پاپ برای نخستین بار علنا از آزار و اذیت اویغورها سخن گفت

به گزارش سرویس ترجمه ردنا (ادیان نیوز)، به نقل از مجله آمریکا، کتاب Let Us Dream که توسط سیمون و شوستر در تاریخ یکم دسامبر منتشر خواهد شد، حاصل مجموعه ای از تعاملات میان پاپ و آستین ایورای، زندگینامه نویس انگلیسی زبان وی، است. این کتاب بازتاب تغییراتی است که پاپ آنها را برای ساخت جهان پساکرونا ضروری می داند. در این متن او به چندین موضوع مهم می پردازد.

پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک های جهان توصیف می کند که چگونه می توان چهره واقعی جهان را با نگاهی به شرایط مردمی که نادیده گرفته شده اند، درک نمود. در این بخش، او برای نخستین بار وضعیت اویغورها را به صورت عمومی تصدیق کرد. رهبر کاتولیک های جهان گفت: من اغلب به مردم تحت آزار و شکنجه می اندیشم؛ روهینگیا، اویغورهای بیچاره، یزیدی.

سکوت پیشین پاپ در مورد اویغورها چنین تعبیر شده بود که وی نمی خواهد توافقنامه مقدس با چین را که بر موضوع انتصاب اسقف متمرکز است، به خطر بیندازد.

پاپ فرانسیس و عدالت نژادی

پاپ همچنین در خصوص اعتراضاتی با موضوع عدالت نژادی، پس از قتل جورج فلوید توسط پلیس، که در اواخر ماه می شکل گرفت، سخن گفت. او آنها را با معترضین قرنطینه مقایسه کرد؛ کسانی که فقط به زعم خودشان قربانی هستند؛ کسانی که ماسک زدن اجباری را تحمیل بی دلیل دولت تلقی می کنند. اما افرادی را که امنیت اجتماعی نداشته و یا شغل خود را از دست داده اند فراموش نموده و به آنان اهمیت نمی دهند.

وی حضور بدون ماسک در دوران پاندمی را مورد انتقاد قرار داد. وی در توصیف افرادی که به دلیل وابستگی های مادی شکایت می کنند و فقط مشکلات خود را در نظر می گیرند، چنین می گفت: این که همه ما امکانات یکسانی در اختیار نداریم، عجز و ناتوانی است.

رهبر کاتولیک های جهان افزود: هرگز چنین افرادی را در اعتراض به مرگ جورج فلوید نمی توان دید. آنها به تظاهراتی که به دلیل کمبود آب، حق تحصیل در مناطق محروم و این مساله که خانواده هایی هستند که در آمد خود را به کلی از دست داده اند شکل گرفته اند، نمی پیوندند. آنها نسبت به مبالغ حیرت انگیزی که صرف تجارت تسلیحات نظامی می شود، اعتراض نمی کنند؛ مبالغی که به راحتی می تواند هزینه تغذیه کل بشر و تحصیل هر کودکی را تامین کند. آنها در مورد چنین مسائلی هرگز اعتراض نمی کنند. آنها قادر نیستند که از دنیای کوچک منافع خود خارج شوند.

فرانسیس جایگاه «یک خشم سالم» را در اتحاد مردم برای یک هدف مشترک توصیف کرد، بدون اینکه چنین علتی را به یک ایدئولوژی تبدیل کند . یک سیستم اعتقادی سخت گیرانه از نظر فرانسیس می تواند به تحمیل یکنواختی و فقدان تنوع نظر ختم شود و طعمه ای برای خدمت به یک حزب یا شخص سیاسی شود.

«شناخت خودمان به عنوان یک ملت، ما را از موضوعی والاتر که ما را متحد می کند، آگاه می سازد. چیزی که نمی تواند به یک هویت حقوقی یا فیزیکی مشترک تقلیل یابد. پاپ در کتاب «زمانی برای عمل» اظهار کرد: ما این موضوع را در اعتراضات به کشته شدن جورج فلوید دیدیم، هنگامی که تعداد زیادی از افرادی که یکدیگر را نمی شناختند، با یک خشم سالم به خیابان ها آمدند تا اعتراض کنند.

درآمد پایه مشترک برای همه

در بخش آخر کتاب، پاپ فرانسیس آورده است: من معتقدم زمان آن فرا رسیده است که مفاهیمی مانند درآمد پایه همگانی(UBI) که به عنوان «مالیات منفی بر درآمد» نیز شناخته می شود، بررسی شود؛ حقوق پرداختی بدون قید و شرط به همه شهروندان که می تواند از طریق سیستم مالیاتی انجام شود.

رهبر کاتولیک های جهان گفت: ممکن است زمان در نظر گرفتن دستمزد پایه همگانی در ماه آوریل باشد، اما یک مقام واتیکان گفته است که منظور پاپ «درآمد پایه همگانی» نبوده است. آمریکا برای شفاف سازی در این زمینه به سراغ ایورای و واتیکان رفته است.

