پاسخ به یک شبهه درباره قیام عاشورا
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب تشریح کرد:
در اشعار امام حسین(ع) این مسئله به وضوح بیان شده است و ایشان به صراحت فرموده‌اند به نیت فدا کردن تمام هستی خود در راه خدا به کربلا می‌روند، مصداق عاشقی که جز معشوق نمی‌بیند و جز در مسیر او گام بر نمی‌دارد.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، حجت‌الاسلام ابولحسن نواب در پاسخ به این شبهه در خصوص واقعه عاشورا که «امام حسین(ع) با وجود اینکه می‌دانستند در کربلا چه اتفاقاتی در انتظارشان است، چرا خانواده و فرزندان خود را با خود همراه کردند؟» گفت: در پاسخ عرفانی به این سؤال باید گفت، در معرکه عشق، عاشق هر چه را دارد خالصانه به محضر معشوق تقدیم می‌کند و در ره معبود از هر چه دارد مایه می‌گذارد و تمام هستی خود را فدا می‌کند.
وی ادامه داد: در اشعار امام حسین(ع) نیز این مسئله به وضوح بیان شده است و ایشان به صراحت فرموده‌اند به نیت فدا کردن تمام هستی خود در راه خدا به کربلا می‌روند، مصداق عاشقی که جز معشوق نمی‌بیند و جز در مسیر او گام بر نمی‌دارد.
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب تصریح کرد: پاسخ علمی به این شبهه این است که امام حسین(ع) با دعوت گسترده سران کوفه و برای استقرار در کوفه در حرکت بودند به همین دلیل با خانواده همراه شدند.
حجت‌الاسلام نواب اضافه کرد: امام حسین(ع) فرموده است برای اصلاح امور مردم به کوفه می‌رود که بنا بر این، برای سکونت در آنجا و اصلاح امور جامعه باید با خانواده به کوفه می‌رفتند و ساکن می‌شدند.
وی تشریح کرد: اگر گفته شود که چرا امام حسین(ع) از علم غیبی که داشتند استفاده نکردند، باید گفت: همه اهل بیت(ع) علم غیبی داشتند، ولی بر خلاف ظواهر و ترتیب امور، کاری انجام نمی‌دادند به عنوان مثال امیرالمومنین(ع) سحرگاه ۱۹ رمضان که به مسجد می‌رفتند مطلع بودند که ابن‌ملجم در آنجا حضور دارد و به انتظار شکافتن فرق ایشان نشسته است، ولی از رفتن به مسجد امتناع نکردند و امور عادی دنیا را مرتب انجام دادند.
رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب بیان کرد: نه تنها اهل بیت عصمت و طهارت(ع) از علوم غیبی زیاد استفاده نمی‌کردند، بلکه در طول تاریخ علمای بزرگی که به دلیل غلبه بر نفس به مدارج عالی رسیده و از علوم غیبی بهره‌مند شده بودند نیز از علوم غیبی خود استفاده نمی‌کردند و به ظواهر امور و ساز و کار دنیا توجه داشتند.