چکیده :
وحی رسالی با توجه به ظاهر آیات و روایات، در دستگاه عرفانی ابن عربی هفت ویژگی دارد:
۱. دارای منبعی ازلی است ۲. معانی در فرایند نزول توسط فرشته وحی نازل میشوند؛ این فرشته معلم پیامبر است. ۳. فرشته وحی، علاوه بر صورتگری خویش، معانی را نیز به صورت لفظی در میآورد. ۴. فرشته وحی، از جانب حضرت حق معانی را در قالب الفاظ، بر قلب پیامبر نازل میکند. پیامبر نیز از جانب حضرت حق، کلام الهی را برای مردم تلاوت میکند. ۵. پیامبر وظیفه دارد وحی رسالی را به طور کامل به مردم برساند و آموزههای آن را تبلیغ کند. ۶. پیامبر فرشته وحی را در کشفی صوری – بصری میبیند، و در کشفی صوری – سمعی کلام الهی را از وی میشنود، و در دل آن الفاظ، جملگی سطوح معنایی آن را به نحو کشف معنوی، در دل کشف صوری فهم میکند. ۷. وحی رسالی، غیر اکتسابی بوده و با ریاضت به دست نمیآید، و در نتیجه، این تجربه پیامبرانه برای اولیای الهی دست نیافتنی است.
کلیدواژه : وحی و عرفان، ابن عربی، امّ الکتاب، فرشته،کشف صوری و معنوی.