امام جواد(ع) نمونه بارز قدرت الهی در زمان خویش بود

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر محمد مهدی تسخیری، معاون ارتباطات و امور بین الملل دانشگاه ادیان و مذاهب در گفتگو خود اظهار کرد، با بیان اینکه امامت در مقام امام جواد(ع) با سایر ائمه متفاوت است، اظهار کرد: ایشان در سن هشت سالگی به امامت رسیدند که این امر در جامعه آن زمان بسیار دشوار بود چرا که پس از شهادت امام رضا(ع)، عده‌ای واقفی، برخی زیدی و برخی پیروان عبدالله موسی و برخی پیروان احمد بن موسی بودند.

وی ادامه داد: خداوند بارها قدرت غیبی خود را در جامعه به رخ کشیده‌ است همانگونه که حضرت عیسی و حضرت داوود در دوران کودکی به سلطنت رسیدند؛ امام جواد(ع) نیز نمونه‌ای از تبیین قدرت الهی به بشریت و نمونه بارز قدرت الهی در زمان خویش بود.

دکتر تسخیری با اشاره به علم امام جواد(ع) افزود: آیت‌الله بروجردی فرمودند که در بحث با دیگران از اعلمیت ائمه(ع) صحبت کنید تا دچار مشکل نشوید، زیرا کسی اعلم‌تر از ائمه اطهار(ع) نیست اما نسبت به امام جواد(ع) که کودک بودند این مساله تشکیک شد؛ مأمون و معتصم جلساتی تشکیل داده و علمایی از اطراف می‌آوردند تا با نظرات علمی خود، امام جواد(ع) را شکست دهند.

علم امام جواد(ع) در دوران کودکی و نقش برآب کردن استدلال‌های فرقه‌های منحرف

معاون ارتباطات و امور بین‌الملل دانشگاه ادیان و مذاهب اضافه کرد: یحیی بن اکثم از فقهای بزرگ زمان امام جواد(ع) از این امام بزرگوار پرسیدند که شخص محرمی که حیوان را شکار کرده حکمش چیست؟ حضرت نگاهی کرده و می فرمایند که آیا این شخص شکار را خارج از محدوده حرم یا داخل حرم انجام داده است؟ عالم به حرمت شکار در احرام بوده یا نبوده است؟ قاتل آزاد بوده یا برده؟ فقیر بوده یا کبیر؟ برای نخستین بار چنین کرده یا برای چندین بار؟ شکار پرنده بوده یا خیر؟ آیا از انجام این کار پشیمان است یا خیر؟ و غیره که موجب شگفتی اکثم می‌شود و می‌گوید که شما عالم به تمام سؤالات هستید و امام به تمامی سؤالات پاسخ می دهند و قدرت علمی ایشان کاملا مشخص می‌شود.

تسخیری بیان کرد: ائمه اطهار(ع) علاوه بر علوم عقلیه، دارای علوم وحیانی نیز هستند و امام جواد(ع) نیز از این ویژگی مستثنی نبود.

معاون ارتباطات و امور بین‌الملل دانشگاه ادیان و مذاهب گفت: در دوران خلافت معتصم، زمانیکه در خصوص قتل ید سارق سخن گفته شد هر فرد پاسخی داد اما امام جواد(ع) فرمود که اگر ثابت شود که وی تمام شرایط دزدی را داشته باید انگشتانش بریده شود زیرا تمام سجده‌گاه متعلق به خداوند است و کف دست نیز در اختیار خداست و بیشتر از انگشتان نمی‌توان اجازه داد.

وی بیان کرد: یکی از تکالیف امام جواد(ع) مقابله با فرقه‌های منحرف بود و ایشان وضعیت و استدلال‌های آن‌ها را نقش بر آب می‌کرد؛ در دوران امامت جواد الائمه(ع) خفقان و فشار بسیاری بر ایشان وارد بود طوریکه حدود ۲۵۰ حدیث در طول ۱۷ سال امامت ایشان نقل نشده است.

معاون ارتباطات و امور بین‌الملل دانشگاه ادیان و مذاهب ابراز کرد: خفقان وارده در دوران امام جواد(ع) چنان زیاد بود که تاریخ ولادت و وفات ایشان نیز مورد تشکیک است و تا حدی مورد فشار و سختی قرار داشتند که ارتباط با اصحابشان به سختی انجام می‌گرفت.

تسخیری بیان کرد: یکی از وصیت های امام رضا(ع) به فرزندش این بود که در زندگی سعی کن از درب اصلی وارد شوی تا نیازمندان و مستضعفان تو را ببینند و بتوانی به آن‌ها کمک کنی؛ این امام بزرگوار از این جهت معروف به جواد هستند که بارها همه دارایی خود را بخشیدند.

وی ابراز کرد: کسانی که درب‌ها را به روی کارمندان و مراجعه‌کنندگان می‌بندند باید توصیه‌های امام رضا(ع) به فرزندش را مورد توجه قرار دهند.

معاون ارتباطات و امور بین‌الملل دانشگاه ادیان و مذاهب گفت: امام رضا(ع) همواره امام جواد(ع) را به تعبد و تهجد، توصیه می‌کردند، زیرا بدون آن، سلاح و قدرت انسان در برابر چالش‌های فرارویش به جایی نمی‌رسد.

وی ابراز کرد: امام جواد(ع) همواره توصیه می کردند که شرافت و برتری آن است که خود را سرشار از محتوای دانش و علم کنید.

تسخیری یادآور شد: یکی از مسائلی که موجب شد حضرت در دل مردم جا بگیرند سخاوت ایشان و برخورد با مستضعفان بود، ایشان کنار فقرا و مستضعفان نشسته و با آنان هم‌غذا می‌شدند و این اقدامات‌شان به دلیل اختلاف طبقاتی بالای آن زمان بود که با عنوان اسلام معرفی می‌شد در حالیکه اصلا با اسلام همخوانی نداشت.