در حقیقت، دعا برساخت ایمان در قالب تقاضا و خواهش از خداست. به پیوست مقالهای از مهراب صادقنیا تقدیم حضورتان میگردد.
به گزارش ردنا (ادیاننیوز) ، دعا در ادیان ابراهیمی چیزی فراتر از درخواست از خداست. هم در اسلام و هم در مسیحیت دعا، تجربۀ ناب عرفانی و مقدسی است که پیوندی عمیق با الاهیات دارد و باورداشتهای ایمانداران نسبت خود و خدا را بازنمایی میکند.
در حقیقت، دعا برساخت ایمان در قالب تقاضا و خواهش از خداست. در این میان، دعا رابطهی انسان را از سطح “من_او”، آنگونه فقه و کلام بازسازی میکنند، به سطحِ “من_تو” تبدیل میکند.
ارتباطی پویا، زنده، و دوسویه. دعا خدا را از واجبالوجود فلسفه و کلام، و شهریار اطاعتطلب فقه به نزدیکترین فاصلهی ایماندار میکشاند.
ایمانداران با خدا گفتگو میکنند؛ گاه ستایش و تسبیح، گاه اعتراف و پوزش، و گاه اعتراض و خواهش.
فایل پیوست، مقالهای است که چند سال پیش با کمک یکی از دانشجویان نوشتهام. امیدوارم در این آغازین روز ماه رمضان، هم تآکیدی باشد بر این سنت ایمانی و هم به کارِ علاقهمندان الاهیات تطبیقی بیاید.
جهت دانلود از لینک زیر استفاده نمائید 👇