در این نوشتار برخی ادله که باعث می شود انسان به عدم صلاحیت احمد بصری جهت پیروی یقین پیدا کند ارائه می شود:
ردنا (ادیان نیوز) – شاید در این ایام در کشور عراق با برخی مبلغینی مواجه شوید که دعوت به پیروی از فردی موسوم به (احمد الحسن) می کنند. جدای از این موضوع که چنین شخصیتی اصلا وجود خارجی دارد یا خیر، برخی ادله که باعث می شود انسان به عدم صلاحیت چنین شخصی جهت پیروی یقین پیدا کند ارائه می شود.
گفتنی است، تمام مطالب مستند به کتب شخص موسوم به احمد الحسن می باشد.
آنچه که احمد بصری در مورد شخصیت خویش بیان کرده است:
احمد بصری: من انسان بی ارزش و ذلیلی هستم.
من بنده ای حقیر بی ارزش،ذلیل،کم عمل و کثیر الخطا…
جوابهای روشن کننده از راه امواج قسمت اول ص ۱۸
احمد بصری: من از همه مردم پست تر هستم
من بنده ی بینوا همه ی شما را بهتر و برتر از خود می بینم
خطبه حج سید احمد الحسن ص ۷
احمد بصری: من انسان پر لغزش و کم عملی هستم.
به همین دلیل این بنده ناچیز کم عمل و پر لغزش صلاح دیدم این مبحث را بنگارم
فتنه گوساله احمد الحسن ج۱ ص۶
احمد بصری من از سگ هار هم کمتر هستم
و من بنده حقیر هرگز حتی به ذهنم خطور نمی کند که از یک سگ مریض(هار) نیز بهتر باشم
جواب های روشن کننده از راه امواج احمد الحسن ج۱ ص۱۶
شاید اتباع احمد مدعی شوند که این سخنان احمد بصری را باید تأویل کنیم،لذا قبل از اینکه آنان چنین سخنی را بگویند باید اعلام کنم طبق سخن احمد بصری ظاهر کلام حجت است و تأویل را باطل دانسته و معتقد است کسی حق ندارد سخن را تأویل کند.
این ادعا در چند کتاب ایشان قابل ملاحضه است:
ظاهر روایات حجت است و حق تاویل نداریم
احمد بصری تصریح کرده است که حق تاویل روایات را نداریم و ظاهر روایات حجت می باشد
آیا آنان به تاوئل این روایات پناه می برند تا از تنگنایی که خودشان را در آن انداختند بیرون بیایند؟…چرا که ظاهر روایات حجت است
عقاید اسلام و از تو درباره روح می پرسند احمد الحسن ص۲۸۳
کسانی که روایات را تاویل می کنند یهود و مسیحی هستند
احمد بصری تصریح کرده است، کسانی که روایات را تاویل میکنند در واقع یهودی ومسیحی هستند
از پیروان دین یهود و مسیحیت هستند کسانی که ویژگی ها و مشخصات پیامبر در کتاب های شان را تاویل کردند و به انطباق آنها بر حضرت متعرف نگشتند
پاسخ های روشنگر بر بستر امواج احمد الحسن ج۳ ص۲۴۱.
با توجه به این سخنان احمد بصری
چگونه من وی را امام خویش بدانم با آنکه وی معترف است انسان ذلیل پرلغزش، حقیر و پست ترین انسان ها می باشد؟
چگونه من وی را امام خویش بدانم با آنکه وی معترف است از من بهتر و برتر نیست؟
چگونه من وی را امام خویش بدانم در حالی که وی معترف است از یک سگ هار هم پست تر است؟