میزان مدارای آمریکایی‌ها با آتئیست ها در محل کار
بر اساس گزارش منتشرشده در نشریه Psychology of Religion and Spirituality، شرکت‌کنندگان در این پروژه ترجیح می‌دهند در محیط کار کمتر با همکاران آتئیست تعامل کنند که نمادها یا نشانه‌هایی از اعتقادات خود را به نمایش می‌گذارند (در مقایسه با تعامل با همکاران مسیحی، مسلمان یا یهودی).
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، بر اساس گزارش منتشرشده در نشریه Psychology of Religion and Spirituality، شرکت‌کنندگان در این پروژه ترجیح می‌دهند در محیط کار کمتر با همکاران آتئیستی تعامل کنند که نمادها یا نشانه‌هایی از اعتقادات خود را به نمایش می‌گذارند (در مقایسه با تعامل با همکاران مسیحی، مسلمان یا یهودی). در واقع در این مورد، نسبت به همکار آتئیست خود کمتر روادارند و چندان تمایل ندارند که او نمادها و نشانه‌هایی از اعتقادات خود را در محل کار در معرض نمایش قرار دهد. از نظر محققان این پروژه، یکی از فرضیه‌ها این است که شرکت‌کنندگان احساس می‌کنند آتئیست‌ها بیش از دینداران تلاش می‌کنند اعتقادات خود را به همکارانشان بقبولانند. به گفته این گروه تحقیقاتی، آتئیست‌ها یکی از گروه‌های نامحبوب در آمریکا محسوب می‌شوند. طبق نظرسنجی‌ها، آتئیست‌ها در کنار مسلمانان جزو اقلیت‌هایی هستند که مشمول بیشترین کلیشه‌ها و احساسات منفی آمریکایی‌ها قرار گرفته‌اند؛ کلیشه‌هایی مثل غیرقابل‌اعتماد بودن و بی‌اخلاق بودن آتئیست‌ها. هدف محققان از سه دسته نظرسنجی در این پروژه این بود که دریابند آیا واقعاً در بازار کار آمریکا درخواست‌های شغلی آتئیست‌ها کمتر از دینداران مورد توجه قرار می‌گیرد؟ چرا؟
طبق تحقیق اول، شرکت‌کنندگان کمتر تمایل داشتند در محیط کار نشانه‌هایی از اعتقادات یک همکار آتئیست را در اتاق یا در پوشش فرد ببینند (در مقایسه با تحمل نشانه‌هایی از اعتقادات همکاران مسلمان، مسیحی و یهودی).
در تحقیق دوم علاوه بر تکرار یافته‌های تحقیق اول، شواهدی به چشم می‌خورد که نشان می‌دهد شرکت‌کنندگان احساس می‌کنند همکار آتئیستشان (در مقایسه با همکار دیندار) نشانه‌ها یا پوششی را مطابق با اعتقاداتش در معرض نمایش قرار می‌دهد به این هدف که افکارش را به دیگران بقبولاند؛ نوعی به خطرانداختن ارزش‌های محل کار به وسیله نمادها و پوشش.
در تحقیق سوم در کنار تایید یافته‌های دو تحقیق فوق، به باور شرکت‌کنندگان، آتئیست‌ها با نمایش دادن نمادهای مذکور، خطری واقعی برای حال خوش کارکنان محسوب می‌شوند، باعث محدود شدن دسترسی دیگران به منابع و همچنین افت عملکرد اقتصادی شرکت می‌شوند. مثلاً اگر یکی از کارکنان رستوران پیکسلی نشان‌دهنده عقاید آتئیستی‌اش را به لباسش سنجاق کند باعث کاهش تعداد مشتریان رستوران خواهد شد. محققان این نوع تهدید را احساس خطر واقع‌بینانه نامیده‌اند.
نتیجه آنکه هر دو نوع احساس خطر مورد اشاره در پژوهش، تا حد خوبی میل کمتر کارفرمایان را به بررسی درخواست‌های شغلی آتئیست‌ها تبیین می‌کند.