بعد از امام معصوم(ع) ولی فقیه مسلط بر انفال است
وی ادامه داد: دیروز روایاتی در باب صوم در مورد مواردی که در آنها از ولایت و ولی نام برده شده است بیان کردیم امروز روایت دیگری در این موضوع بیان می‌کنیم در کتاب وسایل الشیعه جلد هفتم، باب دوم از ابواب صوم صفحه ۱۷۹ آمده است «وعن علی بن محمد، عن عبد الله بن إسحاق، عن الحسن بن علی بن سلیمان، عن محمد بن عمران، عن أبی عبد الله علیه السلام قال: اتی أمیر المؤمنین وهو جالس فی المسجد بالکوفه بقوم وجد وهم یأکلون بالنهار فی شهر رمضان، فقال لهم أمیر المؤمنین علیه السلام أکلتم وأنتم مفطرون؟ قالوا: نعم، قال: یهود أنتم؟ قالوا: لا، قال: فنصارى؟ قالوا: لا، قال: فعلى أی شئ من هذه الأدیان المخالفین للاسلام؟ قالوا: بل مسلمون، قال: فسفر أنتم؟ قالوا: لا، قال: فیکم عله استوجبتم الافطار لا نشعر بها فإنکم أبصر بأنفسکم، لان الله عز وجل یقول: ” بل الانسان على نفسه بصیره ” قالوا: بل أصبحنا ما بنا عله، قال: فضحک أمیر المؤمنین علیه السلام ثم قال: تشهدون أن لا إله إلا الله وأن محمدا رسول الله صلى الله علیه وآله وسلم؟قالوا: نشهد أن لا إله إلا الله، ولا نعرف محمدا، قال: فإنه رسول الله صلى الله علیه وآله، قالوا: لا نعرفه بذلک إنما هو أعرابی دعا إلى نفسه، فقال: إن أقررتم وإلا قتلتکم: قالوا: وان فعلت فوکل بهم شرطه الخمیس وخرج بهم إلى الظهر ظهر الکوفه، وأمر أن یحفر حفیرتین، وحفر إحداهما إلى جنب الأخرى، ثم خرق فیما بینهما کوه ضخمه شبه الخوخه فقال لهم إنی واضعکم فی إحدى هذین القلیبین وأوقد فی الأخرى النار فأقتلکم بالدخان، قالوا: وإن فعلت فإنما تقضی هذه الحیاه الدنیا، فوضعهم فی إحدى الجبین وضعا رفیقا ثم أمر بالنار فأوقدت فی الجب الآخر، ثم جعل ینادیهم مره بعد مره ما تقولون فیجیبونه اقض ما أنت قاض حتى ماتوا، ثم ذکر أن عظیما من عظماء الیهود أنکر علیه ذلک، فقال له أمیر المؤمنین علیه السلام: نشدتک بالتسع آیات التی أنزلت على موسى علیه السلام بطور سینا، وبحق الکنائس الخمس القدس، وبحق السمت الدیان هل تعلم اسمه فی الصحیفه، فقال: اسمی إلیا، فقال الیهودی: اشهد ان لا إله إلا الله، وأشهد أن محمدا رسول الله، واشهد انک وصی محمد، واشهد انک أولى الناس بالناس من بعد محمد، وبایعوا أمیر المؤمنین علیه السلام ودخل المسجد، فقال أمیر المؤمنین علیه السلام: الحمد لله الذی لم أکن عنده منسیا،» حضرت امیر (ع) در مسجد نشسته بود که قومی را خدمت ایشان آوردند که در ماه رمضان روزه می‌خوردند، حضرت به آنها فرمودند شما روزهتان را خوردید؟ آنها گفتند بله حضرت فرمود آیا شما یهودید، نصرانی هستید؟ آنها گفتند نه، حضرت فرمود شما چه دینی مخالف اسلام دارید که روزه ماه رمضان را می‌خورید؟ آنها گفتند ما مسلمان هستیم. حضرت فرمود پس شما مسافر بودید؟ آنها گفتند نه، حضرت فرمودند پس دلیل اینکه شما روزهتان را می‌خوردید چه بود؟ آنها گفتند که هیچ دلیلی برای این کار نداشتیم. حضرت تبسمی کردند و فرمودند آیا شهادت به توحید خداوند و نبوت حضرت رسول (ص) می‌دهید؟ آنها گفتند ما خدا را قبول داریم و به او اقرار می‌کنیم اما حضرت رسول (ص) را قبول نداریم او یک اعرابی بود که برای خودش دعا می‌کرد. حضرت فرمودند باید به رسالت حضرت رسول هم اقرار کنید و گرنه کشته می‌شوید آنها گفتند بکشید. سپس حضرت این افراد را به ارتش خمسیه که قسمتی از ارتش اسلام بود سپرد و آنها اینان را به بیابان کوفه بردند. حضرت به ارتش دستور داد که دو حفره حفر کنند و این دو را با یک پنجره کوچک به هم بچسپانند و به این قوم فرمودند که من شما را در یکی از این گودی‌ها قرار می‌دهم و در دیگری آتش روشن می‌کنم تا دود آتش به این حفره کناری برود و شما به واسطه دودش از بین بروید و من شما را با دود می‌خواهم بکشم و آنها گفتند که بکشید. تو در این دنیا مسلطی در آن دنیا که مسلط نیستی. بالاخره آنها انقدر در این کفر خود سماجت می‌کردند که کشته شدند. در این میان حضرت نیز بارها و بارها از ایشان نظرشان را می‌پرسد و آنها باز هم سماجت می‌کنند تا اینکه همه آنها به واسطه دود کشته می‌شوند. بعد یکی از یهودیان به این کار حضرت ایراد وارد می‌کند که این چه نحوه کشتن است که حضرت می‌فرماید که خود حضرت موسی نیز همین کار را کرده است و حضرت یهودی را به این مطلب قسم می‌دهد که در فلان جا و فلان مکان حضرت موسی این کار را کرده است و آن یهودی تا جریان را اینطور می‌بیند مسلمان می‌شود و شهادتین را می‌گوید.
وی ادامه داد: در شیعه سه کتاب وجود دارد که اخبار کتب اربعه را سندا و متنا توضیح می‌‌دهند؛ علامه محمد باقر مجلسی در کتاب ۱۷ جلدی به نام منازل الاخیار فی شرح تهذیب الاخبار که یکی از کتب اربعه است را شرح کرده است. ایشان در این کتاب هم سند اخبار را بررسی کرده است هم متن آنها را. کتاب مرآت العقول نیز کتابی است که تمام اخبار کافی را هم سندا و هم متنا بررسی کرده است. روضه المتقین کتاب دیگری است که پدر محمد باقر یعنی محمد تقی مجلسی در شرح من لایحضر الفقیه نوشته است که باز هم سند و متن روایات را بررسی کرده است. علامه مجلسی در تشریح این خبر در مرآت العقول جلد ۷ صفحه ۴۴۳ می‌فرمایند مشهور این است که مرتد باید با شمشیر کشته شود شاید این نوع قتل از خصائص امیر المومنین است و کس دیگری نمی‌‌تواند این کار را بکند یا بگوییم که امام مخیر است در قتل و اگر کس دیگری بخواهد این کار را انجام دهد فقط باید با شمشیر بکشد. در حقیقت در برخی از موارد نحوه کشتن در روایات بیان شده است و در جایی هم که بیان نشده است متعارف این است که با شمشیر کشته شود. به هر حال در اینجا چون فعل امیر المومنین ظاهرا مخالف متعارف بوده است علامه مجلسی فعل ایشان را توجیه می‌کند در حالی که حضرت خودش امام است.
آیت‌الله نوری همدانی اظهار کرد: مبحث دیگری که می‌‌تواند اثبات کننده بحث ولایت فقیه باشد بحث انفال است و در حقیقت در تشریح این بحث روایات متعددی در مورد ولی، والی و اینها وارد شده است. این یکی از ابحاث مهم در اسلام است به حدی که یک سوره قرآنی به این نام وجود دارد. انفال همه چیزهایی است که مالک معین ندارد مانند فضا، معادن، اراضی موات، اراضی خراجیه، رئوس جبال، جنگل‌ها و … که جزئ انفال هستند که در صورت حضور معصوم به دست آنهاست و در صورت نبودن آنها فقها هستند که مسلط بر این انفال هستند و باید از اینها محافظت کنند.
منبع : شفقنا