پارلمان جهانی ادیان | حلقه اتحاد بین ادیان شرق و غرب

به گزارش ردنا (ادیان‌نیوز)، «پارلمان جهانی ادیان» یا «پارلمان ادیان جهان» یکی از سازمان‌های خصوصی در شیکاگو آمریکاست که با شعار ایجاد «سکوی مشارکتی جهانی» و همبستگی بین ادیان شرق و غرب در سال ۱۸۹۳ تأسیس شد. این مرکز ادیانی لقب “بزرگترین مجمع پارلمان ادیان جهان” را با حضور پیروان ۵۰ دین از ۷۰ کشور جهان به خود اختصاص داده است.

در نخستین بند از اساسنامه این مرکز آمده است که به‌دنبال دستیابی به توافق و تفاهم بین جوامع دینی، تقویت گفتگو درباره مشکلات محیط‌زیست، توانمندسازی زنان و کاهش خشونت و نفرت بین جوامع تلاش می‌کند.

فلسفه احداث و کارکرد‌های پارلمان جهانی ادیان چیست؟

ایده اولیه‌ی پارلمان ادیان جهان به سال ۱۸۹۳ هنگام آماده‌سازی نمایشگاه جهانی شیکاگو برمی‌گردد. «جان هنری باروز» روحانی پروتستانی آمریکایی طرح ویژه خود را درباره «اجلاس بین ادیان» را به این نمایشگاه ارائه کرد و رئیس کمیته عمومی پارلمان شد.

این کمیته مقدماتی را به نام «ستاره صبح در قرن بیستم» نامید و ۱۰ هزار دعوت‌نامه به داخل و خارج از آمریکا ارسال کرد.

در آن زمان، اسقف اعظم کانتربری از شرکت در این مراسم امتناع ورزید، زیرا به قول خودش معتقد بود که مسیحیت تنها دین واقعی است. همچنین «عبدالحمید دوم» سلطان عثمانی نیز به شیوخ مسلمان اجازه حضور نداد، زیرا ایده پارلمان را مرتبط با مسیحی‌شدن می‌دانست.

نمایشگاه جهانی شیکاگو نوآوری‌ها و پیروزی‌های تکنولوژیکی مختلف آمریکا از جمله موتور و تلفن و لامپ را به نمایش گذاشت. در چارچوب فعالیت این نمایشگاه همایش‌ها و کنفرانس‌های جهانی درباره پزشکی، مهندسی و پیشرفت زنان برگزار شد. جان هنری باروز، بنیان‌گذار این پارلمان اعلام می‌کند که بسیاری معتقدند که دین عنصر اختلاف دائمی است. اما این احساس وجود دارد که روند تمدن مدرن ما را به سمت اتحاد سوق می‌دهد. به همین دلیل معتقدم که پارلمان ادیان ضرورت معاصر است.

این کنفرانس مورد انتقادهای فراوانی قرار گرفت که مهم‌ترین آن هیمنه اصطلاحات و موضوعات مسیحی بر آن و حضور نداشتن نسبی گروه‌های مسیحی آمریکایی آفریقایی تبار بود. به همین دلیل این کنفرانس با بحث و جدل گسترده‌ای به دلیل احساس نمایندگان عقاید غیر مسیحی که معتقد بودند پارلمان به برتری دین مسیحیت فرامی‌خواند، پایان یافت.

برخی از شرکت‌کنندگان تلاش کردند تا بیش جهانی را در دیدارها حفظ کنند، بنابراین نشست بوستون در سال ۱۹۰۰ به نام انجمن بین المللی آزادی دینی برگزار شد. پس از دو جنگ جهانی و درگیری بین المللی در قرن بیستم، پارلمان باردیگر در سال ۱۹۹۳ بازگشت و ساختار و افکار و ایده‌های پارلمان را سازماندهی مجدد کرد.

اهداف پارلمان جهانی ادیان

چشم انداز پارلمان ادیان جهان بر دعوت به زندگی در صلح و دنیایی بهتر با بهره‌برداری از ثروت جوامع مذهبی و معنوی، جایگزین کردن نگرانی‌های مذهبی و فرهنگی و تنفر با تفاهم و احترام و دعوت مردم در هر مکانی به شناخت و آشنایی با همسایگان خود و مراقبت از آن‌ها، فراتر رفتن از منافع محدود برای تحقق منافع عمومی و ارح نهادن به زمین و تمامی اشکال زندگی در آن و تلاش برای حفاظت و احیای آن متمرکز شد.

