پیادهروی اربعین فاقد دوگانگی جنسیتی تنافرگرایانه است/ در دوران زوال عاشقی به‌سر می‌بریم
سیدمجید امامی:
رئیس اندیشکده راهبردی اربعین با تأکید بر اینکه پیادهروی اربعین، تجربه عشق خانوادگی به یک خانواده قدسی است، تصریح کرد: عادت کرده‌ایم که مناسک اجتماعی، آیین‌های ملی و مذهبی و حتی در بحث ورود زنان به ورزشگاه فوتبال را در همین دوگانگی تنافرگرایانه زنانه‌ـ مردانه تعریف کنیم، ولی اتفاق مهمی که در پیادهروی اربعین دیده‌ایم این است که دوگانگی جنسیتی به این معنا وجود ندارد و عمده کنشگران خانوادگی تجربه مقدس فرهنگی دارند.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، سید مجید امامی، عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع)، در وبینار «ارتباطات آیینی: تجربه زیسته اربعین» در سخنانی با موضوع «عشق خانوادگی؛ تجربه های زیارت اربعینی ایرانی و عراقی» که از سوی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه برگزار شد، گفت: یکی از مهمترین قیودی که زندگی سکولار مدرن و بخش اعظم حیات مدرن بر ما تحمیل کرده است، دوگانگی جنسیتی و زنانگی و مردانگی در عرض همدیگر است که به رقابت تبدیل شده و گاهی به تنافر، تعاضد و نیز مذاکره و یگانگی منجر شده است.
وی افزود: یکی از چالش‌های کشور ما حضور نداشتن بانوان در ورزشگاه‌هاست، زیرا عده‌ای می‌گویند خانمها به ورزشگاه نروند، زیرا محیط مؤدب، سالم و مناسبی نیست و فشارهای بین‌المللی هم حق محرومیت برای زنان قائل نیست؛ ما پیشنهاد جدی می‌دهیم که بخش قابل توجهی از ورزشگاه‌ها به خانواده‌ها و بخشی دیگر به پسران و دختران مجرد اختصاص داده شود. در این صورت نوع رابطه حاکمان و این بخش از جامعه تغییر خواهد کرد.
امامی بیان کرد: عادت کرده‌ایم که مناسک اجتماعی، آئین‌های ملی و مذهبی را در همین دوگانگی تنافرگرایانه؛ زنانه‌ـ مردانه تعریف کنیم؛ اساسا آیین‌ها و کارناوال‌ها و محافل که در آن تجربه مشترکی وجود دارد یک ویژگی به شدت زنانه ـ مردانه یافته است و در برخی شرایط برداشت‌های جنسی هم وارد می‌شود و آن را خلاف شرع می‌دانیم.
رئیس اندیشکده راهبردی اربعین افزود: اتفاق مهمی که در پیادهروی اربعین دیده‌ایم این است که دوگانگی جنسیتی به این معنا وجود ندارد و عمده کنشگران خانوادگی، تجربه مقدس فرهنگی دارند و افراد مجرد هم ذیل همین گفتمان هستند. ما به زیارت یک خانواده یعنی حسین(ع) و فرزندانش می‌رویم و عشق خانوادگی را تجربه می‌کنیم. بنده بسیاری از سفرها را فردی می‌روم ولی عمداً اربعین را خانوادگی می‌رویم، زیرا در پیادهروی اربعین هم کنش خانوادگی و هم عشق خانوادگی ایجاد می‌شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) تصریح کرد: در اینجا خانواده عاشق یک امر به نحو مشاع می‌شود، وقتی ما عاشق این خانواده می‌شویم کسی نمی‌گوید من فقط عاشق امام حسین(ع) هستم و عشق به بقیه آل‌الله را هم‌ردیف این عشق، نه رقیب آن می‌دانند. این خانواده آل‌الله هستند و ما عاشق آل‌البیت(ع) می‌شویم. البته شخص خاتم‌الانبیاء آنچنان که در حدیث کساء تجربه می‌کنیم بر همه کائنات سروری دارند.
بازتولید عشق خانوادگی در تجربه زیارت اربعین
رئیس اندیشکده راهبردی اربعین دانشگاه امام صادق(ع) اضافه کرد: در حدیث کساء اهل کسایی شکل می‌گیرند که اهل بیت هستند و خدا رجس و پلیدی را از همه آنها دور کرده است و در این مواجهه قدسی یک عشق خانوادگی بازتولید می‌شود و یکی از دلالت‌‌های پیادهروی اربعین، تجربه عشق خانوادگی برای جامعه امروزین ماست که به شدت در باز تولید سنت عشق و زوال عشق دچار بحران است.
امامی بیان کرد: در زمان ما که دهه شصتی هستیم وقتی کسی مقداری شیطنت می‌کرد عاشق می‌شد، ولی در دهه ۸۰ به بعد کمتر شاهد چنین عاشقی‌هایی هستیم. البته مسیر این عشق، که باید پایدار باشد و در کانون خانواده بالنده شود، زیارت و توسل و محبت به اهل بیت(ع) است. خانواده ایرانی و دختران و پسران امروز، در دوره زوال عاشقی می‌توانند بزرگترین تمرین عاشقی را در این مسیر پرفراز و نشیب داشته باشند که غایت آن حسین بن علی(ع) است.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق(ع) تأکید کرد: در پیادهروی اربعین تجربه عشق خانوادگی نه صرفا فردی، مهم است. عشق به حسین(ع) در همسر مردی که در قالب خانواده به این سفر رفته‌اند چه رابطه‌ای با عشق آن زن به همسرش و بالعکس دارد؟ عشق غایی و فرازمینی و الهی به حسین(ع) چه کنشی دارد و آیا با سایر کنش‌های زیارتی و مذهبی قابل مقایسه است؟ کتابی در ماه گذشته در دانشگاه امام صادق(ع) با عنوان «زیارت‌های پیاده» منتشر شد که خواندنی است. در این کتاب هفت زیارت پیاده شناسایی شده است. وقتی کار کیفی می‌کنیم، می‌بینیم که در بین همه زیارت‌های پیاده، تجربه عشق خانوادگی در زیارت اربعین منحصربه‌فرد است.