شهریاری آرزو شده و جشن شهریورگان

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، پیام‌آور آریایی، اشو زرتشت، پس از ده سال درون‌اندیشی در کوه اُشیدرنه، با اهورمزدا به هم‌پرسگی رسید و به حقیقت هستی در دامنه‌ی دانش دین که کارش وجدان‌پروری از راه خردورزی است، دست‌یافت. او این حقیقت‌ها را در «گاتاها» کتاب آسمانی ما زرتشتیان، به‌گونه‌ی سروده‌هایی نغز و پرمغز، فشرده کرده و به جهانیان پیشکش نمود.

آنگاه با بنیاد‌گذاردن «انجمن مگان (مغان)» که به گواهی تاریخ، نخستین اتاق اندیشه‌ی انجمنی است را پایه‌ریزی کردند. حقیقت‌هایی را که یافته بودند به‌گونه‌ی انجمنی در ۹ بُن‌پایه (اصل) دین مزدیسنی، از باور به اهورامزدا: خدای یکتا و بی‌همتا … تا باور به َفرَشَکرد: تازه‌کردن فروع بر پایه‌ی گاتیک (اصول دین)، سازمان‌دهی فرمود و هاتیک (طریقت) و داتیک (شریعت) کیش (مذهب و آیین) زرتشتی را بنیاد گذارد که امروزه نیز انجمن موبدان تهران در جایگاه بالاترین سازمان عرفی، رسمی و قانونی اداره‌کننده‌ی کارهای مینوی (دینی، آیینی و فرهنگی) هازمان زرتشتیان، خویشکاری (وظیفه، تکلیف و رسالت) دارد که همچون همیشه تاریخ، اصول دین مزدیسنی را به دقت نگاهبان باشد و هر زمان بایسته بود، هاتیک و داتیک (فروع) کیش و آیین زرتشتی را بر پایه‌ی گاتیک (اصول دین) و بر پایه‌ی واپسین دانش روز، به روش عقلی انسانی یا به باور اشو زرتشت «آترَسچا، مِنَنگ‌هَسچا»، به‌روز نماید و کوشش کند که «آسنو خرد» (IQ یا خرد خدادادی، سرشتی و ژنتیکی) خود و دیگر بهدینان را، به «گوشو خرد» بالا (SQ یا هوش ذهنی یا هوش فرهنگی)، تا بالاترین سطح «سرود و خرد» (EQ یا هوش اجتماعی) برساند.

بُن‌پایه‌ی ششم دین مزدیسنی زرتشتی، باور به هفت امشاسپندان یا هفت سپندینه‌ی جاودانه است که از بهمن امشاسپند، آغاز و به اَمرداد امشاسپند با آرمان رسیدن به جایگاه سِپَنتَه‌مَن‌ شدن، ادامه می‌یابد.

بر هر زرتشتی واجب است که ویژگی‌های باوری این هفت پایه‌ی عرفان زرتشتی را از کودکی بیاموزد و به فرزندان خود بیاموزاند و به‌گونه‌ای پیوسته، آگاهی‌های خود را به دانایی و دانش دگرگون کند تا به رستگاری رسیده با اهورمزدا یکی شود.