متهم کردن شیعیان به قتل امام حسین(ع) فرافکنی است

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، آیت‌الله محمدجعفر طبسی، در نشست «پاسخ به جدیدترین شبهات محرم و عزاداری» که از سوی مرکز ملی پاسخگویی به شبهات برگزار شد، در پاسخ به این پرسش که گفته می‌شود شما شیعیان، خودتان امام حسین(ع) را کشتید و حالا برای او گریه و عزاداری می‌کنید، گفت: این شبهات جدید نیست و هر ساله شبکه‌های وهابی به آن دامن می‌زنند؛ خطاب بنده به این افراد این است که شما به کتب خودتان مراجعه کنید تا ببینید چه کسی قاتل امام حسین(ع) بود؛ سیوطی متوفای ۹۱۱ هجری قمری کتاب تاریخ الخلفاء را نوشته است؛ وی از حسن بصری نقل کرده که مغیره بن شعبه، استاندار معاویه در کوفه بود. معاویه به وی نامه نوشت که سریعاً نزد من بیا، در حالی که استعفانامه‌ات در دستت باشد؛ او دیر کرد و وقتی معاویه علت دیرکرد را پرسید، مغیره گفت: علت این بود که زمینه بیعت یزید را فراهم می‌کردم.

وی افزود: کسانی که در شبکه‌های معلوم‌الحال وهابی می‌گویند شیعیان خودشان امام(ع) را کشتند، این متن، جواب آنها است؛ اگر مسئله را ریشه‌یابی کنیم، خواهیم دید شیعیان قاتل حسین بن علی(ع) نبودند و شخص معاویه اول قاتل امام(ع) بود و شاهد آن هم مطلب مغیره است.

طبسی با بیان اینکه قاتلان امام حسین(ع) برخی از صحابه پیامبر(ص) هستند که خود را به عنوان صحابی جا زده‌اند، تصریح کرد: مغیره به تصریح اهل تسنن از صحابه پیامبر(ص) و جزء نواصب بوده است که امام علی(ع) را لعن و سب می‌کرد؛ پرونده مغیره در نزد اهل تسنن سیاه است و در تهذیب الکمال مزی و سیرالاعلام النبلاء به آن اشاره شده است؛ مغیره فساد اخلاقی داشته و با این حال، معاویه او را استاندار کوفه قرار داد. برخی از صحابه دیگر پیامبر(ص) متأسفانه در جریان عاشورا حضور فعال و مؤثر داشتند.

استاد سطح خارج حوزه علمیه گفت: در تاریخ طبری، جلد سوم صفحه ۳۱۳ و در کامل ابن اثیر صفحه ۴۱۳ آمده است که در روز عاشورا عمربن سعد، عبدالرحمان نامی را رئیس گروهی قرار داد که در این روز شمشیر به روی سیدالشهداء(س) کشیدند؛ این فرد شیعه نبوده است؛ سؤال ما این است که اگر مرد هستید، نامیک شیعه را نام ببرید که در عاشورا به جنگ امام حسین(ع) رفته باشد؛ این ننگی برای صحابه پیامبر(ص) است که این طور با امام حسین(ع) رفتار کردند؛ مگر اینها از زبان مبارک پیامبر(ص) نشنیدند که حسن و حسین سید جوانان اهل بهشت هستند یا تعبیر «حسین منی و انا من حسین» نشنیدند.

وی اضافه کرد: مگر فاصله میان شهادت پیامبر(ص) و امام حسین(ع) چقدر بوده است؟ چرا بعد از ۵۰ سال شرایط به جایی رسید که صحابه به کشتن امام(ع) دست زدند؛ ابن حجر در مورد بجلی که از قاتلان کربلاست گفته که وی از صحابی بوده است؛ بلاذری هم در انساب الاشراف در جلد یک آورده که عمربن سعد در عاشورا او را فرمانده سواره نظام کرد.

یک شیعه را نام ببرید که در قتل حسین(ع) دست داشت
طبسی خطاب به شبهه‌افکنان گفت: شما که اصرار دارید شیعیان قاتل سیدالشهداء بودند، آیا می‌دانید شیعه کیست؟ من از زبان بزرگان خود شما آن را بیان می‌کنم؛ ابن منظور در لسان العرب و ابن خلدون در مقدمه، واژه شیعه را تبیین کرده‌اند؛ ابن خلدون گفته است که شیعه در زبان فقهای خلف و سلف کسانی هستند که از علی(ع) و فرزندانش پیروی کنند؛ افتخار ما این است که شیعه به این معنا هستیم. شیعه‌ای که پیرو علی(ع) و فرزند او هست، آیا در عاشورا تیر به بدن امام خود می‌زند؟.

وی تأکید کرد: طرح این شبهات قوی‌ترین دلیل بر این است که آقایان حرفی برای گفتن ندارند، اما مجبور و مأمور هستند که این سخنان را برای تشویش اذهان طرح کنند و نگذارند جوانان ما روشن شوند که البته تیرشان به سنگ خورده است.

طبسی بیان کرد: من از این آقایان که شیعه را متهم به قتل امامشان می‌کنند، می‌پرسم مگر معاویه اجازه می‌داد شیعیان نفس بکشند؟ مگر شیعه اجازه بروز و ظهور اجتماعی و سیاسی داشت که بتواند این گونه فاجعه‌آفرینی کند؟ در تاریخ نقل است که پدر و هم فرزند شیعه را در زمان عبیدالله بن زیاد می‌کشتند و در حقیقت، نسل‌کشی وجود داشت.

طبسی بیان کرد: ذهبی درباره علی بن رباح نوشته است که شنیدم معاویه شیعیان را می‌کشد، لذا نامم را از علی به «علا» تغییر دادم، علی بن رباح، متوفای ۱۱۴ قمری(یعنی ۵۴ سال بعد از مرگ معاویه است) و این تعبیر نشان می‌دهد که شیعه نیم قرن بعد از معاویه هم همچنان در حال وحشت به سر می‌برد.

استاد حوزه علمیه تأکید کرد: پس اولین فرد مقصر در ماجرای عاشورا، معاویه بود. سپس صحابه‌ای بودند که خود را در زمره صحابه جا زدند و همه از پیروان سقیفه بودند؛ یکی از بزرگان اهل تسنن جمله خوبی در مورد قتل امام(ع) دارد؛ او گفته امام حسین(ع) در سقیفه بنی ساعده کشته شد. حرف ما هم این است که آیا غیر از خلیفه دوم و عثمان، کسی معاویه را روی کار آورد و به او پر و بال داد؟ و آیا او نتیجه سقیفه نیست؟