش خودکشی می‌کند. البته مرگ وی مشکوک می‌باشد. پس از مرگ وی، نشریه‌ی محفل روحانی بهائیان طهران رسماً از وی در شمار متوفیان بهائی یاد می‌کند. (۱۰)

نفوذ بهائیان در ارتش بسیار گسترده بود. پژوهشگران لیست بلندی از عناصر بهائی ارتش را ارائه داده‌اند. به طور مثال، احمد اللهیاری (عضو کانون روزنامه نگاران رژیم پهلوی) علاوه بر موارد اشاره شده، سرهنگ شاهقلی، منوچهر تائیدی، سرهنگ فردوس، سپهبد حسین رستگار نامدار، سرهنگ مهتدی، سرلشکر مقربی، سرتیپ هدایت‌الله سهراب، سرتیپ علی اکبر درخشانی و سپهبد ابوالحسن سعادتمند را در زمره‌ی امرای بهائی ارتش می‌شمارد و به شرح حال آن‌ها می‌پردازد. (۱۱) شاید بتوان همین حضور گسترده‌ی عناصر بهائی در ارتش را سبب دوری ارتشیان از ملت مسلمان ایران دانست، به طوری که انجام کودتای ۲۸ مرداد و سقوط دولت مصدق بیانگر این مطلب می‌باشد.

پی‌نوشت‌ها:

۱- مجله شهاب، روزنامه سیاسی صبح تهران، ش۴، ۱۳۵۷/۱۱/۱۱، ص ۷.
2- دفتر پژوهش‌های کیهان، معماران تباهی، ج۳، ص ۱۰۰.
3- همان.
4- حسین میر، تشکیلات فراماسونری در ایران، ص ۱۰۶.
5- دفتر پژوهش‌های مؤسسه کیهان، معماران تباهی، ج۳ف ص ۱۰۸.
6- امیرعباس هویدا به روایت اسناد ساواک، ج۱، صص ۵۴۱-۵۴۰.
7- احسان نراقی، از کاخ شاه تا زندان اوین، ترجمه سعید آذری، صص ۸۹-۸۸.
8- دانشجویان مسلمان پیرو خط امام، اسناد لانه جاسوسی آمریکا (رابطین خوب)، ج۱۷، صص ۷۲-۷۳.
9- مجله شهاب، روزنامه سیاسی صبح تهران، ش ۴، ۱۳۵۷/۱۱/۱۱، ص ۷.
10- دفتر پژوهش‌های مؤسسه کیهان، معماران تباهی، ج۳، ص ۱۰۹.
11- نشریه محفل روحانی بهائیان طهران، ش۱۴، س۱۱، آذرماه ۱۳۵۷، ص ۱۶.
12- احمداللهیاری، بهائیان در عصر پهلوی، نیمه پنهان، ج۳۱، صص ۱۷۲-۱۶۴.

نویسنده: مریم صادقی

منبع مقاله:
صادقی، مریم، (۱۳۹۲) واکاوی در لُجنه: نقش بهاییان در پیدایش و استمرار رژیم پهلوی، تهران: شرکت انتشارات کیهان، چاپ اول