گفتوگوی مسلمانان و مسیحیان برای رفع سوء تفاهم‌ها ضروری است
استاد مسیحی دانشگاه‌های آمریکا بر ضرورت گفتوگوی پیروان اسلام و مسیحیت برای شناخت بیشتر و رفع سوء تفاهم‌ها تأکید و تصریح کرد: در جامعه‌ای مثل آمریکا که روزبه‌روز سکولارتر می‌شود، حمایت پیروان ادیان از یکدیگر ضروری است.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، با فرا رسیدن سالروز میلاد حضرت عیسی(ع)، میلیون‌ها نفر در سراسر جهان این مناسبت و همچنین سال نو میلادی را جشن می‌گیرند و این می‌تواند فرصتی عالی برای تفکر عمیق‌تر در مورد همزیستی مسالمت‌آمیز بین ادیان باشد.
برای بحث بیشتر درباره این موضوع با متیو کیمینگ (Matthew Kaemingk)، استادیار مدرسه الهیات فولر (Fuller Theological Seminary ) و مدیر مؤسسه ایمان و زندگی عامه «ریچارد جان موو»(Richard John Mouw Institute of Faith and Public Life) در هیوستون واقع در ایالت تگزاس آمریکا گفت‌و‌گویی داشه که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:
حضرت عیسی(ع) به عنوان نماد صلح و محبت شناخته می‌شود، چگونه می‌توان از تعالیم و شخصیت او برای ایجاد صلح در جهان بهره برد؟
به اعتقاد من یکی از مهم‌ترین موضوعات در مورد عیسی(ع) دعوت او از ما برای دوست داشتن همسایه خود نه تنها در زمان راحتی بلکه در زمان مواجهه با دشواری‌هاست. عیسی(ع) فهمید که عشق و محبت پرهزینه و سخت است و گاهی باید برای آن قربانی شد. اینکه در دنیایی پر از خشونت، نفرت و دشواری، بخواهیم اهل محبت و بخشش باشیم هزینه دارد و به نظر من درس بسیار مهمی است که می‌توانیم از عیسی(ع) بگیریم این است که مهمان‌نوازی و سخاوتمند بودن در دنیای خودخواهی چیزی است که خدا ما را به آن فرا می‌خواند.
بسیار جالب است که ما ضمن اینکه کریسمس(تولد عیسی مسیح (ع)) را جشن می‌گیریم بدانیم کتاب مقدس در مورد تولد عیسی(ع) میگوید که وی در شهری به دنیا آمد که در آن از او استقبال نشد، او مورد پذیرش نبود و در این شهر جایی برای او نبود اما او با این حال، به دعوت مردم پرداخت.
وقتی به کتاب مقدس مسلمانان یعنی قرآن نگاه می‌کنیم می‌بینیم که چندین بار به نام حضرت عیسی(ع) اشاره شده است. سؤال این است که اندیشمندان غربی در وهله اول چقدر از این اشارات مطلع هستند و چه واکنشی نسبت به آن دارند؟
بیشتر مسیحیان و اندیشمندان غربی قرآن را به‌طور مستقیم نمی‌خوانند و نمی‌دانند که عیسی(ع) پیامبری مورد احترام در اسلام است. بنابراین بسیاری از کشیش‌های مسیحی در غرب نمی‌دانند که عیسی(ع) شخصیت بسیار مقدسی در دین اسلام است. بنابراین مسیحیانی مانند من سعی می‌کنند به غربی‌ها بیاموزند که عیسی(ع) شخصیتی بسیار مهم در اسلام و قرآن است.
به نظر شما آشنایی مسیحیان با احترامی که اسلام برای عیسی(ع) قائل است، چقدر می‌تواند به کاهش احساسات ضد اسلامی که متأسفانه در برخی از کشورهای غربی شاهد آن هستیم، کمک کند؟
به نظر من این امر کمک زیادی خواهد کرد. باید بگویم که مهم‌ترین مسئله آن است که مسیحیان قرآن را مطالعه کنند تا بهتر مسلمانان را بشناسند. به عقیده من ایجاد مودت و دوستی بین مسیحیت و اسلام بسیار تأثیرگذار است. من چند دوست مسلمان دارم و این روابط، تأثیر زیادی بر نحوه تفکر من در مورد اسلام داشته است.
بسیاری از مردم غرب هیچ دوست مسلمانی ندارند و بنابراین تنها چیزی که در مورد مسلمانان می‌دانند چیزهایی است که در رسانه‌ها، تلویزیون یا در روزنامه‌ها می‌بینند و می‌خوانند. بنابراین اگر مسیحیان بفهمند که شخصیت عیسی(ع) چقدر در اسلام مهم و مورد احترام مسلمانان است، بسیار عالی خواهد بود.
چگونه می‌توانیم به این مهم برسیم؟ منظورم این است که چه کسی مسئول این کار و بالا بردن این آگاهی است؟
به عقیده من مسیحیان مسئول یادگیری بیشتر درباره اسلام هستند. همچنین مسلمانان مسئول یادگیری بیشتر درباره مسیحیت هستند. مسلمانان زیادی در ایالات متحده، جایی که من زندگی می‌کنم، وجود دارند که بسیار متعهد به ایجاد روابط خوب با مسیحیان هستند.
