نویسندگان : ایوب اکرمی – سید محمد مرتضوی
چکیده :
از جمله سبکهای تفسیری نوپدید، تفسیر قرآن به ترتیب نزول است. درخصوص اعتبار و روایی این روش و پیامدهای آن، داوریهایی شده است. بخش عمدهای از این داوریها مربوط به پذیرش وجود یا عدم وجود مبانی و پیشفرضهای محکم در باره این روش است. تدریجی بودن نزول قرآن و تناسب آن با روش تفسیر نزولی، توقیفی بودن ترتیب نزول به استناد مصحف امام علی(ع)، اجتهادی بودن ترتیب کنونی، سازگاری تفسیر موضوعی با ترتیب نزول و امکان تعیین ترتیب نزول به استناد روایات ترتیب نزول، به عنوان پیش فرضهای اصلی این روش مطرح است.
درباره فواید ادعایی این روش و مبانی و پیشفرضهای آن نقدهایی انجام یافته است. اگرچه برخی از ایرادهای مربوط به فواید این روش، بهجا و صحیح است؛ اما بخش عمدهای از ایرادهای مربوط به مبانی و پیشفرضهای روش مزبور، وارد نبوده و قابل نقد است؛ چنانکه بدون پذیرش این پیش فرضها، اقدام به تفسیر ترتیب نزولی، موجه نیست.
کلیدواژه: نزول تدریجی، ترتیب نزول، تفسیری ترتیبی، تفسیر نزولی.
مبانی و پیشفرضهای رویکرد تفسیر ترتیب نزولی قرآن