حادثه کربلاو تامل در حقیقت دین

ادیان نیوز : بلای جهل و بی خردی
در هر شکل و لباسی خانمان سوز است ولی صبغه قدسی و دینی اش از چنان ویژگی
برخوردار است که شعله هایش بر دل ها می نشیند و مغز استخوان را می سوزاند:
یعنی از قبیل «نارالله الموقده التی تطلع علی الافئده» است. در عاشورا
معرکه عفریت جهل، آن هم در چهره قدسی اش به نیزه و شمشیر تجسم یافت و بر
پیکر سیدالشهداء فرود آمد. اما امروز این پرسش که جهل نشسته بر دل ها را
که روزگاران بر آن گذشته و نهادینه گشته، چگونه می توان بیرون کرد مطرح
است. آیا با روشنگری روزگاران ممکن است: یا حتی به روزگاران هم ممکن
نیست؟: به بررسی عوامل کژاندیشی دینی پرداخته و به این سوال پاسخ داده که
چرا انسان دین را بد می فهمد. کژاندیشی علل مختلفی دارد، به نظر من علت
عمده این است که مردم، دین را از رهگذر تعقل و تفهم انتخاب نکنند. من فکر
می کنم معنای ایمان یعنی انتخاب یک مرام با آزادی کامل و معرفت مبتنی بر
تدبر عمیق، به دور از هرگونه سیطره یی حتی سیطره کاریزماتیک و یا عشق.قرآن
می فرماید: «فذکر انما انت مذکر لست علیهم بمسیطر» پس تذکر ده که تو تنها
تذکر دهنده یی بر آنان سیطره نداری. حادثه کربلانشان دهنده یک حقیقت
بسیاربزرگ است و آن این است که دین به طور کلی درطول تاریخ یک چاقوی دو بر
است. دین اگر درست درک شود آدمی را به اعلاعلیین می رساند و اگر کژ
اندیشیده شود ، نه تنها بی اثر نیست بلکه آدمی را در سیر نزول به طور
بسیار موثری کمک می کند و او را به اسفل سافلین می رساند. یعنی خطر دیندار
کژاندیش از بی دین مطلق بسیار بیشتر است. شریعت نبوی در جامعه یی که دین
به نحو صحیح درک نشود می تواند وسیله ایجاد فاجعه عظیمی شود. ساده انگاری
است بیندیشیم جانیانی که به کربلابرای قتل سیدالشهدا(ع) آمده بودند، برای
رسیدن به پول و یا همه برای مقام بوده است. در فاجعه عاشورا من منکر آن
نیستم که گروهی که حضرت سیدالشهدا را در کربلااحاطه کردند، برخی شان به
خاطر انگیزه های مادی، نظیر پول و ثروت و رسیدن به جاه و مقام آمده بودند و
جنایت می کردند: ولی اطمینان دارم که اگر هم چنین بوده این دسته تعداد
زیادی را نمی تواند تشکیل دهد. چنین فکر می کنم که انگیزه عمده گروه اصلی
دینداری کژاندیشانه آنان بود که من آن را جهل مقدس نامیدم. اسناد تاریخی
این امر را به اثبات می رساند.

سید مصطفی محقق داماد/ اعتماد

منبع : شفقنا