رشد سریع اسلام در انگلیس / وقتی مساجد جای کلیساها را می گیرند

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، کلیسای انگلیس که به دلیل شیوع بیماری همه گیر کرونا خطوط ارتباطی اش با مردم در جامعه کاهش پیدا کرده است، در تلاش است تا سرگردانی پیروان خود را متوقف کند.

بر اساس داده‌های دفتر آمار ملی بریتانیا، شاید برای اولین بار در هزار سال گذشته، تعداد افرادی که در انگلیس ولز می گویند مسیحی هستند به زیر ۵۰ درصد کاهش پیدا کرده است.

برعکس مسیحیت، یکی از مذاهب با سرعت در حال رشد در انگلستان اسلام است.

بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹، اسلام ده برابر سریع‌تر از سایر گروه‌های مذهبی در انگلیس رشد کرد و عواملی مانند گفتگو، نرخ زاد و ولد بالاتر و مهاجرت به این افزایش کمک کرد.

تغییر کاربری برخی از کلیساها

در برخی موارد، کلیساهای متروکه حتی به مساجد تغییر کاربری داده اند و به یک معنا به هدف اصلی که استفاده از ساختمان برای امور مذهبی است ، وفادار مانده اند.

در اوایل ماه جاری ، ارقام سرشماری سال ۲۰۱۱ به روز شد و تصویری که آنها ترسیم می کنند برای آینده مسیحیان در کشور چندان روشن نیست.

در سال ۲۰۱۱ تقریباً ۶۰ درصد از مردم مسیحی بودند. اکنون این رقم تنها ۵۱ درصد است.

علاوه بر این، به طور گسترده اعتقاد بر این است که نتایج سرشماری سال ۲۰۲۱ نشان دهنده کاهش بیشتر این اعداد است که احتمالا انگلیس و ولز را به یک کشور اکثریت غیر مسیحی تبدیل می کند.

در تلاش برای جلوگیری از کاهش عبادت کنندگان، کلیسا بیش از ۳۳۵ میلیون دلار را برای برنامه تجدید و اصلاح بین سال های ۲۰۲۰ – ۲۰۱۷ هزینه کرده است که ظاهراً سود چندانی نداشته است.

کلیسای انگلستان که نماینده اکثر مسیحیان و کلیساهای سراسر کشور است، این چالش را جدی و ریشه ای خوانده است.

از جمله چالش‌هایی که کلیسا با آن مواجه است، جماعت سالخورده (میانگین سنی که در کلیسا شرکت می‌کنند ۶۱ سال است)، کاهش اعضای روحانیون حقوق بگیر، فقدان چشم‌اندازی در میان برخی از روحانیون برای ایجاد آینده‌ای امیدوارکننده‌تر است.

کلیسای انگلستان که بیش از ۵۰۰ سال پیش تاسیس شده است و در صدر فهرست برجسته ترین زمین های املاک و مستغلات در این کشور قرار دارد.

برخی تخمین زده اند که کلیسای انگلیس بیش از ۲۹ میلیارد دلار دارایی و ۱۱.۷ میلیارد دلار موقوفه دارد که تا سال ۲۰۱۹ تقریباً ۱.۳ میلیارد دلار در سال درآمد داشته است.

علاوه بر آن، کلیسای انگلستان از کمک‌های دولتی بهره می‌برد که به این معناست که میلیون‌ها دلار برای نگهداری از برخی از نمادین‌ترین، از نظر فرهنگی و ساختمان‌های غنی از نظر معماری کشور هزینه می‌شود.

بنابراین، پول مسئله اصلی برای کلیسای انگلستان نیست و به طور قطع عوامل دیگری باعث این انحطاط به ظاهر غیرقابل جبران برای نهادی شده است که در ساختار کشور بسیار مهم بوده است.