جلوگیری از سوء استفاده از دین و توجه به نقش‌آفرینی ادیان در جهان

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، زهرا رشیدبیگی، رئیس گروه گفت‌وگوی اسلام و مسیحیت ارتدکس و پروتستان مرکز گفت‌وگوی ادیان و فرهنگ‌ها در سخنرانی خود در دهمین دور گفت‌‎وگوی دینی ایران و شورای جهانی کلیساها با بزرگداشت بیست و پنج سال گفت‌وگوی مرکز گفت‌وگوی ادیان و فرهنگ‌ها و شورای جهانی کلیساها با نگاهی به گذشته همکاری‌های مشترک، گفت: ارتباط مرکز گفت‌وگوی ادیان با شورای جهانی کلیساها به سال ۱۹۹۴ باز می‌گردد.

وی افزود: ملاقات و دیدار مرحوم حضرت آیت‌الله محمدعلی تسخیری ریاست وقت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با دبیر کل شورای جهانی کلیساها در ژنو پایه‌گذار این ارتباطات بوده است.

رئیس گروه گفت‌وگوی اسلام و مسیحیت ارتدکس و پروتستان مطرح کرد: مدتی بعد گروهی از سوی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برای بررسی راهکارهای ارتباط و گفت‌وگو با این شورا راهی ژنو شد و گفت‌وگوی مقدماتی این مرکز با شورای جهانی کلیساها برگزار شد و بدین ترتیب همواره گفت‌وگوهای این مرکز با شورا پس از یک سفر مقدماتی به نوبت در تهران و ژنو برگزار شده است.

رشیدبیگی اظهار داشت: اما انگیزه اصلی این ارتباط را از سوی جمهوری اسلامی ایران می‌توان اینگونه شرح داد که پس از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار حکومت دینی در کشورمان، یکی از دغدغه‌های مهم برقراری ارتباطات دینی با دینداران ادیان دیگر بود، زیرا احساس می‌شد که وجه مشترک ادیان اقتضا می‌کند تا با همکاری و استفاده از تجارب مشترک بتوانیم دنیای بهتری بسازیم.

وی تصریح کرد: امروز شاهد آن هستیم که عنوان اصلی گفت‌وگوی مقدماتی، بررسی نظرات کلی اسلام و مسیحیت پیرامون صلح و عدالت بود که در سال ۱۳۷۴ برابر با ۱۹۹۵ در ژنو برگزار شد. در امتداد آن ۹ دور گفت‌وگوی دینی با موضوعات دین و دنیای معاصر، نقش آینده دین، ادیان و جهانی شدن، اخلاق و سیاست، دین و زندگی مسالمت آمیز، بررسی چگونگی تسری دستاوردهای گفت‌وگوی ادیان به اجتماع و مردم، معنویت و مدرنیته، راهکارهای ادیان برای توسعه صلح و مقابله با خشونت و افراط‌گرایی و نقش تفسیری متون مقدس برای ایجاد جهان عاری از خشونت برگزار شد.

تلاش مشترک جمهوری اسلامی ایران و شورای جهانی کلیساها برای ایجاد صلح جهانی

رئیس گروه گفت‌وگوی اسلام و مسیحیت ارتدکس و پروتستان ادامه داد: این اجلاس‌ها نشان داد که هر دو طرف مایل هستند فعالیت‌های مشترک در زمینه‌های صلح جهانی، توسعه گفت‌وگوی دینی و فرهنگ تحمل‌پذیری، کمک به حل مشکلات و منازعات فرهنگی، اجتماعی، تفسیر درست و صحیح از متون دینی و مقدس، حمایت از مقدسات دینی و ردّ هرگونه اهانت به ادیان، محکومیت حرکت‌های افراطی و خشونت‌آمیز، تلاش برای تصحیح متون آموزشی و برنامه‌های درسی و دانشگاهی در دو جهان اسلام و مسیحیت داشته باشند.

وی ترویج فرهنگ همزیستی مسالمت‌آمیز پیروان ادیان، همکاری‌های علمی و پژوهشی، نوشتن مشترک تاریخ روابط فیمابین مسلمانان و مسیحیان و محکومیت تعدی بر حقوق دیگران در راستای حفظ صلح و احترام به استقلال و آزادی ملت‌ها را از دیگر زمینه‌های همکاری مرکز گفت‌وگوی ادیان و فرهنگ‌ها و شورای جهانی کلیساها برشمرد.

رشیدبیگی در عین حال، مطرح کرد: ارتباط این دو نهاد تنها در قالب گفت‌وگوهای فیمابین نبوده است، بلکه همکاری‌های سازنده‌ای در بحران‌های جهانی با یکدیگر داشته‌اند و از مواضع حق طلبانه و صلح جویانه یکدیگر حمایت کردند.

وی یادآور شد: با دقت در پیشینه نشست‌ها و همکاری‌های مشترک می‌توان به روشنی دریافت که ارتباطاتی که بین دو طرف ایجاد و تداوم یافته همیشه صمیمانه و توأم با احترام متقابل بوده و این ارتباط طی چندین سال به طور مستمر و دوستانه در دیدارها و آمد و شدهای چهره‌های مختلف برقرار بوده است.

لزوم انجام پروژه‌های مشترک دینی

رشیدبیگی افزود: این گفت‌وگوها موجب شد تا شناخت عمیق‌تر و روابط معنوی طرفین گسترش یابد و زمینه‌های گسترده تفاهم و همکاری پیرامون مسائل جاری مهم جهان حاصل شود. شرکت‌کنندگان از گرایش‌های متفاوت یکدیگر را نسبت به موضوعات مختلف مطلع ساختند و امکان همکاری، همدلی و هم‌صدایی را شناسایی کردند.

وی به انتشار مجموعه مقالات گفت‌وگو به زبان‌های فارسی و انگلیسی اشاره کرد و گفت: مسیحیان و مسلمانان مسئولیتی مشترک جهت کمک به نقش آفرینی ادیان در جهان و جلوگیری از سوء استفاده از دین دارند که از جمله این نقش‌ها می‌توان به تدوین تئوری و مبانی اعتقادی و اخلاقی برای همزیستی بین پیروان ادیان و تحقق صلح و عدالت از منظر ادیان اشاره کرد.

رئیس گروه گفت‌وگوی اسلام و مسیحیت ارتدکس و پروتستان خاطرنشان کرد: به نظر می‌رسد اکنون مرکز گفت‌وگوی ادیان و فرهنگ‌های سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و شورای جهانی کلیساها پس از تجارب بدست آمده می‌توانند به صورت ویژه به مشکلات مهم جامعه بشری و تبدیل آن به مسئله و سپس یافتن راهکارهایی برای حل آن بپردازند که بر مبنای آن، پیشنهاد می‌شود این مهم از طریق انجام پروژه‌های مشترک انجام شود. باشد که در مشارکت برای ساختن آینده‌ای با حاکمیت ارزش‌های الهی و انسانی کوشا باشیم.