نیروهای اسرائیلی چگونه به خشونت مذهبی در مسجد الاقصی دامن زدند؟

به گزارش ردنا (ادیان نیوز)، پس از ایجاد درگیری نیروهای اسرائیلی در اطراف مسجد الاقصی باید کمی به عقب برگشت. دقیقاً در سال ۱۹۹۰، حاخام یهودی «لوباویچر مناخم اشنیرسون» به پیروان خود دستور داد تا جشن‌هایی را در حرم برگزار کنند، در حالی که در این بین، گروه «مومنان کوه معبد»، که در سال ۱۹۶۷ تأسیس شد و توسط گرشون سالومون یک ناسیونالیست اسرائیلی رهبری می‌شد، قصد داشت سنگ بنای ساخت «معبد سوم» در محوطه حرم را بگذارد.

تظاهرات فلسطینی‌ها علیه طرح‌های “مؤمنان کوه معبد”، موجب شد که نیروهای اسرائیلی بیش از ۲۰ معترض فلسطینی را کشته و بیش از ۱۵۰ نفر را زخمی کنند. این امر به صدور دو قطعنامه سازمان ملل در محکومیت استفاده از زور توسط دولت اسرائیل و امتناع این رژیم از بازدید دبیر کل سازمان ملل از حرم شریف انجامید.

عامل اسلو

یک گروه تندروتر صهیونیستی که خواستار حق ادعایی یهودیان برای تصرف و نماز در حرم شریف بود، جنبش “های وی کایام (Hai Ve-Kayam)” به رهبری یهودا عتصیون بود، که پدرش یکی از اعضای گروه تروریستی “لیحی” بود. عتصیون هفت سال را به دلیل عضویت در یک سازمان تروریستی یهودی در دهه ۱۹۸۰ در یک زندان اسرائیل گذراند که می‌خواست قبه الصخره را منفجر کند.

عتصیون و گروهش اصرار داشتند که در حرم نماز بخوانند، که پلیس اسرائیل مجبور به اخراج آنها شد، همین امر منجر به افزایش حمایت از جنبش در جامعه یهودی استعمارگر اسرائیل، چه مذهبی و چه سکولار شد.

سایر گروه‌هایی که ادعاهای مشابهی دارند عبارتند از «یمین اسرائیل»، «کاخ» و «کاهانه های»، «مؤسسه معبد»، «جنبش تأسیس معبد» و «آترت کهنیم» و غیره.
بسیاری از این گروه‌ها پس از معاهده اسلو از ترس اعطای اختیار به تشکیلات خودگردان فلسطین بسیج شدند، به‌ویژه پس از توافق‌نامه صلح اسرائیل و اردن در سال ۱۹۹۴ که اسرائیل را ملزم به احترام به «نقش ویژه اردن» در زیارتگاه‌های مسلمانان قدس کرد.

حاخام‌های یشع

در فوریه ۱۹۹۷، کمیته خاخام‌های یشع، یکی از اجزای مرکزی جنبش استعماری و ملی-مذهبی صهیونیستی، حکمی را تصویب کرد که به خاخام‌هایی که معتقدند یهودیان باید در حرم نماز بخوانند، اجازه انجام این کار را می‌داد.

در همین حال، چندین تن از قضات دادگاه عالی و سیاستمداران شروع به درخواست از دولت و خاخام اعظم برای لغو ممنوعیت نماز خواندن یهودیان در حرم کردند. این تلاش‌ها با بازدید آریل شارون، رهبر حزب لیکود از حرم شریف در سپتامبر ۲۰۰۰ به همراه پلیس ضد شورش اسرائیل به اوج خود رسید.

این مساله اعتراضات فلسطینی‌ها را به دنبال داشت و در پی آن ۴ فلسطینی کشته و ده‌ها نفر زخمی شدند. سفر شارون، آتش انتفاضه دوم فلسطین را شعله‌ور کرد و در هفته بعد اسرائیل ۷۰ فلسطینی را کشت و شارون پس از ۵ ماه به عنوان نخست وزیر اسرائیل انتخاب شد.

استمرار مقاومت

قبل از سال ۲۰۰۳، دولت اسرائیل به بیش از ۳ یهودی مذهبی به طور همزمان برای زیارت و بازدید از حرم اجازه نمی‌داد، اما از آن زمان به بعد این تعداد را به طور پیوسته به بیش از ۵۰ نفر رسانده است و این کار را بدون تأیید مقامات اوقاف اسلامی انجام می‌دهد.

در سال ۲۰۰۹، پس از اظهارات نژادپرستانه در مورد فلسطینی‌ها، اسحاق آهارونویچ، وزیر امنیت داخلی اسرائیل، از حزب راستگرای اسرائیل، بار دیگر از حرم بازدید کرد. تحریکات و هتک حرمت صهیونیست‌ها علیه فلسطینیان ادامه یافت و در سپتامبر ۲۰۱۵، دولت اسرائیل از ورود فلسطینیان به حرم جلوگیری کرد تا برای یهودیان امکانی را فراهم کنند تا به آنجا بروند.

به این جهت قیام فلسطینی‌ها به راه افتاد که طی آن پلیس اسرائیل ده‌ها فلسطینی را به ضرب گلوله کشت. در حالی که دولت اسرائیل پس از انتفاضه اعضای کنست را از بازدید از محوطه منع کرد، بنیامین نتانیاهو این ممنوعیت را در سال ۲۰۱۸ لغو کرد.

در واقع، موضوع اجازه دادن به یهودیان برای ورود به حرم شریف، چه رسد به اینکه در آنجا نماز بخوانند، همچنان یکی از موضوعات اصلی اختلاف در محافل مذهبی یهودیان در اسرائیل است، به طوری که نتانیاهو سال گذشته با یک خاخام محافظه‌کار و رئیس یک حزب سیاسی به توافق رسید تا به طور موقت یهودیان را از ورود به حرم در ازای پیوستن به دولت ائتلافی خود منع کند.

مقاومت مستمر فلسطین علیه استعمار اسرائیل در چند هفته گذشته، چه در اسرائیل و چه در کرانه باختری و غزه، با کشتار فلسطینیان در سراسر کرانه باختری، به ویژه جنین، به اوج خود رسید.

در حالی که فلسطینی‌ها متوجه شده‌اند که استعمار شهرک‌نشینان، تمام سرزمین فلسطینی‌ها را هدف قرار داده و تلاش‌های مستمر برای کنترل اماکن مقدس مسلمانان فلسطینی، چه در قدس، الخلیل، حرم یوسف دویک (قدیس محلی در نابلس) و بنا به ادعای صهیونیست‌های متعصب «مقبره یوسف»، به سرعت ادامه دارد.