جشن دیگان؛ جشنی برای آغاز فصلی سرد و طولانی
جالب است بدانید که دی یکی از صفات برجسته خداوند بوده و از اولین روزی که وارد ماه دی می شویم، جشنی را به این مناسبت می گیرند.
ردنا (ادیان نیوز) – در گذشته، هریک از روزهای سال نماد خاصی داشتند و به نامهای مختلفی هم نامگذاری می شدند. بدنبال این قوانین باستانی، شروع زمستان و ماه دی برای ایرانیان از اهمیت بالایی برخوردار بود و در آن، روزهای مختلفی را با توجه به آیین زرتشتی و صفات اهورامزدا به خدای یگانه اختصاص دادند. یکی از این مناسبت ها، جشن دیگان نام دارد. با ما در مقاله جشن دیگان چه روزی است همراه باشید تا بدانید جشن دیگان چیست و پی به رموزش ببرید.
علت نامگذاری و تاریخچه
از سال ۱۷۳۸ قبل از میلاد یعنی در حدود ۳۷۴۶ سال پیش، یکم دی را با نام ” روز خور ” یا ” دی گان ” می شناسند؛ روزی که خورشید دوباره بعد از بلندترین شب سال طلوع می کند و باز به دنیا زندگی می بخشد. اگر بخواهیم نام دی را تفسیر کنیم، به اینگونه است که: “دی” از مصدر “دا” به معنای آفریدن، ساختن و همچنین بخشیدن است که در اوستا و پارسی باستانی این چنین معنی شد.
“دی” یعنی خالق و آفریننده که منظور از آن اهورامزدا، خدای بزرگ در ادیان زرتشتی هست و به همین دلیل، دی برای زرتشتیان باستان از اهمیت بسیاری برخوردار بود. در گذشته، مردم کنار هم جمع شده و اهورامزدا را به شکرانه این ماه و بزرگی و یگانگی اش می ستایند تا خداوند اهالی ایران زمین را در این ماه سرد یاری کند.
جالب است بدانید که دی یکی از صفات برجسته خداوند بوده و از اولین روزی که وارد ماه دی می شویم، جشنی را به این مناسبت می گیرند. از آنجایی که ایرانیان باستان همیشه از شب، ظلمت و بلندترین شب سال می ترسیدند، شبانگاه شب یلدا را در کنار بزرگان جشن گرفته و صبحگاه یکم دی را “روز خور” یا دی گان نامیده و آن را در ایران تعطیل می کردند.
روزهای ماه دی و نامگذاری دیگان
-اولین روز دی ماه که (اورمزد) نامیده می شود = اولین جشن و خرم روز
-روز هشتم دی ماه (دی به آذر روز) = دومین جشن
-روز پانزدهم: دی به مهر روز = سومین جشن: جشن تبیکان
-روز بیست و سوم دی ماه: دی به دین روز = چهارمین جشن