گروهک تروریستی منافقین «مجاهدین خلق» و عملیات انتحاری
در این یادداشت به عملیات انتحاری گروهک تروریستی منافقین (مجاهدین خلق) و پرونده یک ترور به مناسبت سالروز ترور شهید آیتالله صدوقی بهدست این گروهک تروریستی پرداخته ایم.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، تروریسم، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران همواره به عنوان عامل بیثبات کننده مورد استفاده دشمنان مردم قرار گرفته است و مردم ایران در اقشار و سنین و جنسیتهای مختلف همواره آماج حملات تروریستی با اهداف عموما سیاسی، قدرت طلبانه و جنایتکارانه بوده اند و بیش از ۱۷ هزار شهید ترور در ایران حاصل جنایت های گروه های مختلف تروریستی و موید این واقعیت است که ایران یکی از بزرگترین قربانیان تروریسم در دنیا است.
گروهکهای تروریستی با بهره گیری از روشهای مختلف اقدامات جنایتکارانه خود را اجرا مینمایند که از عملیات مسلحانه کور یا هدفمند، بمبگذاری تا عملیات انتحاری را شامل میشود. گروهک های تروریستی با بهرهگیری از کمک های نظامی، اقتصادی و اطلاعاتی کشورهای غربی هرروز در شمایلی متفاوت اقدام به ترور و جنایت می نمایند اما دستگاههای امنیتی در ایران پس از انقلاب نیز مرتبا سیطره خود را بر اهداف و مجریان این روشها گسترش داده اند.
یکی از روش های مورد استفاده این گروهکها، انجام ترور هدفمند و سازمان یافته به روش «انتحاری» است و به دلیل اینکه کشف و خنثیسازی این نوع عملیات تروریستی یکی از دشوارترین کارها برای دستگاههای اطلاعاتی بهشمار میرود و از سویی به هدف غایی حذف فرد یا افراد مورد نظر نزدیک تر است، بسیار مورد علاقه و استفاده آن دسته از گروهکهای تروریستی است که علاوه بر اهداف سیاسی، در مقام عمل به صورت یک فرقه عمل میکنند و قابلیت مغزشویی نیروهای خود به منظور خودکشی و با هدف دیگرکشی را نیز دارند.
عملیات انتحاری
«انتحار» در لغت به معنی خودکشی است و به منظور فرار از مشکلات و در نتیجه بی هدفی، روزمرگی و امثال آن صورت می گیرد اما در اصطلاحی که امروزه در ادبیات سیاسی رایج شده است شامل ارتکاب به عمل خودکشی با هدف تخریب، صدمه و دیگرکشی است که با ریشه های فرقه ای و با اهداف و گرایشهای سیاسی و قدرت طلبانه انجام میشود و نام «عملیات انتحاری» به خود گرفته است. هرچند این اقدام نیز مانند خودکشی افراد عادی در شرایطی اتفاق می افتد که یک گروه تروریستی از روش های دیگر مدنظر خود مأیوس شده یا به استیصال رسیده است.
البته عمل انتحاری، پیشینهای طولانی دارد و امری تازه و بدیع به شمار نمیرود. برای مثال، در قرن اول میلادی، دو فرقه از یهودیان به نامهای «Zealots» و «Sicarii» در ملاءعام به اشغالگران رومی سرزمینهای یهودیان حمله میکردند. در قرنهای ۱۳ و ۱۴هجری قمری نیز فداییان حسن صباح در ایران و سوریه امروزی، حاکمان مسلمان را به زعم اینکه آنها از دین مرتد شدهاند، بدون فرار از صحنه جنایت و از فاصله نزدیک ترور میکردند. این فرقه نام خود را از کلمه عربی حشیشیه به یادگار گرفته است؛ زیرا فداییان حسن صباح قبل از ترور اهداف خود، دست به استعمال این ماده مخدر میزدند. با استعمال حشیش، فداییان از یک فراموشی همراه با شجاعت برخوردار میشدند. به همین دلیل، آنها حتی از صحنه جنایت نیز فرار نکرده و اهداف خود را از فاصله نزدیک ترور میکردند. درواقع یک عمل انتحاری در زمانی رخ می دهد که عامل آن یا به لحاظ ذهنی و یا به لحاظ جسمی دچار تخدیر شده باشد.