پاپ مزایای متعددی را در چنین پرداخت های بی قید و شرطی می بیند، از جمله جبران خسارت سرپرستان بدون حقوق و «کارگران غیر رسمی». به مردم اجازه می دهد تا از کارهای نامطلوب امتناع ورزند و به این ترتیب روابط کاری تغییر شکل می یابد. «ننگ ولفاریسم» را از بین برده و به مردم این اجازه را می دهد تا کار را با خدمات اجتماعی ترکیب کنند.

رهبر کاتولیک های جهان به طور قابل ملاحظه ای به کار اقتصاددانان زن مانند ماریانا مازوکواتو و کیت راورث در تاثیرگذاری تفکر او در خصوص بهترین راه ها برای ساخت اقتصاد عادلانه اشاره می کند. «آیا ممکن است در این بحران، چشم انداز زنان همان چیزی باشد که جهان در این زمان برای مقابله با چالش های آینده به آن نیاز دارد؟»

پاپ با اشاره به موفقیت های ملت های دارای رهبر زن در کنترل پاندمی ویروس کرونا، تلاش های خود را برای دادن سمت های بیشتر به زنان در واتیکان توصیف نمود.

وی در خصوص انتصاب شش زن در شورای اقتصاد واتیکان عنوان کرد: من این بانوان را به دلیل صلاحیت آنان انتخاب کردم، اما همچنین به اعتقاد من، زنان مدیران بسیار بهتری نسبت به مردان هستند زیرا آنها سازماندهی را به طور روزمره در مشاغل و خانه هایشان انجام می دهند. آنها فرآیندها و چگونگی پیش برد پروژه ها را بهتر درک می کنند.

رهبر کاتولیک های جهان خاطرنشان کرد که قصد دارد زنان را در موقعیتی قرار دهد که بتوانند فرهنگ واتیکان را تغییر دهند اما مانند اغلب اوقات در خصوص «روحانیت» زنان هشدار می دهد؛ یعنی تا زمانی که زنان به عنوان کشیش منصوب نشوند، مقامی برابر با مردان نخواهند داشت.

پساکرونا؛ فرصتی برای تغییر جامعه

پیرو روش «مشاهده، قضاوت، عمل» که در آموزش اجتماعی کاتولیک های آمریکای لاتین رایج است، این کتاب به سه بخش تقسیم شده است؛ «زمانی برای دیدن»، «زمانی برای انتخاب» و «زمانی برای عمل».

پاپ فرانسیس خواننده را از طریق دیدن بی عدالتی های ناشی از پاندمی و گناهانی که ریشه در آنها دارند، راهنمایی می کند. او تصمیم گیری را از طریق سنت تشخیص روح یسوعیون (فرقه‌ای از مسیحیان کاتولیک) توصیف می کند و یادآوری می کند که خدا کجا حضور دارد و کجا از دیدگاه ایگناسیوس مقدس «روح شیطانی» حضور دارد.

وی در «زمانی برای عمل» خواننده را ترغیب می کند که پس از پاندمی به حالت عادی بازنگردد، بلکه برای تغییر شخصی و ساختاری تلاش کند.

برخلاف بخشنامه اخیر فرانسیس (Fratelli Tutti) که مشکلات جامعه را تشخیص داده است، آقای ایورای در بخش آخر این مقاله می نویسد: «Let Us Dream » بیشتر با «روند تحول نفس» (چگونه تغییر تاریخی اتفاق می افتد، چگونه ما در برابر آن روند مقاومت می کنیم یا از آن استقبال می کنیم) سر و کار دارد.

پاپ فرانسیس درخصوص آنچه که «ویروس های شخصی» می نامد، زمان هایی که وی را مجبور به توقف و بازنگری در مسیر حرکت خود کرده است، بحث می کند امری که معتقد است پاندمی هر فردی را مجبور به انجام آن کرده است. وی توصیف می کند که چگونه بیماری ریوی او در جوانی، منجر به برداشته شدن بخشی از ریه هایش شد و وی را مجبور کرد تا به میزان وابستگی اش به مراقبان خود فکر کند. به گفته وی، این امر همچنین به او این فرصت را داد تا حرف هاش را نزد یسوعیان (فرقه‌ای از مسیحیان کاتولیک) در میان سایر امور مذهبی اش، مورد توجه قرار دهد.

رهبر کاتولیک های جهان آزادانه و با خوش خلقی، در طول کتاب به صورت متناوب از حکایات شخصی، دستورالعمل های تشخیص یسوعی و درخواست های خاص برای تغییر اجتماعی سخن می گوید. پاپ فرانسیس پاندمی کرونا را زمانی برای تامل و افق جهان پساکرونا را فرصتی برای تغییر جامعه می داند.

مترجم: حامد حبیب زاده