همچنین این مسئله را که غنا و تنوع مذهبی نمی‌توانند جداگانه از بافت مدنی و اجتماعی جهان زندگی کنند، نیز در اهداف خود گنجانده است.

مقر و ساختار

مقر اصلی پارلمان جهانی ادیان در شیکاگو واقع شده است که هیئت امنای آن متشکل از ۲۵ عضو از مذاهب مختلف، بازیگران فعال در جامعه بین‌المللی و مدافعان اخلاق جهانی است.

شورای اداری متشکل از رئیس پارلمان، رئیس شورای اداری، نائب رئیس شورای اداری و معاون دوم، دبیر صندوق، دبیر شورای اداری است.

اما به‌طورکلی بخش‌های کاری داخل پارلمان به دو دسته تقسیم می‌شود.

دپارتمان اقدام اقلیمی

این بخش پس از سال ۲۰۱۵ میلادی در نتیجه تغییرات اقلیمی که جهان شاهد آن بود، به توصیه سندجهانی اخلاق فعال شد. این بخش به دنبال ایجاد گفتگوی جهانی درباره اقلیمی به دور از بینش جهانی علمی است.

این بخش داده‌های آب و هوایی را به منظور افزایش آگاهی از آسیب‌های انسانی به سیاره و راهنمایی ایمان داشتن به زمین و حق داشتن محیط زیست سالم ارایه می‌دهد.

دپارتمان اخلاق جهانی

دپارتمان اخلاق جهانی براساس بیانیه شیکاگو در سال ۱۹۹۳ عمل می‌کند. این بیانیه تاکید می‌کند که اخلاق جهانی همان بیانیه تعهدات اخلاقی اساسی است که مردم در سراسر جهان خواه مذهبی خواه غیر‌مذهبی در آن سهیم هستند.

نقش آن حول محور ارائه و تنظیم قوانین الزام آور برای دوری از خشونت و نفرت مذهبی و قومی، مخالفت با آزار و اذیت زنان و اقلیت‌ها، مخالفت با افراط‌گرایی ثروتمندان، فقر و تهدید فزاینده تغییرات آب و هوایی و تخریب جهان طبیعی است. باتوجه به این مسئله که قوانین بازدارنده زمانی فایده دارد که در سطح ذهن و روش زندگی مردم تغییرات ایجاد کند.

دپارتمان ساکنان بومی

مشارکت مردم بومی در کنفرانس‌های مختلف پارلمان مشهود بوده است. زیرا بیش از ۵۰ جامعه بومی در سراسر جهان وجود دارد.

تلاش این دپارتمان برای حمایت از مکان‌های مقدس و همه اشکال باقی‌مانده زندگی است که عمق معنوی و میراث واقعی طبیعت انسان اولیه را دارد.

دپارتمان نسل آینده

گروه کاری این دپارتمان بر مشارکت جوانان به ویژه تحول آفرینان و مدافعان عدالت با عقاید و قومیت‌های مختلف به منظور همکاری و توسعه برنامه‌های تخصصی تمرکز دارند تا صدای خود را با این برنامه‌ها به همگان برسانند. همچنین بیشتر آن‌ها در اجرای تبلیغات و برنامه‌های پارلمان فعالیت می‌کنند.

دپارتمان صلح و عدل

این دپارتمان بر تجربیات پیشین در زمینه عدالت برای مبارزه با جنگ، خشونت و تنفر تکیه دارد تا تغییری در روند درک عدالت در جهان معاصر از سویی و از سوی دیگر همسازکردن اختلاف بین نظریه و عمل به عدالت و صلح ایجاد کند.

دپارتمان کرامت زنان

این دپارتمان موضوع توانمندسازی زنان را با تشویق به کار فردی و جمعی برای تقویت منزلت و حقوق زنان در سرلوحه کار خود قرار داده است.

سند تأسیس پارلمان به سمت اخلاق جهانی و اعلامیه کرامت زنان و حقوق بشر زنان و همچنین بیانیه بین‌المللی رهبران معنوی و مذهبی مدافع پایان خشونت جنسی تکیه دارد.

عضویت و سرمایه گذاری

این سرمایه‌گذاری بر مشارکت اعضای پارلمان که اشتراک سالانه است، و هدایا و کمک‌های افراد مختلف تکیه دارد. همچنین سالانه از سازمان‌های دولتی و غیردولتی که در زمینه‌های مرتبط با محیط زیست، توانمندسازی زنان و عدالت و صلح فعالیت می کنند، حمایت مالی می‌شود.

