تنش‌ها بر سر مساله جانشینی دالای لاما بالا گرفت
دالای لاما می گوید گفتگو درباره مرگ او زود است زیرا وی تا ۱۱۳ سالگی عمر خواهد کرد. اما کشمکش‌ها بر سر جانشینی وی به تازگی با اظهارات مقامات چینی شدت بیشتری گرفته است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، چند سال قبل در جریان دیداری در دارماشالای هند خبرنگاران از تنزین گیاتسو، چهاردهمین دالای لاما، درباره تناسخ دالای لامای بعدی پرسیدند، و دالای لاما در حضور راهبان بودایی، سیاست مردان تبت و رهبران مذهبی از آنها خواست که در چشمانش نگاه کنند و بگویند آیا به نظرشان الان وقت معرفی دالای لامای بعدی رسیده است؟
در این جلسه رهبران مذهبی بودایی تصدیق کردند که مساله تناسخ دالای لامای بعدی موضوعی است که فقط به شخص دالای لاما و تصمیم او مرتبط است. اما دولت چین که از سال ۱۹۵۱ رهبر بوداییان را تبعید کرده است و منطقه تبت را به تمامی تحت کنترل شدید قرار داده است، نظر دیگری دارد. دولت چین میگوید دالای لامای بعدی باید حتما از چین باشد و حتی اصرار دارد که انتخاب دالای لاما را به فرایندی قانونمند تبدیل کند.
دالای لامای فعلی که به تازگی ۸۶ ساله شده است میگوید گفتگو درباره مرگ‌او زودهنگام است زیرا وی تا ۱۱۳ سالگی عمر خواهد کرد. اما واقعیت این است که کشمکش‌ها بر سر جانشینی وی از مدتها قبل آغاز شده است و به تازه‌گی با اظهارات مقامات چینی شدت بیشتری گرفته است.
روبرت بارنت کارشناس مسائل تبت میگوید ما به احتمال بسیار بعد از فوت دالای لامای فعلی باید منتظر وضعیتی باشیم که دو دالای لاما داشته باشیم. یکی جانشین تناسخ یافته دالای لامای فعلی و دیگری شخصی که دولت چین به عنوان رهبر بوداییان‌معرفی خواهد کرد.
دالایی لاما عنوان رهبر دینی تبت از قرن چهاردهم میلادی به بعد است و به اعتقاد بوداییان تبتی، در هر دوره، این مقام از طریق تناسخ روح یا خرد جمعی تمامی دارندگان قبلی این مقام، به دالایی لامای زمان منتقل می‌شود.
مقام‌های چین بارها اعلام کرده‌اند که دالایی لامای بعدی را آنها انتخاب خواهند کرد.
چین، تبت را همواره بخشی از خاک خود دانسته، اگر چه پیش از قرن بیستم، تبت برای مدتی طولانی خودمختار بود.
بسیاری از اهالی تبت خود را به دالایی لاما وفادار می‌دانند اما دولت چین تلاش کرده تا اعتبار او را در میان مردم تبت خدشه‌دار کند.
در سال ۱۹۵۶، مردم تبت علیه آنچه که فشار دولت چین بر دولت محلی خود می دانستند قیام کردند که تا سال ۱۹۵۹ و سرکوب خشونت آمیز این قیام به دست ارتش سرخ چین ادامه داشت.
پس از سرکوب این قیام، در سال ۱۹۵۹ دالایی لاما همراه با جمعی از رهبران تبت، این سرزمین را ترک کرد و در هند دولت در تبعید تبت را تشکیل داد.
چین، دالایی لاما را “جدایی‌طلب” می‌خواند اگرچه خود او طرفدار “راه‌حل میانه” با چین است که مطابق آن به تبت خودگردانی داده شود، بدون اینکه از چین مستقل شود.
دالایی لاما از سال ۲۰۱۱ به این سو دیگر عهده‌دار مسئولیت‌های سیاسی نیست.