شعر حضرت آیت الله وحید خراسانی درباره مقام امام حسن (ع)

به گزارش ردنا (ایدان نیوز)، حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی در سروده ای درباره مقام امام حسن مجتبی(ع) نوشتند:

وارث علم لدنی مجتبی ست
مظهر اسماء حُسنای خداست

رابع آل عبا روح رسول
نور چشم مرتضی قلب بتول

نام او باشد حسن در آسمان
وصف او هرگز نیاید در بیان

سرّ مستور خدا در ممکنات
ظلّ ممدود است اندر کائنات

هر دو عالم روشن است از روی او
آیه‌ی تمّت روی بازوی او

آنکه طاووس است در باغ جنان
نور ایزد در جمال او عیان

قول او صدق است‌و‌فعل‌اش عدل‌وداد
نور او نور خدا آرد به یاد

اسم اعظم شمع جمع انبیاء
منتهی الامال جمله اولیاء

گر گشاید لب شود فصل الخطاب
سینه اش گنجینه علم الکتاب

آنکه مدّاحش بود پروردگار
حُسن او اَحسن بُوَد در روزگار

مدح او شد نص قرآن مبین
مادح او ذات رب العالمین

زینت عرش است و نور اولیاست
زائر قبرش شهید کربلاست

تیرباران شد تن جانِ جهان
هم زتیر و هم زبان دوستان

شد دل و جان امام مهربان
روز و شب مجروح از زخمِ زبان