غایت هستی در دین زرتشت و مقایسه آن با آموزه‌های قرآنی
نویسندگان: فاطمه شیرزاد راد جلالی،سوسن آل‌رسول
چکیده:
باور به هدفمندی و سیر به سوی مقصدی نهایی، یکی از مبانی اصلی همه ادیان الهی است. آئینی که زرتشت در حدود هفت قرن پیش از میلاد عرضه داشت، همچون دین اسلام، از ادیان توحیدی به شمار می‌رود. اما گذشت زمان و عدم صیانت متون مقدس زرتشتی از دستکاری‌های انسانی، تصور جدایی و بینونت ذاتی، میان این دو آیین را تقویت کرده است.
این مقاله، پس از واکاوی اصل و لوازم مهم مبداء و معاد در آیین زرتشت، با یافتن اشتراکات بسیاری با اسلام منشأییت توحیدی آن را اثبات می‌نماید و قابلیت انطباق آن دسته از تعالیم اصیل دین زرتشت را، که حکایت از جهان پس از مرگ و کیفیت آن می‌کند، با تعالیم قرآنی تأیید می‌کند.
کلید واژه: زرتشت، مبداء، معاد، خیر و شر.
غایت هستی در دین زرتشت و مقایسه آن با آموزه‌های قرآنی