ببینید| آیا راما می تواند به ما کمک کند؟

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، در اساطیر هندی راما هفتمین آواتار ویشنو و یکی از شاهان منطقه آیودیا (فیض آباد امروزی) است.

در افسانه های هندوئیستی می خوانیم، کایکی یکی از مربیان راما، خواستار تبعید وی و همسرش می شود تا پسر خودش را بر تخت سلطنت بنشاند. بنابراین او و همسرش سیتا به مدت ۱۴ سال به جزیرۀ سرندیب (سریلانکای امروزی) تبعید شدند.

در زمان اقامت راما و همسرش در سرندیب، راوانا (اهریمن ده سر) همسر او را از دستش گرفته و وی برای رهایی زن خویش از فرمانروای میمون‌ها (نایلا)، درخواست کمک کرده و با کمک لشکر میمون ها، راوانا را کشته و زن خود را نجات می دهد.

حال چنین خدایی سزاوار پرستش است؟ و آیا می توان از وی کمک خواست، درحالیکه خود محتاج میمون ها می شود تا بتواند همسر خویش را از دست اهریمن نجات دهد؟ اهریمنی که حداقل ۵ معبد بزرگ و فعال در هند دارد و مورد احترام هندوها است!

متاسفانه همراه با ورود یوگا به ایران، بخش اعظمی از فرهنگ هندوئیسم که مبتنی بر باورهای خرافی و عمدتاً متناقض با یکدیگر است نیز به ایران وارد شد.

مانترا یا ذکر یکی از این موارد است. وقتی شخصی در وضعیت مراقبه یا همان مدیتیشن قرار می گیرد، با گفتن یک ذکر از منابع هندویی، از خدایان هندی استمداد می طلبد.

مانترای «شری راما جیا راما کوداندا راما» به معنی «جناب رام آقا و قابل احترام است» یکی از همین اذکار است که با گفتن آن می توان از راما استمداد طلبید؛ رامایی که خود نیازمند لشکر میمون ها بوده است.

آموزش نحوه بیان مانترا در مدیتیشن توسط یکی از مربیان یوگای ایرانی

حال سوال این است که آیا بهتر نیست به جای چنگ زدن به ریسمان پوسیدۀ، هندویی از مضامین عمیق و متعالی ادعیه و اذکار اسلامی که خدایی شکست ناپذیر و مسلط بر عالم را تمثیل می کنند، استفاده کرد؟