گدون گیاتسو، دومین رهبر دینی بوداییان تبت

به گزارش سرویس ترجمه ردنا (ادیان نیوز)، دالایی لاما، جایگاهی ویژه در میان مردم تبت و پیروان آیین بودا می‌باشد. آنها در طول تاریخ نقش پررنگی در این سرزمین ها داشته اند. به نوعی می‌توان گفت این افراد رهبران سیاسی و معنوی تبت بوده اند. در این مطلب با دومین دالایی لاما آشنا می‌شویم.

گدون گیاتسو، دومین دالایی لاما در سال ۱۴۷۵ میلادی در تاناگ سکمه، محله ای نزدیک به شیگاتسه در منطقه تسانگ که در مرکز تبت بود، به دنیا آمد.

والدین او کونگا گیالتسو و ماچیک کونگا پمو بودند. شغل خانوادگی آنها کشاورزی بود. پدر او یک تمرین کننده مشهور تانتریک و از اعضای فرقه Nyingmapa بود. وقتی گدون گیاتسو زبان باز کرد. گزارش شده است، که به والدینش گفته نامش پما دورجی، نام تولد (اولین اسم) اولین دالایی لاما است و دوست دارد در صومعه تاشی لونپو زندگی کند.

هنگامی که مادرش او را باردار بود، پدرش خواب دید، شخصی با لباس سفید به او گفت که نام پسرش را گندون دروپا بگذارد و همچنین گفت که پسرش فردی خواهد بود که توانایی یادآوری زندگی گذشته خود را دارد. با این حال، پدرش امتناع کرد و نام او را Sangye Phel نامید.

او تحصیلات ابتدایی خود را نزد پدرش گذراند. در سن یازده سالگی به عنوان تناسخ و جانشین گدون دروپا شناخته شد و در صومعه تاشی لونپو بر تخت نشست.

در سال ۱۴۸۶ پیمان راهب تازه کار را، از پانچن لونگریگ گیاتسو و عهد ژلونگ (تسلیم کامل) را از چوجه چوکی گیالتسن دریافت کرد. چوجه، نام گدون گیاتسو را به او داد. او در صومعه های Tashi Lhunpo و Drepung تحصیلات خود را گذراند.

در سال ۱۵۱۷، گدون گیاتسو رهبر صومعه درپونگ شد و در سال بعد، مونلام چنمو، جشنواره بزرگ دعا را احیا کرد و با راهبانی از سرا، درپونگ و گادن، (سه دانشگاه بزرگ صومعه گلوگپا) ریاست جامعه تبتی، وقایع و رویدادهای آن را بر عهده گرفت.

گدون گیاتسو در سال ۱۵۲۵ رهبر صومعه سرا شد و سرانجام در سن شصت و هفت سالگی در سال ۱۵۴۲ درگذشت.

مترجم: سامان روزبهانی