سرمقاله ای در روزنانه برجسته یهودی آمریکای که باید توسط بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل به عنوان یک هشدار جدی مطالعه شود.
اگر شواهد دیگری نیاز باشد، شواهد بیشتری نیز وجود دارد که یک بحران در روابط آمریکا و اسرائیل
منصفانه است که این سئوال پرسیده شود که واقعا چه کسی این روزها بیشتر از واقعیت بریده است، رئیس جمهور آمریکا و رهبران جهان آزاد، یا رهبر یک کشور کوچک که تقریبا به طور کامل به حمایت های آمریکا وابسته است؟
وجود دارد و این بحران از بحرانی که تنها در روابط شخصی ناکارآمد میان دولت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و دولت آمریکا (یا میان کارکنان پرجنب و جوش آنها) باشد عمیق تر است: یک سرمقاله در نیویورک جویش ویک (The New York Jewish Week)، روزنامه اصلی و مهم یهودیان آمریکا با جهت گیری های راست گرایانه و هزاران خواننده یهودی ارتدوکس با سبک و سیاق پرشور و جانبدارانه از اسرائیل، صراحتا این سئوال را مطرح کرد که آیا دولت اسرائیل در حال بریدن از جهان واقع است؟
در این مقاله آمده است، “نتانیاهو جهان را به رقابت می طلبد”، که اشاره دارد به حوادث دیپلماتیک اخیر اسرائیل از جمله سرزنش اخیری که از سوی مقامات رسمی آمریکا علیه وزیر دفاع اسرائیل موشه یعلون مطرح شده است (علت انتقادات آمریکا از یعلون به چند وقت پیش بر می گردد زمانی که یعلون به جان کری وزیر امور خارجه آمریکا توهین کرده بود)، انتقاد دیگر از دولت نتانیاهو متأثر از سیاست نتانیاهو مبنی بر موافقت با طرح ساخت بیش از یک هزار واحد مسکونی در بخش هایی از بیت المقدس است که در سال ۱۹۶۷ به اشغال اسرائیل درآمده است. این مقاله به طور کامل خوانندگان را از این حقیقت مطلع می کند که اقداماتی که اسرائیل انجام می دهد قطعا با پاسخ منفی از سوی آمریکا و جامعه بین الملل مواجه خواهد شد.
سرمقاله ادامه می دهد:
وزارت امور خارجه آمریکا
تنها کمک ۳ میلیارد دلاری آمریکا در سال به اسرائیل نیست که اهمیت دارد بلکه در کنار آن حمایت های آمریکا از اسرائیل در سازمان ملل و حمایت آمریکا به شیوه های بی شمار دیگری به همان اندازه از اهمیت برخوردار بوده و این احساس را ایجاد کرده است که این روابط به جای اینکه دچار سایش شود باید ادامه یابد.
برنامه های “نامتناسبی برای دنبال کردن صلح مطرح کرد”. سخنگوی اتحادیه اروپا حتی از این نیز فراتر رفت و بار دیگر بر این موضوع پافشاری و تصریح می کند که خواستار موضوع تعهد اسرائیل برای راه حل مورد مذاکره اسرائیل با فلسطینی ها است. او همچنین هشدار داد که تحولات و روابط آینده میان اتحادیه اروپا و اسرائیل بستگی به التزام اسرائیل به صلح پایدار با فلسطینی ها بر اساس راه حل دو دولت خواهد داشت.
نتانیاهو با بیان اینکه اسرائیل به ساخت و سازها در پایتخت ابدی یهودیان ادامه می دهد به این اظهارات واکنش نشان داد و افزود که: ادعاهایی مبنی بر اینکه ساخت و سازهای ما در مناطق یهودی در اورشلیم (بیتت المقدس) باعث دور شدن از صلح می شود را شنیدم، اما باید بگویم که خود همین انتقادها است که باعث می شود ما از صلح دور شویم”. او گفت انتقادها باعث شکل گیری و تقویت امیدهای غلط در فلسطینی ها می شود و آنها را از واقعیت دور می کند”.
در ادامه این مقاله آمده است:
اما منصفانه است که این سئوال پرسیده شود که واقعا چه کسی این روزها بیشتر از واقعیت بریده است، رئیس جمهور آمریکا و رهبران جهان آزاد، یا رهبر یک کشور کوچک که تقریبا به طور کامل به حمایت های آمریکا وابسته است؟ (تنها کمک ۳ میلیارد دلاری آمریکا در سال به اسرائیل نیست که اهمیت دارد بلکه در کنار آن حمایت های آمریکا از اسرائیل در سازمان ملل و حمایت آمریکا به شیوه های بی شمار دیگری به همان اندازه از اهمیت برخوردار بوده و این احساس را ایجاد کرده است که این روابط به جای اینکه دچار سایش شود باید ادامه یابد).
زمانی که مورخان آینده در مورد این دوره از روابط اسرائیل- ایالات متحده آمریکا مطلب می نویسند، این مقاله جدی بودن این عقیده را توجیه خواهد کرد. برخی از یهودیان آمریکایی در
زمانی که ناآرامی های گسترده در پایتخت از تابستان شروع شده و این باعث شده تا برخی آن را “انتفاضه خاموش” بنامند و زمانی که فلسطینی ها ممکن است به دنبال استقلال از طریق سازمان ملل باشند، نخست وزیر اسرائیل نتانیاهو به دنبال آن است تا با این چالش ها به تنهایی مقابله کند و اقدامات یکجانبه ای انجام دهد. اما این چیزی نیست که شهروندان او می خواهند و این یک اشتباه وحشتناک خواهد بود.
