منزلت عمار یاسر در کتاب «پرتوی از فضائل امیر مؤمنان علی (ع)»

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، دفتر مرحوم آیت الله العظمی صافی گلپایگانی در یادداشتی آورده است: عمار بن یاسر معروف به عمار یاسر صحابی جلیل القدر پیامبر اسلام (ص) از نخستین مسلمانان و شیعیان می‌باشد. وی فرزند سمیه و یاسر از نخستین شهدای اسلام است. عمار یاسر پس از رحلت پیامبر عظیم الشأن اسلام (ص) در دفاع از حقانیت امیرالمؤمنین (ع) لحظه‌ای غفلت ننمود و با احدی غیر از امیرالمؤمنین علی (ع) به عنوان خلیفه رسول الله (ص) بیعت نکرد.

عمار یاسر سرانجام در جنگ صفین به دست سپاهیان معاویه به شهادت رسید که شهادت او باعث رسوایی معاویه و حقانیت علی (ع) شد و دلیل آن روایتی است که حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (قدس سره) در کتاب «معارف دین» جلد۲، ص۱۲۸ از پیامبر (ص) نقل نموده اند که پیامبر به عمار فرمود: «تَقْتُلُکَ الْفِئَهُ الْبَاغِیَهُ».

یکی از راه‌های آگاهی از حق طلبی و رشادت و جانفشانی عمار یاسر در راه ولایت امیر مؤمنان (ع) روایاتی است که وی دربارۀ حضرت علی (ع) بیان فرموده. روایاتی که هر کدام به تنهایی برای جویندگان سعادت کافی و وافی است.

در کتاب «پرتوی از فضائل امیر مؤمنان علی علیه السلام» تألیف حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (قدس سره) که مجموعه‌ای از روایات و احادیث با اسناد عامه، مرتبط با شخصیت و افضلیت و حقانیت امیرالمؤمنین (ع) است در مورد جایگاه عمار یاسر روایتی از رسول خدا (ص) نقل شده است که بیانگر جایگاه ویژه عمار یاسر است.

«قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ : ثَلاَثَهٌ تَشْتَاقُ إِلَیْهِمْ اَلْجَنَّهُ: عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ عَمَّارٌ وَ سَلْمَانُ» (کتاب پرتوی از فضائل امیر مؤمنان علی علیه السلام صفحه۳۹)؛ بهشت در آرزوی دیدار سه نفر می‌باشد: علی و عمار و سلمان.

این عظمت و جایگاه دلیلی جز دفاع از حقانیت علی علیه السلام توسط عمار یاسر دارد؟!

معرفت عمار یاسر به امیرالمومنین علیه السلام از روایات نقل شده او روشن می شود که مؤلف کتاب «پرتوی از فضائل امیر مؤمنان علی علیه السلام» پنج حدیث از عمار یاسر در دفاع از امیر المؤمنین (ع) بیان می‌نماید که بدان‌ها اشاره می‌گردد:

حدیث اول

عن عمار بن یاسر :قال رسوال الله صلی الله علیه وآله
«حَقُّ عَلیِّ بْنِ ابیطالِبٍ عَلی هذِهِ الاُمَّهِ کَحَقِّ الوالِدِ عَلی وَلَدِهِ»
عماربن یاسراز رسول خدا صلى الله علیه وآله روایت کرده که حضرت فرمود: حق على بن ابى طالب بر مسلمانان چون حق پدر است بر فرزندش.
(پرتوی از فضائل امیر مؤمنان علی علیه السلام ص۴۰)

حدیث دوم

«عن عمار بن یاسر: قال رسول الله صلى الله علیه وآله: أوُصی مَنْ آمَنَ بی وَصَدَّقَنی بِوِلایَهِ عَلِیِّ بْنِ أبی طالِبٍ، فَمَنْ تَوَلّاهُ فَقَدْ تَوَلّانی وَ مَنْ تَوَلّانی فَقَدْ تَولَی اللهَ عَزَّوَجَلَّ، وَ مَنْ أحَبَّهُ فَقَدْ أحَبنَّی، وَ مَنْ أحَبَنّی فَقَدْ أحَبَّ اللهَ – تَعالی – وَ مَنْ أبْغَضَهُ فَقَدْ أبْغَضَنی وَ مَنْ أبْغَضَنی فَقَدْ أبْغَضَ اللهَ عَزَّوَجَلَّ».