برنامه ریزی و اجرا
برای موفقیت هر عملیات انتحاری مقدماتی لازم است که معمولا به همین ترتیب به اجرا میرسد. انتخاب و آماده سازی روحی و جسمی عامل انتحاری، اولین و مهمترین مرحله در اجرای موفقیت آمیز عملیات انتحاری محسوب میشود. معمولا عاملین انتحاری از سنین بین ۱۴ تا ۲۵ سال انتخاب میشوند تا بتوان با سوءاستفاده از جهل یا عدم آگاهی آنان از واقعیت های دینی و بهرهگیری از احساسات و عواطف نوجوانی و جوانی، آنان را به سمت اجرای این عملیات سوق داد.
مرحله بعد شناسایی زمان و مکان مناسب عملیات انتحاری است که این شناسایی دقیق زمان و مکان موجب تحقق هدف عملیات که یا ایجاد اختلاف و هرج و مرج است و یا حذف فرد یا افرادی مهم، خواهد شد. هرچقدر هدف برای گروهک عمل کننده مهم تر باشد آموزش و تمرین بیشتری را در برنامه عامل یا عاملان انتحاری قرار می دهند.
مرحله سوم نیز تجهیز عامل انتحاری به وسایل خاصی مانند جلیقهها و لوازم انفجاری است که عمدتا اینگونه عملیات با بهره گیری از همین ابزار انفجاری صورت می گیرد که به یکباره و بدون دفاع بتواند فرد یا افراد مورد نظر را از بین ببرد. البته در مواردی از سلاح سرد یا گرم نیز در این نوع عملیات بهره برده اند.
آخرین مرحله نیز مطلع ساختن عامل یا عاملین انتحارکننده از هدف و زمان و مکان آن و اجرای عملیات انتحاری است. گروهک های تروریستی در اکثر عملیات های انتحاری برای تضمین اجرای موفقیت آمیز عملیات معمولا از ۲عامل انتحاری استفاده می کنند. به اینصورت که عامل اول ابتدا نقاط ضعف امنیتی مکان مورد نظر را شناسایی کرده و ابتدا سعی در نفوذ از آن قسمت می کند. حالت اول این است که عامل انتحاری موفق به نفوذ می شود سپس پر جمعیت ترین قسمت را انتخاب کرده، خود را به آنجا می رساند و در زمانی مناسب اقدام به انتحار خود می نماید. اما حالت دوم این است که فرد نتواند از نقاط ضعف امنیتی وارد شود و توسط نیروهای امنیتی شناسایی می شود در این حالت عامل انتحاری قبل از دستگیرشدن ویا کشته شدن توسط نیروهای نظامی جلیقه انتحاری خود را منفجر می کند.
در هردو حالت فوق این اقدام باعث می شود نظم عمومی محل مورد نظر بهم خورده و مردم به منظور کمک به حادثه دیدگان ویا ازسر کنجکاوی به محل حادثه هجوم آورند که این کار باعث ایجاد هرج و مرج و ضعف امنیتی بسیار زیادی در مکان مورد نظر می شود. این ضعف امنیتی بوجود آمده فرصت بسیار مناسبی برای عامل انتحاری دوم می باشد که از بازرسی از هم پاشیده شده به راحتی و بدون مشکل عبور کند و خود را به مکان شلوغ برساند و در این هنگام با انفجار جلیقه انتحاری تلفات انسانی قابل ملاحظه ای را برجای گذارد.
طبق گزارشات دستگاه های امنیتی انفجار عامل انتحاری دوم به مراتب تلفات انسانی بیشتر و خسارات غیرقابل جبران تری برجای می گذارد، لذا آگاهی جامعه از روشها و اقدامات عملیات های انتحاری و انجام عکس العمل مناسب در زمان بحرانی می تواند به کاهش تلفات انسانی منجر شود.
عملیات انتحاری در ایران
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تاکنون گروهک های تروریستی بسیاری اعلام وجود کرده و دست به اقدامات تروریستی کشور زده اند؛ گروهکهایی همچون فرقان، منافقین(مجاهدین خلق)، کومله، دمکرات، پیکار، چریکهای فدائی خلق، رزگاری، خلق عرب، تندر، پژاک، جندا… و چندین و چند گروه تروریستی دیگر.
