کارکردهای کلامی روایات معیت در اندیشه شیعه

نویسندگان : مجتبی الهیان – حامد پوررستمی

برخی روایات در منابع اسلامی از همگامی قرآن و عترت سخن گفته‌اند. در میان این روایات، آنچه در نهج‌البلاغه آمده، دچار خدشه شده است؛ اما بسیاری از منابع معتبر متقدم و متأخر شیعی و سنی، این روایات را با مضامین مختلفی نقل کرده‌اند و می‌توان به آنها اعتماد نمود. هرچند در روایت موجود در نهج‌البلاغه تأملاتی وجود دارد. 

از حیث دلالی سه وجه معنایی برای این روایات مطرح است: ۱) معیت قرآن و اهل بیت در سیره علمی و عملی؛ ۲) معیت در رتبه و منزلت؛ ۳) معیت در یاری و پشتیبانی یکدیگر.

تحلیل این وجوه معنایی، نتایج و لوازمی را در دو حوزه عترت‌شناسی و قرآن‌شناسی درپی خواهد داشت که در این تحقیق بدان اشاره می‌شود.

کلید واژه: قرآن، نهج‌البلاغه، عترت، معیت، روایات، کارکرد، منزلت.

کارکردهای کلامی روایات معیت در اندیشه شیعه