از عمّار بن یاسر نقل است که رسول خدا صلى الله علیه وآله فرمود: به آن کس که به من ایمان آورده و مرا تصدیق نموده سفارش مى کنم به ولایت على بن ابى طالب. هر کس ولایت او را بپذیرد در حقیقت ولایت مرا پذیرفته ومعتقد به ولایت من ولایت الهى را پذیرفته، و هر کس او را دوست بدارد در حقیقت مرا دوست داشته و کسى که مرا دوست داشته باشد در حقیقت خدا را دوست داشته، و هر کس او را دشمن بدارد حقیقتاً مرا دشمن داشته و هر کس با من دشمنى ورزد در واقع با خداوند، دشمنى ورزیده است.

(پرتوی از فضائل امیر مؤمنان علی علیه السلام ص۷۷)

حدیث سوم

«عن عمّار بن یاسر: قال رسول الله صلى الله علیه وآله: یا عَلِیُّ، إنَّ اللهَ تَعالی قَدْ زَیَّنَکَ بِزِینَهٍ لَمْ تُزَیَّنُ العِبادُ بِزینَهٍ أحَبُّ إلَی اللهِ تَعالی مِنْها، هِیَ زینَهُ الأبْرارِ عِنْدَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ: الزُّهْدُ فِی الدُّنْیا، فَجَعَلَکَ لا تَزْرَاُ مِنَ الدُّنْیا شَیْئاً وَ لاتَزْرَاُ الدُّنْیا مِنْکَ شَیْئاً وَ وَهَبَ لَکَ حُبَّ المَساکِینَ، فَجَعَلَکَ تَرْضی بِهِمْ أتباعاً، وَ یَرْضُونَ بِکَ إماماً».

از عمّار بن یاسر روایت شده که رسول خدا صلى الله علیه وآله فرمود: اى على! خداى متعال تو را به زینتى آراسته است که هیچ بنده اى به زیورى چنین مزین نگشته و خدا آن را بیش از هر زینت دیگرى دوست دارد و آن زهد در دنیاست که زینت نیکوکاران در نزد خداى با عزت و جلال است.

پس تو را طورى قرار داده که نه ازدنیا دست تو را مى گیرد و نه دنیا چیزى از تو به دست مى آورد. خدا در وجود تو علاقه به مساکین را عطا کرد، پس تو را طورى قرار داده که راضى شدى که رهبر آنها باشى و آنان نیز به پیشوایى چون تو خشنودند.

(پرتوی از فضائل امیر مؤمنان علی علیه السلام ص۱۰۹)

حدیث چهارم

«عن عمّار بن یاسر، سمعنا رسول الله صلى الله علیه وآله یقول: عَلِیُّ مَعَ الْحَقُّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ، لا یَفْتَرِقانِ حَتّی یَرِدا عَلَیَّ الْحَوْضَ یَوْم القِیامَهِ».
عمّار بن یاسر گفت: شنیدم رسول خدا (صلى الله علیه وآله) فرمود: على با حق است و حق با على است؛ این دو از یکدیگر جدا نمى شوند تا در رستاخیز در کنار حوض کوثر بر من درآیند.

(پرتوی از فضائل امیر مؤمنان علی علیه السلام ص۱۱۸)

حدیث پنجم

«عن عمار بن یاسر :قال: رَسُول الله صلى الله علیه وآله لعلى علیه السلام: مَن أشْقَی الثَّمودِ؟ قالَ: مَن عَقَر النّاقَهَ. قالَ: فَمَنْ أشْقی هذِهِ الاُمَّهِ؟ قالَ: اللهُ أعْلَمُ. قالَ: قاتِلُکَ».

از عمار یاسر نقل است که رسول خدا (صلى الله علیه وآله) به على (علیه السلام) فرمود: مى دانى تیره بخت ترین کسى که در قوم ثمود بود کیست؟ گفت: آنکه پاى ناقه صالح (علیه‌السلام) را قطع کرد. حضرت پرسید تیره بخت ترین امت من کیست؟ گفت: الله اعلم (خدا داناتر است) فرمود: کسى که تو را به قتل مى رساند.

(پرتوی از فضائل امیر مؤمنان علی علیه السلام ص۱۰۸)