جماعهالعلماء، احیاگرهویت سیاسی شیعیان عراق
نویسنده: سجاد دادفر
چکیده:
بعد ازجنگ جهانی اول و استقلال عراق از امپراتوری عثمانی، تمام حکومت‌هایی که در این کشور به قدرت رسیدند، به‌رغم شکل‌ها و نگرش‌های مختلف‌شان، در پدیدآوردن مشارکتی که همه بخش‌های جامعه را در بر گیرد، شکست خوردند. در این میان، شیعیان بدون توجه به جمعیت و خدماتشان در استقلال عراق، کمتر از هر گروه دیگری مورد توجه قرارگرفتند. انقلاب ۱۹۵۸م عبدالکریم قاسم و انجام پاره‌ای اصلاحات از سوی وی و نیز گسترش ایدئولوژی‌های غیر دینی از جمله کمونیسم، واکنش روحانیت شیعه را در پی داشت.
به نظر می‌رسد این واکنش نقش عمده‌ای در احیای هویت سیاسی شیعیان عراق در این دوره و پس از آن داشته است. در این میان، جماعهالعلماء، از نخستین گروه‌هایی است که نقش ارزنده‌ای را در این مورد ایفا کرد. نگارنده در این پژوهش تلاش نموده تا ضمن بررسی شرایطی که منتهی به پیدایش جماعهالعلماء شد، نقش این گروه را در تحولات سیاسی جامعه شیعی عراق مورد توجه قرار دهد.
کلید واژه: عراق، شیعیان، جماعهالعلماء و جنبش سیاسی.
جماعهالعلماء،احیاگرهویت سیاسی شیعیان عراق