رنج، الزام زندگی‌ست ولی رنجش نه!

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، هیچ حقیقتی در جهان به اندازه‌ی وجود رنج، خود را برای ما آشکار نکرده است. هر کدام از ما آن را تجربه کرده‌ایم. رنج تنهایی، رنج بیماری، رنج فقر، رنج طرد شدگی، و رنج از دست دادن.

بی‌خود نیست اولین حقیقت آئین بودا وجود رنج در جهان است. این جهان، باب میلِ هیچ کدام از ما نیست؛ ما همه در رنجیم و به فرموده‌ی قرآن “در رنج آفریده شدیم”. با این حال، رنجیدن و رنجاندن الزام زندگی نیست.

ما می‌توانیم در جهان پر از رنج زندگی کنیم ولی نرنجیم و کسی را نرنجانیم. می‌توانیم رنجش و رنجیدن را بر رنج گریزناپذرِ خود و دیگران اضافه نکنیم. اگر نمی‌توانیم از درد کسی بکاهیم، اگر نمی‌توانیم رنجِ دیگران را برطرف کنیم، دست‌کم می‌توانیم از دشواری تحمّل آن بکاهیم و یا حتّی بر رنجش آنان نیافزاییم.

البته در این میان، بیش‌ترین نقش را مسئولان ریز و درشتی دارند که نظر و تصمیم آنان ده‌ها، صدها، هزاران، و بلکه کل مردم یک جامعه را درگیر می‌کند.

مسئولانی که اهل خطبه، خطابه، و سخنرانی هم هستند و همواره مردم را به رعایت احوال دیگران دعوت می‌کنند، باید بدانند که گاه یک تصمیم نادرست آنان می‌تواند جهانِ در رنج تنیده‌ی یک ملّت را سرشار از رنجش کند.