بایگانی دسته
یادداشت
حجت الاسلام والمسلمین علم الهدی:
عامل سعادت انسان تفکر در زندگی معنوی است
عامل سعادت انسان تفکر کردن در زندگی مادی انسان نیست زیرا شیطان صفتان نیز برای زندگی مادی خود همواره اندیشه میکنند بلکه آن چیزی که عامل سعادت ما انسانها میشود تفکر در زندگی معنوی است.
حجتالاسلام انصاریان: خداوند در کتاب وجود انسان آیات شگفتآوری نوشته است
یک استاد اخلاق با بیان اینکه عالم آفاق، قرآن و انسان سه کتاب از آفرینش خداوند هستند، گفت: وجود انسان هم کتاب الهی است که خداوند در آن آیات شگفتآوری را نوشته است.
از پندار تا حقیقت؛ گفتوگو با دیگری از منظر محمد الطالبی
دیالوگ و گفتوگو مرز میان پندار و حقیقت است. آدمی از رهگذر گفتوگو از برهوت توهُّم رها شده و آرامآرام پای در ملکوت حقیقت میگذارد. شرط نخست گفتوگو اما به رسمیت شناختن دیگری است.
روزه و خویشتنداری | یادداشتی از سیدحسن اسلامی اردکانی
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در یادداشتی با عنوان «روزه و خويشتنداری» آورده است: زماني روزهداري ميتواند در پرورش خويشتنداري موفق باشد كه شخص روزهدار، براي نمونه، در خانهاش امكان دسترسي به…
پدیدارشناسی روزه؛ مؤلفهای برای مرکزیتزدایی از سوژه
این استاد دانشگاه در یادداشتی با عنوان «پدیدارشناسی روزه» آورده است: روزه از من مرکززدایی میکند و مقدمات میهمانی خدا را فراهم میکند. آغاز روزهداری با میزبانی خدا شروع میشود و پایان آن با مهمانی…
دو جهان در یک کوچه | یادداشتی از مهراب صادقنیا
حجت الاسلام والمسلمین مهراب صادقنیا در یادداشتی با عنوان دو جهان در یک کوچه آورده است: اختلاف دیدگاه میتواند به پویایی حوزهها کمک کند. مهم آن است که هر عالمی بتواند نظر خود را بگوید و از آن دفاع…
آیت الله جوادی آملی: قرآن شناس بودن، قرآن فهم بودن، قرآن متحرک بودن، جامعه را عوض می کند
حضرت آیت الله جوادی آملی در درس اخلاق هفتگی گفتند: شما علمای قوم هستید شما رهبران قوم هستید، این تفسیر قرآن، تعلیم قرآن مدح قرآن، عظمت و جلال و شکوه قرآن را در سخنرانی ها و در جلسات علمی تان فراموش…
مقام ارشد چینی: «چینی سازی» اسلام اجتناب ناپذیر است
مقام ارشد حزب کمونیست چین در سینکیانگ روز پنجشنبه (۷ مارس) گفت که «چینیسازی» اسلام در مناطق با اکثریت مسلمان اجتناب ناپذیر است.
خودشکنی «اخلاق اصالت» | یادداشتی از سیدحسن اسلامی اردکانی
اصالت آرمانی ارجمند است، اما مشروط به فهم درست آن و توجه به نقش «ديگران» در اصيل شدن ما.