چرا جوانان بریتانیایی به سمت عبادت روی می‌آورند؟

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، در اینجا، شش تن از جوانان بریتانیایی دیدگاه خود را در مورد دعا به اشتراک می‌گذارند. این که چرا آن را انجام می‌دهند و دعا می‌کنند چه چیزی به آنها ارائه می‌دهند.

تس ویلیامز، ماما ۳۲ ساله از لندن: ” از زمانی که باردار شدم، دوباره عبادت می کنم را آغاز کرده ام . من مسیحی بزرگ شدم و هر از گاهی دعا می‌کردم. اما این بار همه چیز برایم متفاوت است. با دیدن جهانی که رو به فروپاشی است، خداوند به من دلیلی برای امید داشتن داده‌است تا از ناامیدی و چشم‌انداز و مالی فعلی‌مان فکر کنم. زمان بسیار ترسناکی است برای اینکه کودکی را با تمام بلاکلیفی به دنیا آورد.

وضعیت مالی و فهمیدن اینکه او در چه دنیایی قرار دارد به دنیا بیاید بسیار ترسناک است. دعا واقعاً به من کمک کرد تا خودم را از مشکلات جهانی بیرون بیاورم و مسائل را در یک زمینه بزرگتر ببینم.

راب، متخصص نرم‌افزار ۳۲ ساله از گلاسکو:” من در خانواده‌ای مسیحی بنیادگرا بزرگ شدم و با توجه به تربیت بسیار مذهبی، کلیسا را ​​ترک کردم و از قوانین مذهبی افراطی که از من انتظار می‌رفت پیروی را بسیار عصبانی کردم. اما در طول سال‌ها متوجه شدم که نگرش‌هایم به معنویت نرم‌شده است و چند سال گذشته را ساختن باورهای خودم بر اساس شرایط خودم کرده‌ام.

کای لی، طراح معماری ۲۸ ساله از لندن: دنیا اکنون جای بسیار بدی به نظر می رسد و من دعا را منبع امید و قدرت می دانم. من از دوران جوانی کاملاً درگیر فعالیت‌های اجتماعی دیانت بهائی و همچنین انجام اعمال مذهبی مانند روزه و نمازهای واجب بوده ام. این به من می دهد که به دیگران نگرانم و در مسیر بهبود جامعه جستجو کنم. من عبادت می‌کنم تا به خودم یادآوری کنم چیزی عظیم‌تر از شلوغی روزانه من وجود دارد. وقتی دعا می‌کنم، سعی می‌کنم در این است که چیزهای چیزهایی را درخواست نکنم، بلکه درخواستم در صلح با خواست خدا یا «کیهان» یا هرآنچه اسمش را بگذارم.

شاهین‌علی، معلم ۳۵ساله از چستر: من همیشه سعی کرده‌ام مسلمان خوبی باشم، اما پس از بازگشت از مکه و مدینه در سال ۲۰۱۸، ارتباط بسیار نزدیک‌تری با دینم احساس کردم. این کاری بود که مدتی می‌خواستم دهم و از آن زمان بیشتر درباره تاریخ اسلام و نحوه ارتباط آن با سایر ادیان مطالعه کردم. دعا کردن به من کمک می‌کند که بفهمم تصویر، هدف و اهمیتی بزرگ‌تر از من در زندگی وجود دارد. پدرم سال گذشته به دلیل به کوید درگذشت. ایمان من به من کمک کرد تا آن را بفهمم و بفهمم این زندگی یک سفر است.

توماس، دانشجوی ۱۸ ساله از ویکفیلد: من زمانی که شش یا هفت ساله بودم با کلیسا می رفتم، اما آنقدر جوان بودم که واقعاً نمی‌فهمیدم چه اتفاقی می‌افتد. من در یک خانواده بزرگ نشده بودم و تا همین اواخر مذهبی، زمانی که شروع به دیدن ویدیوهای کشیش ها در تیک‌تاک کردم، رابطه ای با دین و ایمان نداشتم. بعد از اینکه آنها را دیدم و علاقه مند شدم، دوستم دین را کمی بیشتر درک کنم. من خواستار ارتباط بهتر با دین بودم، زیرا از مسیر زندگی‌ام راضی نبودم و می‌خواستم با دیگران بهتر باشم. توسعه سلامت معنوی من باعث شده است که بیشتر احساس خوشحالی کنم. من دعا می‌کنم زیرا این راه را می‌توانم با خدا صحبت کنم و نگران‌هایم را با او در میان بگذارم. من عضو کلیسای خاص نیستم و فقط در حال تلاش برای پیدا کردن جایگاه خود هستم.

لوسی آرمسترانگ، ۲۳ ساله، لندن: از زمان کودکی با والدینم به کلیسا می‌رفتم، اما وقتی بزرگتر شدم برنامه‌های خودم را داشتم و کلیسا را ​​ترک کردم. ایمان را پس از رفتن به دانشگاه و زمانی که به جامعه کاتولیک پیوستم، دوباره کشف کردم. من زندگی پرمشغله‌ای دارم، اما هنوز یک روش تکنیکی برای استفاده از می‌کنم، درست مانند برنامه‌هایی هستند که می‌توانند از مدیتیشن یا برنامه‌هایی مانند Headspace استفاده کنند.

واقعاً ممکن است فقط برای سنت آنتونی پادوآ، قدیس حامی چیزهای گمشده دعا کنم، زیرا ابزارهای را گم‌کرده‌ام مانند کارت بانکی یا شلوار علاقه‌ام. واقعاً در طول روز برای دعاهای جدیدتر وقت می‌گذارم. پدربزرگ و مادربزرگ شریک زندگی در شش ماه اول سال از من فوت کردم و این واقعاً باعث شد از قبل دعا کنم.