در جهان مدرن، این صلاحیت و شایستگیهای علمی و تجربی است که حکومت میکند، نه نگاههای تنگ ایدئولوژیک و فرقهای.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، بزرگترین مشکل برخی از کشورهای اسلامی، نظیر افغانستان، این است که هنوز در جهان قدیم زندگی میکنند و پابهپای مدرنیته پیشرفت نکردهاند؛ لذا دل به احیای نظامات گذشته بستهاند و چنان میاندیشند که نظامات گذشته شرایط بهتری برای انسانها فراهم میسازد. دلبستگی آنان به نظاماتِ گذشته آنان را از مواهب ارزشمند مدرنیته محروم گردانیده است لذا با آزادی و دموکراسی و حضور مردم، به خصوص زنان، در تصمیمگیریها و فعالیتهای اجتماعی سر ستیز دارند.
آنان فقط فرقه خود را صالح بر حکمرانی میدانند و برای فرقههای دیگر، ولو آنکه از دانش و تخصص برتری برخوردار باشد، هیچ منزلتی قایل نیستند. در جهان مدرن، این صلاحیت و شایستگیهای علمی و تجربی است که حکومت میکند، نه نگاههای تنگ ایدئولوژیک و فرقهای.
مادامی که کشورهای اسلامی در قیدوبند نگاههای تنگ ایدئولوژیک و فرقهای هستند، نه تنها خود را از بهرهبرداری از صلاحیتها و شایستگیهای تمام افراد بشر محروم میسازند، بلکه دایره فرقهگرایی را چندان تنگ میکنند که حتی از دانشها و تجربیات افراد خود فرقه نیز به جهت ناهمسویی محروم میگردانند و این آفت بزرگی است که بر دامن کشورهای اسلامی افتاده است.