شیطان پرستی و فراماسونری خطرناکترین جریانهای فکری هستند
معاون پژوهش انجمن مطالعات فضای مجازی حوزه علمیه قم:
قهرمانی در مصاحبه با رادیو گفتوگو اظهار کرد: خطرناکترین جریان فکری شیطان پرستی و فراماسونری است چرا که با اندیشه وارد عمل شده و در حال تبلیغ و ترویج است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، حجت الاسلام دکتر علی قهرمانی، معاون پژوهش انجمن مطالعات فضای مجازی حوزه علمیه قم و نویسنده کتاب رویای شیطان و مترجم انجیل شیطانی در ارتباط تلفنی با برنامه « امواج شبهه » درباره رابطه شیطان پرستی با فراماسونری و علل ترویج آن در ایران گفتگو کرد.
حجت الاسلام قهرمانی در ابتدا عنوان کرد: آنچه که امروز با نماد کلیسای شیطان در جهان فعالیت میکند فرقه شیطان گرایی است یعنی همه پیروان آن الزاما شیطان را پرستش نمیکنند اما گرایشات یکسان دارند. درواقع در طول تاریخ فرقههایی که در نفی خدا مشترک بودند با یکدیگر جمع شدند و جریان صهیونیسم یا شیطان گرایی که امروز با نام شیطان پرستی شناخته میشود، را ایجاد کردند.
وی گفت: فرقههای شیطان پرستی با ایجاد جنبشهای اجتماعی بهترین شیوه برای تبلیغ در فضای جامعه را به کار میگیرند. یکی از بارزترین نمونههای آن جنبش عصر جدید است که بر این باورند که پیام آوران خداوند شیاطین هستند.
معاون انجمن مطالعات فضای مجازی حوزه علمیه قم ادامه داد: ابزارهای تبلیغاتی به این جنبشها ختم نمیشود، کتابهای بسیاری نوشته شده است که محتوای آنها انسان سالاری منهای دین، مدح شیطان به عنوان یک انسان متعالی منهای خدا و دین است.
قهرمانی در پاسخ به پرسش مجری رادیو گفتوگو مبنی بر این که وضعیت ایران از نظر شیوع مکاتب فکری چگونه است، توضیح داد: نزدیک به ۱۳هزار مکتب نوظهور معنوی و بیش از ۲هزار جنبش در جهان فعال هستند که پیروان متعددی در سراسر دنیا دارند. همچنین نزدیک به ۳۰۰ جریان فکری در کشور وجود دارد که برخی از آنها داخلی و بعضی وارداتی هستند.
به عقیده وی، خطرناکترین جریان فعلی شیطان پرستی و فراماسونری است چرا که با اندیشه وارد عمل شده و در حال تبلیغ و ترویج است.
این نویسنده تاکید کرد: جریانهای فکری شیطانی پرستی بر لذت گرایی تمرکز ویژهای دارند، بی خدایی و بی دینی را نماد روشنفکری میدانند، آینده بشر را بدون دین، خدا و منجی تصور میکنند و بسیاری از ویژگیهای مشترک با یکدیگر دارند.
قهرمانی با ابراز تاسف نسبت به عدم نظارت بر فرزندان در فضای مجازی گفت: متاسفانه ما تقوای رسانهای را به کودکان و نوجوانان نمیآموزیم، همین موضوع سبب شده است فرزندانمان در فضای مجازی مراقب رفتار خود نباشند و به این نکته توجه نداشته باشند که هر عمل و رفتار آنها مانند فضای حقیقی بر جامعه تاثیرگذار است.