مورد مسیری که اسرائیل در حال حرکت در آن است ناراحت هستند. طی چند ماه گذشته، من با رهبران غیر روحانی تعداد زیادی از بزرگ ترین سازمانهای یهودی صحبت کرده ام ( سازمان هایی که ترجیح می دهند وابستگی به جناح چپ مانند جی استریت نداشته باشند) و سئوالی که آنها می پرسند این است: بنیامین نتانیاهو در حال انجام چه کاری است؟ باید گفت اگر یهودیان آمریکا مجبور به انتخاب بین ارزش های لیبرال اشان (بیشتر یهودیان آمریکایی لیبرال هستند) از یک سو و حمایت از دولت یهودی که به نظر می رسد به طور فزاینده ای سیاست های غیر لیبرالی را اتخاذ می کند و در حال تبدیل شدن به دولتی غیر لیبرال است از سوی دیگر شوند، این رهبران یهودی خواهند گفت که اسرائیل – و نه حزب دموکرات- زیان خواهد دید.
دولت اسرائیل به نظر نمی رسد به این درک رسیده باشد که موضع کنونی که اتخاذ کرده است غیر قابل تحمل است. همانطور که من بارها و بارها نوشته ام اعتقادی به عقب نشینی اسرائیل از کرانه باختری؛ که بارها خطرناک تر از وضع موجود است ندارم – چرا که دولت خودگردان فلسطین برای اتخاذ چنین مسئولیتی بسیار ضعیف است-. اما در این اثنا، اسرائیل می تواند شرایطی در راستای ایجاد دولت مستقل فلسطینی ایجاد کند. این بدان معنی ساده است: نتانیاهو باید از انجام اقداماتی که اسرائیل را بیش از این در زندگی فلسطینی ها گرفتار می کند اجتناب ورزد. این همچنین به این معنی است که اسرائیل باید تلاش کند تا با حسن نیت با محمود عباس که به رغم بسیاری از معایب آشکاری که دارد، بهترین طرف گفتگو برای اسرائیل است مذاکره کند.
اسرائیل باید این موضوع را بپذیرد توسعه شهرک هایی که اکنون در کرانه باختری و در نواحی که عمدتا تحت کنترل اسرائیل قرار دارند در دست اقدام است، در صورت توافق نهایی صلح، با مشکلاتی مواجه خواهد شد چرا که فلسطینی ها تا کنون با این تقسیم بندی موافقت نکرده اند. اقدامات یکجانبه اسرائیل نمی تواند به او کمکی کند. این اقدامات یکجانبه قطعا به جایگاه بین المللی اسرائیل لطمه می زند و این جایگاه را حتی پایین تر از جایگاه نامناسب کنونی اسرائیل در جهان تنزل می دهد و از سوی دیگر موجب می شود که اسرائیل نتواند از حمایت
اقدامات یکجانبه اسرائیل نمی تواند به او کمکی کند. این اقدامات یکجانبه قطعا به جایگاه بین المللی اسرائیل لطمه می زند و این جایگاه را حتی پایین تر از جایگاه نامناسب کنونی اسرائیل در جهان تنزل می دهد و از سوی دیگر موجب می شود که اسرائیل نتواند از حمایت های هر دو حزب آمریکا یعنی جمهوری خواهان و دموکرات ها برخوردار شود.
های هر دو حزب آمریکا یعنی جمهوری خواهان و دموکرات ها برخوردار شود.
من از “گری روزنبلت” سردبیر “نییورک جویش ویک” پرسیدم فکر می کند این مقاله می تواند چه عواقبی داشته باشد و چه بحث هایی به راه بیندازد. او جواب ایمیل من را اینگونه داد: با بیش از ۴ دهه در روزنامه نگاری یهودی که بوده ام می توانم به شما بگویم که زمانی برای روزنامه ای یهودی آمریکایی که از سیاست اسرائیل انتقاد می کرد در جامعه یهودیان هزینه پرداختی آن جهنم بود. اما این زیاد طول نکشید و حالا دیگر مانند گذشته نیست که انتقاد از سیاست های اسرائیل هزینه های زیادی در پی داشته باشد. یک آدم خوشبین ممکن است بگوید به خاطر این است که جامعه ما بازتر و روشن فکر تر شده است و یک شخص بدبین ممکن است بگوید این بدین خاطر است که مردم ما دیگر دغدغه و یا به آن اندازه ای که پدران و یا اجدادشان با اسرائیل ارتباط داشتند رابطه ندارند. شاید بتوان گفت تا حدی هم به خاطر اینکه یهودیان آمریکا به اسرائیل اهمیت می دهند و به سرنوشت آن توجه می کنند اما با سیاست مورد انتقاد آن موافق نیستند، چندان نسبت به اظهارات انتقادی نسبت به سیاست اسرائیل در روزنامه های یهودی واکنش نشان نمی دهند.
مقاله “نیویورک جویش ویک” با این عقیده به پایان می رسد:
به خطر انداختن روابط اسرائیل با مهم ترین متحدانش یک نکته را ثابت می کند- اینکه بیت المقدس در دسترس همه نیست- در زمانی که کشورش به طور فزاینده ای در سطح دیپلماتیک منزوی شده است زمانی که ناآرامی های گسترده در پایتخت از تابستان شروع شده و این باعث شده تا برخی آن را “انتفاضه خاموش” بنامند و زمانی که فلسطینی ها ممکن است به دنبال استقلال از طریق سازمان ملل باشند، نخست وزیر اسرائیل نتانیاهو به دنبال آن است تا با این چالش ها به تنهایی مقابله کند و اقدامات یکجانبه ای انجام دهد. اما این چیزی نیست که شهروندان او می خواهند و این یک اشتباه وحشتناک خواهد بود.
منبع : وانا