رئیس دانشکده ادیان دانشگاه ادیان و مذاهب در بررسی «چالشهای دینداری در جهان مدرن» با اشاره به رادیکالیسم دینی تأکید کرد: ما شاهد رشد رادیکالیسم دینی هستیم. پدیدهای که در باب کاهش معقولیت ایمان و میزان پذیرش آن نزد جوانان در دنیای جدید نقش موثری دارد. بخشی از نسل جدید احساس میکنند که دین سنتی دیگر به جهان آنها تعلق ندارد.
به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، وحید سهرابیفر، رئیس دانشکده ادیان دانشگاه ادیان و مذاهب در گفتوگوی دینی اسلام و مسیحیت که در «اروپه کالج» حراره برگزار شد، به بررسی چالشهای دینداری در جهان مدرن پرداخت و اموری چون رشد عقلانیت ابزاری، فردگرایی، رادیکالیسم دینی، فیزیکالیسم و رشد بنیادگرایی را عواملی تهدید کننده برای ایمان دینی معرفی کرد.
وی در سخنرانی خود با نگاهی به «جهان جدید» گفت: هنگامی که در مورد جهان جدید صحبت میکنم، در واقع به تمدن جدید غربی اشاره داریم که در طول چند قرن اخیر در کشورهای اروپای غربی و آمریکای شمالی پدید آمده است. این تمدن را میتوان از دوره رنسانس رهگیری کرد و با جریانات فکری و اجتماعی مهمی چون نهضت اصلاح دینی در قرن ۱۶، جریان روشنگری در قرون ۱۷ و ۱۸، جریان رمانتیسیم در قرون ۱۸ و ۱۹ رصد کرد.
سهرابیفر تأکید کرد: دوره متاخرتری که در واقع نمایانگر وضعیت فعلی غرب است، از حدود شصت سال پیش آغاز شده که با تعابیری چون عصر اصالت یا دوره پسامدرن شناخته میشود. مجموع این تحولات، جهان جدیدی را پدید آورده است که در آن تصویر کلان نسبت به هستی، انسان و خدا دگرگون شده است. این دگرگونیها پیامدهای مهمی را با خود به همراه داشت و از جمله این پیامدها میتوان به رشد فردگرایی، عقلانیت ابزاری، فیزیکالیسم و طبیعت بسندگی اشاره کرد.
وی ادامه داد: در برابر این جریانهای رادیکال ضد دینی، شاهد رشد رادیکالیسم دینی نیز هستیم. مجموع این پیامدهای موجب یک پیامد مهم در باب کاهش معقولیت ایمان و میزان پذیرش آن نزد جوانان در دنیای جدید شده است. بخشی از نسل جدید احساس میکنند که دین سنتی دیگر به جهان آنها تعلق ندارد و اساسا با آنها سخن نمیگوید. این مسئله یک چالش مشترک برای تمام ادیان الهی است.
رئیس دانشکده ادیان دانشگاه ادیان و مذاهب اظهار داشت: در مقابل این چالشها، دو راهکار را میتوان در پیش گرفت. نخست آن است که در پی تفسیر اصیل و روزآمدی از دین باشیم. تفسیری که متناسب با زیست جهان دنیای مدرن باشد و به یافتههای بشری اعم از اکتشافات علمی و نظریات فلسفی اعتنا کند و با نظر به دغدغههای انسان معاصر، صورت بندی جدیدی از آموزههای دینی ارائه دهد. این راهکار موضوع سخنرانی حاضر نیست و در مجال دیگری میتوان در مورد آن سخن گفت. اما راهکار دیگری نیز در اینجا وجود دارد.
وی در ادامه سخنانش، مطرح کرد: راهکار دوم بر ظرفیت مشترک ادیان تکیه دارد و سعی میکند با ایجاد همبستگی میان ادیان الهی و رجوع به خاستگاههای اصیل دینی و زیباییهای ایمانی زمینه را برای مواجهه با چالشهای دنیای جدید فراهم کند. این امور اصیل، اموری فرازمانی هستند که همه انسانها در اعصار مختلف مخاطب آنها قلمداد میشوند و نسل جدید نیز از این قاعده مستثنی نیست.
سهرابیفر در پایان سخنانش، نکاتی را پیرامون اخلاق و معنویت بیان کرد و گفت: اخلاق یکی از اصول اساسی اسلام و مسیحیت است. مسئله اخلاق چنان برجسته است که پیامبر اسلام، به اوج رساندن اصول اخلاقی را هدف غایی رسالت خود بر میشمارد و از جمله ظرفیتهای مشترک دیگری که میان اسلام و مسیحیت وجود دارد، معنویت دینی است. گرایش به معنویت و اعتقاد به جهان پس از مرگ و التزام به ارزشهای ماورائی ظرفیت عظیمی است که میتواند ما را برای غلبه بر چالشهای جهان فعلی یاری رساند.
شایان ذکر است، به همت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در زیمبابوه و با همکاری مرکز گفتوگوی ادیان و فرهنگهای سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و برخی از نهادهای علمی و دینی زیمبابوه، گفتوگوی دینی اسلام و مسیحیت در محل اروپه کالج حراره برگزار شد.