ششم فروردین‌ماه زادروز پیام‌آور یکتاپرستی

ردنا (ادیان‌نیوز)/ نخستین سالی است که ششم فروردین‌ماه در گاهشمار رسمی ایران نام اشو زرتشت ماندگار شد! سال‌های زیادی بود که بسیاری کوشش کردند تا بتوانند نام پیامبر ایران زمین را در گاهشمار رسمی کشور ایران بیاورند. امسال تمام این کوشش به بهره نشست و نام اشوزرتشت بر گاهشمار رسمی ایران ماندگار شد.

اشوزرتشت به روز ششم فروردین برابر با خورداد روز فروردین ماه در دامان مادری پاک نهاد به نام دغدو فرامَره وَه و پدری خردمند به نام پورشسپ از خاندان اسپنتمان با لبخندی ماندگار چشم به جهان گشود.

درباره‌ی روز نوروز بزرگ یا همان هفترو در میان زرتشتیان از دیدگاه اسطوره‌ای و آیینی سخن بسیار است که در این گفتار شوندی (:دلیلی) بر پرداختن به آن احساس نمی‌شود ، باور نگارنده این است که ارزش ندارد پرداختن به زمان و یا راستی‌آزمایی چگونگی زاده شدن و یا مکان زاده شدن اشوزرتشت زیرا آنچه نام او را تا به امروز و برای همیشه ماندگار کرد، اندیشه‌های پیامبری است، که توانست برای نخستین بار خداوند را از پادشاهی آسمان‌ها به درون انسان‌ها و خرد جمعی آن‌ها ببرد. زیبایی این اندیشه در سروده‌هایش در کلام سپندینه‌ی گاث‌ها در دل یسنا یکی از ۵ بخش اوستا است. بهتر است اینگونه بگوییم، جنگ میان عشق و خرد با پادشاه خدای آسمان‌هاست که توانسته در درازای تاریخ با بهره بردن از شایست و ناشایست خداوند آسمان‌ها، بسیاری را به اسارت خود و به نادانی بکشاند.

زمانی که به اندیشه‌های اشوزرتشت نگاه می‌کنیم تنها نقطه جداسازی انسان‌ها از یکدیگر، میزان دانایی و نادانی آنهاست.

نخستین پیامبری که انسان‌ها را ذره‌های آگاه از خرد کل دانست و آن‌ها را جزئی از گئوش اوروان و یگانه در هستی دانست.

او پیامبری بود که نخستین بار گفت‌وگوی هستی‌شناسی را بیان کرد و انسان و خرد انسان را از چهارچوب (انسان، کره زمین، پادشاه خدای آسمان‌ها، پیامبر آسمانی، کلام مقدس مطلق) رها نمود.

او به انسان آزادی انتخاب و توان شناخت توانایی‌های درونی خود را داد؛ به انسان‌ها ارزش بودن را نشان داد. آموزه‌های اشوزرتشت سراسر در این راستاست که هر انسان باید، بالاترین توانایی‌های خود را دریابد و با درک ارزش وجود خود به پیشرفت هستی و بهتر شدن زندگی مردمان یاری رساند.

اشوزرتشت برپایه‌ی داستان‌های مانده از گذشته در روز هَفتَرو، سپندینه‌ترین روزی که بر باور ایرانیان کهن ۷۲ رویداد سپندینه در این روز رخ داده است، چشم به جهان گشود و پس از ۳۰ سال ، با الهام درونی و دریافت و پیدا کردن نهایت خود و هستی، با همپرسگی و دریافت پاسخ همه‌ی پرسش‌هایش، در همین روز به پیامبری رسید تا مردمان را راهنمایی کند که خداوند آسمان را کنار بگذارند و به سوی خداوند خرد و هستی، خداوند یکتای بی‌همتا روی بیاورند.

او برای گسترش اندیشه‌های خود از ابزار قدرت پادشاهی کشور بهره برد، زیرا هزاران سال بود که ایرانیان زندگی جمعی و هنجارهای آن را می‌دانستند و نیازی به دستور پیامبر و ورود او همانند پیروان پادشاه خدایی به درون زندگی اجتماعی مردم نبود، زیرا که مردمان آن زندگی را داشتند. او با شیوایی گفتار توانست خرافات و اندیشه‌های تخریب‌کننده را از زندگی مردمان بزداید و دانایی را درمیان مردمان گسترش دهد.
امروز که پس از سال‌های بسیار، روز به پیامبری رسیدن و زادروز تنها پیامبر ایرانی در گاهشمار رسمی کشور ماندگار شده است؛ امیدوارم که اندیشه‌های آن وخشور بزرگ با شتاب بیشتری، دانایی را گسترش دهد زیرا که دانایی شادی افزاست و شکست‌دهنده‌ی اهریمن، همان تخریب کننده‌ی اندیشه و گسترش دهنده‌ی نادانی است.

در پایان، هزاران سال است که دوستان و دشمنان این خاک و فرهنگ آمده‌اند و رفته‌اند ولی هنوز مردمان این سرزمین نوروز را جشن می‌گیرند و نام پیامبر ایران زمین را در ششم فروردین یاد می‌کنند، به امید پایان هزاره‌ی اهریمنی‌، به درگاه اهورامزدا نیایش و شادی می‌کنیم. زیرا باور داریم که شادی مردمان، زهر اهریمن است.

هومن فروهری، سپندارمذ روز فروردین‌ماه پنجم فروردین ۱۳۹۹ خورشیدی