تقریبا تمامی این گروهک ها انواع روش های تروریستی مانند بمب گذاری، ترور با شلیک گلوله، آدم ربایی و شکنجه افراد استفاده کرده اند اما استفاده از ابزار عملیات انتحاری در ایران منحصر در چند گروهک محدود است و میتوان گفت اولین گروهی که پس از انقلاب دست به این نوع جنایت علیه بشریت زده است گروهک تروریستی منافقین است؛ هرچند گروهکهای دیگری مثل جندا… و جیشالعدل و بعدها داعش نیز در ایران، این نوع عمل تروریستی را به اجرا درآورده اند.
شناختهشدهترین اقدامات انتحاری منافقین که خود نیز آن را برعهده گرفته و عاملان آن را «فدایی» و این اقدام را «عمل فدایی» نامیدهاند به این شرح است. ترور شهید کچویی ۸تیر۱۳۶۰ در تهران، ترور شهید مدنی در ۲۰شهریور۱۳۶۰ در تبریز، ترور شهید هاشمینژاد در ۷مهر۱۳۶۰ در مشهد، ترور شهید دستغیب در ۲۰آذر۱۳۶۰ در شیراز، ترور شهید صدوقی در ۱۱تیر۱۳۶۱ در یزد و ترور شهید اشرفی اصفهانی ۲۳مهر۱۳۶۱ در کرمانشاه می باشد. همچنین آخرین عملیات انتحاری که این گروهک بطور رسمی پذیرفته است مربوط به سال ۱۳۸۰ است.
ترور شهید صدوقی
روز جمعه ۱۱تیر۱۳۶۱، مصادف با روز یازدهم از ماه مبارک رمضان نمازجمعه یزد مثل همیشه در مسجد ملااسماعیل شهر یزد به امامت آیت الله صدوقی برپا شد. نمازجمعه که تمام شد حوالی ساعت یک و ۲۰ دقیقه ظهر بود و امام جمعه به سمت خودرو خود حرکت کرد. ایشان صحن قدیم مسجد ملااسماعیل را که ترک کرد، وارد صحن جدید شد و ایستاد تا کفشهایش را بپوشد. در همین هنگام جوانی که لباس خاکی شبیه به لباس بسیج(ارتش) به تن داشت از پشت سر، آیتالله صدوقی را در آغوش گرفت و گفت میخواهد پیشانی او را ببوسد! چون حرکاتش شکبرانگیز بود، پاسدارها و حتی خود آیتالله صدوقی تلاش کردند تا او را دور کنند؛ اما موفق نشدند تا اینکه ناگهان صدای انفجاری، دست پلید او را رو کرد. آیتالله صدوقی بر اثر انفجار نارنجک جنگی که این عامل انتحاری در کمربند لباس خود حمل و آن را منفجر کرد از ناحیه کمر و ستون فقرات و شکم به شدت مصدوم شد و در راه انتقال به بیمارستان افشار یزد به شهادت رسید. همچنین تعدادی زن و مرد نمازگزار و همچنین چند نفر از پاسداران بر اثر اصابت ترکش های ناشی از انفجار و یا ازدحام جمعیت به شهادت رسیدند و عامل ترور نیز در دم به هلاکت رسید.
عامل ترور
گروهک تروریستی منافقین در اطلاعیه ای (شماره ۴۵ نشریه اتحادیه دانشجویان مسلمان خارج از کشور، ص۲) نام عامل این عملیات تروریستی انتحاری را محمدرضا ابراهیم زاده عنوان کرده و مدعی شد که وی این عمل تروریستی را تحت عنوان «واحد عملیاتی مجاهد سیاوش ابراهیمی» به اجرا درآورده است. در این اطلاعیه به ترور آیت الله مدنی، دستغیب و هاشمی نژاد نیز اشاره شده است.
محمدرضا ابراهیم زاده، اهل نائین، از اعضای گروهک تروریستی منافقین (سازمان مجاهدین خلق) جوانی در حدود ۲۵ ساله با لباس بسیجی بود که از مدتی قبل برای عادیسازی و شناسایی زمان و مکان مناسب عملیات در مسجد ملااسماعیل حضور مییافت و به گفته شاهدان، بسیار زاهدانه رفت و آمد میکرد که این برخورد او باعث میشد کسی به او بدبین و از فکر شومی که در سر داشت آگاه نشود.
گروهک تروریستی منافقین بعدها با بازسازی تلویزیونی صحنه ترور و بررسی نحوه عملیات انتحاری توسط یکی از اعضای این سازمان، از این عملیات تروریستی به عنوان یک عملیات فدایی یاد میکند! و عملاً مشی تروریستی خود را کاملاً به تصویر میکشد.