به نظر من آنچه در آینده در ایالات متحده اتفاق می‌افتد این است که جامعه آمریکا سکولارتر و بیشتر آتئیست(بی‌اعتقاد به خدا) می‌شود، بنابراین کلیسای مسیحی کوچکتر می‌شود و به عقیده من آنچه بیشتر اتفاق می‌افتد این است که با رشد بیشتر سکولاریسم در ایالات متحده، مسلمانان و مسیحیان ساکن در این کشور نیاز به همکاری بیشتر دارند. بنابراین باید فرصت برای گفت‌وگوهای بیشتری وجود داشته باشد، صادقانه بگویم، ادیان در یک کشور سکولار به یکدیگر بیشتر نیاز دارند.
اگر به جامعه شما بازگردیم، شما این رویداد (سالروز تولد حضرت عیسی (ع)) را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا در جشن‌های کریسمس اشاره‌ای به تعالیم حضرت عیسی(ع) می‌شود یا در سال‌های اخیر جشن سال نو به مراسمی خالی از محتوای معنوی تبدیل شده است؟
ما اینجا در کلیسای خود در هیوستون سرودهایی در مورد تولد عیسی(ع) خواهیم خواند. دعا می‌کنیم؛ داستان تولد عیسی(ع) را می‌خوانیم و در مورد اینکه آمدن مسیح برای ما چه معنایی دارد صحبت می‌کنیم.
البته مسلمانان و مسیحیان درک بسیار متفاوتی از اینکه عیسی(ع) کیست دارند. مسلمانان معتقدند که او یک پیامبر و صرفاً یک انسان است. در حالی که مسیحیان معتقدند که عیسی(ع) خدای تجسم یافته بر روی زمین است. بنابراین، ما در مورد اینکه عیسی(ع) آمد تا ما را نجات دهد و نیز درباره سرودهای زیادی که در مورد زندگی مسیح داریم، با هم صحبت می‌کنیم.
اما به‌طور کلی من و خانواده‌ام به هم هدیه می‌دهیم. یک درخت کریسمس داریم؛ هدایای زیادی به هم می‌دهیم و هدیه دادن به ما کمک می‌کند به یاد بیاوریم که خدا، عیسی(ع) را به ما ارزانی داده است، بنابراین باید سپاسگزار و خوشحال باشیم. کریسمس شادترین زمان در سال میلادی و یادآور ارزنده‌ترین هدیه خدا به ما است.
سؤال بعدی این است که مشارکت غیر مسیحیان منظورم مسلمانان و یهودیان در این جشن‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید و این امر چگونه می‌تواند بر همزیستی مسالمت‌آمیز جوامع مختلف در سراسر جهان تأثیر بگذارد؟
سؤال بسیار خوبی پرسیدید. یکی از داستان‌های مهم مربوط به تولد عیسی(ع) داستان سه مرد حکیم است که گفته می‌شود در زمان تولد او حکیمانی از شرق آمدند (که اندیشمندان کتاب مقدس گمان می‌‌برند از ایران بوده باشند) و به دنبال عیسی(ع) می‌گشتند و آنطور که این داستان در کتاب مقدس آمده است، هدایای ویژه‌ای از شرق برای بزرگداشت عیسی(ع) و جشن تولد او آورده بودند.
این داستان در کتاب متّی که برای یهودیان نوشته شده آمده است. این یک داستان شگفت‌انگیز برای یهودیان بود که می‌شنیدند مردمی از شرق که جزئی از بنی‌اسرائیل نیستند عیسی(ع) را می‌شناسند و او را با هدایایی تجلیل می‌کنند. این مسئله روایت بسیار مهمی در تولد عیسی است و به معنای یادآوری به یهودیان و مسیحیان است که کسانی که خارج از جامعه آنها هستند نیز باید مورد احترام قرار گیرند. بنابراین ما باید با آغوشی باز و با مهمان‌نوازی نسبت به افراد خارج از دین خود رفتار کنیم و بپذیریم که خدا با آنها نیز سخن میگوید.
به عقیده من این داستان کوتاه برای آن است که به ما بگوید خدا ما را شگفت‌زده می‌کند وقتی که بدانیم او خدای همگان است. بنابراین ما به عنوان مسیحی باید برای ایجاد روابط با مسلمانان و یهودیان و مردم آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین بسیار پذیرا باشیم، زیرا خداوند به همه مردم از جمله غیرمسیحیان هم تعلق دارد.
در پایان اگر سخن دیگری دارید بفرمایید.
از شما برای انجام این گفت‌وگو و تماس با این همسایه و برادر مسیحی بسیار سپاسگزارم. من مشتاقانه منتظر گفت‌وگوهای بیشتری از این دست هستم. معتقدم که صلح و همزیستی از طریق ایجاد روابط و پرسیدن سؤال و تلاش برای یادگیری از یکدیگر حاصل می‌شود. بنابراین از کنجکاوی شما تشکر و مخاطبان شما را تشویق می‌کنم که به دنبال افرادی باشند که کنجکاوند و به سخنان دیگران گوش می‌کنند تا چیزهای بیشتری درباره آنها یاد بگیرند. از شما بسیار سپاسگزارم و درود بر شما و همه کسانی که مخاطب شما هستند.