مراسم سدره پوشی و لباس زنان زرتشتی ثبت ملی شد

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، زرتشتیان سدره‌پوشی را تولدی دیگر و نشانه‌ی بیرونی زرتشتی و جشن تکلیف می‌دانند و زرتشتی زاده ها در سن ۹ تا ۱۵ سالگی طی مراسمی توسط موبد سدره پوش می شوند.

وقتی زرتشتی زاده ای به سن گزینش برسد و با خرد خود بخواهد دین زرتشتی را برگزیند، مراسمی با نام سدره پوشی برای او برگزار میشود.

سدره با نام اوستایی “وهومنه وَستره” به معنای لباس نیک اندیشی و کشتی با نام اوستایی” اَئیویاونگهن” به معنای کمربند، گواه ظاهری زرتشتیی بودن و شناسنامه دینی است. سدره ، باید نخستین جامعه ای باشد که بدن را بپوشاند و از جنس پنبه، کتان یا ململ و به رنگ سپید است. سپیدی آن نشانه ی پاکی، سادگی و فروتنی است. سدره از ۹ تکه فراهم شده است که ۹ اصل و باور دین زرتشتی را به گونه ای نمادین یادآور می سازد و بهدین با پوشیدن سدره، این ۹ پیام اهورایی را همواره بر تن و جان خود حس کرده و در زندگی به کار می بندد.

سدره پیراهنی گشاد و بی یقه با آستین کوتاه و دارای دو کیسه کوچک یکی در جلو سینه (به نام گریبان) و دیگری در پشت (به نام گُرده) است. کیسه پشتی نشانه و نماد وظیفه هایی است که هرفرد به عنوان یک زرتشتی بر عهده دارد و باید به درستی انجام دهد و کیسه جلویی که به کیسه کِرفه یا کیسه کار نیک معروف است، یادآور پرهیزکاری های یک بهدین است که روی هم انباشته شده و او را خوشبخت میکند.

کشتی، بندی سپیدرنگ از جنس پشم گوسفند است که از ۷۲ رشته نخ به هم بافته شده و نماد ۷۲ هات یسنا است. این ۷۲ نخ را در هنگام بافتن به ۶ بخش( به نشانه شش چهره گَهَنبار) تقسیم می کنند که هر یک ۱۲ نخ ( به نشانه ۱۲ ماه سال) دارد و آنها را به هم می بافند. زرتشتیان کشتی را بر روی سدره سه دور به کمر می بندند که نشانه پیروی از اندیشه،گفتار و کردار نیک است و چهار گرهای که زده می شود، به نشانه یادآوری تقدیس و ارجمندی چهار آخشیج و پاک نگاه داشتن محیط زیست است.