انتقاد تند مفتی اهل سنت و رهبر مارونی های لبنان از سیاستمداران این کشور

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)،  به نقل از آرتی، دریان شب گذشته در پیامی با اشاره به اینکه ماه رمضان امسال در کشور مانند همه سالها نیست، اظهار کرد: اکنون زمان فروپاشی کامل در همه زمینه هاست.

وی در پیام خود به مناسبت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان اظهار کرد: شاید لبنانی ها تنگی و سختی شدید همانند امسال را به چشم ندیده اند.

مفتی لبنان خطاب به مسئولان لبنانی گفت: ای مسئولان غیرمسئول، آیا خواسته سختی است که در کشور یک دولت مسئول وجود داشته باشد؟ لبنان در چنین شرایطی به یک قدرت اجرایی نیاز دارد که در برابر مجلس مسئول باشد.

وی با اشاره به اینکه تلاشی برای ناکارآمد کردن قوه قضائیه وجود دارد، اظهار کرد: کشور ما در صبر و نظم اخلاقی مردم، یک کشور شگفت انگیز است. آنها موضوعاتی نظیر صدها هزار مهاجر، پناهنده، همه گیری و نبود دولت قبل از انفجار بندر و بعد از آن را تحمل کردند.آنها هر روز رسوایی های بین مسئولان غیرمسئول را تحمل می کنند.

دریان افزود: برای اولین بار از زمان جنگ جهانی اول، سیستم بانکی که فکر می کردیم مستقل است و وابسته به هوی و هوس حاکمان نیست، همراه با سیستم معیشت در حال فروپاشی است. سیستم بانکی وسیله ای برای سرقت اموال سپرده گذاران به نفع مفسدان شده است.حاکمان عامل فاجعه هستند و به پست های خود و سرنوشت لبنانی ها چسبیده اند.

مفتی لبنان در ادامه آورد: کشور در بحران قانون اساسی نیست بلکه قربانی انحصار، فروپاشی و وابستگی به محورهاست.

از طرف دیگر «بشاره بطرس راعی» اسقف اعظم مارونی های لبنان نیز در سخنانی با انتقاد از سیاستمداران این کشور، ابراز نگرانی کرد که اختلافها در روند تشکیل دولت هدف سوق دادن لبنانی ها به سمت قبول نوعی ساخت و پاخت را به دنبال داشته باشد.

وی با تاکید بر اینکه قبل از تشکیل دولت در لبنان هیچ گونه رسیدگی کیفری وجود ندارد، گفت: جدی بودن طرح حسابرسی کیفری در جامع و برابر بودن آن است نه گزیشنی بودن آن. هیچ گونه حسابرسی کیفری قبل از تشکیل دولت وجود ندارد. بهتر است همه مسئولان مربوطه از طریق شرط های بیهوده که همه و همه برای سرپوش گذاشتن بر گره اصلی صورت می گیرد، دست از این ناکارآمدی بردارند. گره اصلی این است که برخی لبنان را به گروگانی در درگیری های منطقه ای و بین المللی تبدیل کرده اند.

او گفت: مسئولان لبنانی برای همه اعم از داخل و خارج روشن کرده اند که به خاطر اهداف خاصی که در درون خود دارند، نمی خواهند دولت تشکیل دهند. آنها بر سر یک منفعت مشترک که همان ناکارآمدی و تعطیلی، به زانو درآوردن بی دلیل مردم، گرسنه و خوار کردن آنها و گرفتن امید از آنها است، اتفاق نظر دارند.