کنفرانس‌ها

کنفرانس شیکاگو/ آمریکا ۱۹۹۳

پس از ۱۰۰ سال، جهان تغییر کرده است. آمریکا به خودی خود به کشوری چند مذهبی تبدیل شده است. همچنین چالش‌ها به گونه تغییر کرده است که سیاست های ملی و روابط بین المللی جدید بینش جدیدی از تعلق را ارایه کرده است.

توجه به ادیان براساس تمرکز کلی بر میزان کمک های مثبتی که جوامع مذهبی می‌توانند انجام دهند، و بر حمایت اخلاقی که سنت‌های مذهبی مختلف را به شیوه ملموس متحد می کند، انجام می‌شود.

ریچارد دیلی، شهردار شیکاگو، ریاست این کنفرانس را برعهده داشت و هشت هزار نفر در این کنفرانس حضور داشتند. خروجی این کنفرانس سند « به سمت اخلاق جهانی: اولین بیانیه» بود.

کنفرانس کیپ تاون/ آفریقای جنوبی ۱۹۹۹

شهر کیپ تاون در آفریقای جنوبی میزبان دومین کنفرانس پارلمان در سال ۱۹۹۹ بود که بیش از هشت هزار نفر شرکت کردند. چشم انداز این کنفرانس به وضوح مشخص شده بود.

این کنفرانس به این نتیجه رسید که باید برای بهبود زندگی بشر تلاش کرد. نه تفاوت‌ها و همگرایی مذاهب مختلف. خروجی آن سند جدید «دعوت موسسات بین المللی و جامعه مدنی برای تفکر در مورد ابزار کار خود در پرتو اخلاق جهانی» بود.

کنفرانس بارسلونا/ اسپانیا ۲۰۰۴

کنفرانس بارسلونا با مشارکت مجمع جهانی فرهنگ‌ها و با همکاری مرکز یونسکو در کاتالونیا و با شعار «راه‌هایی به سمت صلح، حکمت استماع و قدرت تعهد» و با حضور دانشجویان و جوانان سراسر جهان برگزار شد.

کنفرانس مبلورن/ استرالیا ۲۰۰۹

در کنفرانس ملبورن استرالیا مسئله زیست محیطی با حضور شش هزار شرکت کننده از سراسر جهان بررسی شد. شعار این کنفرانس «دنیای متفاوت بسازید:شنیدن یکدیگر، شفای زمین است».

کنفرانس سالت لیک/ ایالت یوتای آمریکا ۲۰۱۵

این کنفرانس با شعار «قلب بشریت را بازگردانید» و بامشارکت ۱۰ هزار نفر از ۷۰ کشور به نمایندگی از ۵۰ عقیده مذهبی از جمله رهبران مذهبی، اندیشمندان و برندگان جایزه صلح نوبل و فعالان محیط زیست برگزار شد.

دالایی لاما، کارن آرمسترانگ، طارق رمضان، واندانا شیوا، خاخام لین گوتلیب، شیخ صالح عبدالله بن حمید (عضو علمای ارشد عربستان) که قطعه از پارچه کعبه را به عنوان هدیه به پارلمان اهدا کرد، در این کنفرانس حضور داشتند.

کنفرانس تورنتو/ کانادا ۲۰۱۸

این کنفرانس با هشت هزار و ۳۰۰ نفر از ۸۱ کشور جهان با شعار«قدرت عشق: آرزوی تفاهم جهانی، آشتی و تغییر» برگزار شد.

شرکت کنندگان بر مسایل آب و هوایی، دوری از گفتمان نفرت‌پراکنی تاکید کردند.

کنفرانس مجازی ۲۰۲۱

این کنفرانس در پاسخ به استانداردهای ایمنی در بحبوبه اپیدمی کووید- ۱۹ به صورت مجازی در سال ۲۰۲۱ برگزار شد. سکوی گفتگوی به مدت ۴۸ ساعته بود که بیش چهار هزار نفر برای شرکت در آن ثبت نام کردند.

سه نشست منطقه‌ای در خلال آن برگزار شد که همه سازمان‌ها و شخصیت‌های مشترک در پارلمان به ریاست پاپ فرانچسکو گردهم آورده بود. آن‌ها به قربانیان این ویروس و بیماری تسلیت گفتند و برای کاهش غم و تبادل پیام‌های امیدوار کننده تلاش کردند.

ادامه دارد…